Hoofdstuk 2

3 2 0
                                    

Taehyung, ook wel bekend als V, was niet alleen een wereldwijde K-pop sensatie, maar ook een zeer belangrijke VVIP-gast van het prestigieuze Zebra Hotel. Als zoon van de hotel-CEO leidde hij een luxueus leven, en zijn kamer weerspiegelde zijn artistieke flair. Kleurrijke schilderijen sierden de muren en de nieuwste BTS-merchandise was keurig uitgestald.

Op een stralende dag was Taehyung op weg naar zijn BTS-trainingssessie, vol opwinding over wat hem te wachten stond. Maar net toen hij zijn kamer verliet, realiseerde hij zich dat hij zijn trainingsbenodigdheden was vergeten. Met een speelse zucht draaide hij zich om en keerde terug om ze te halen.

Eenmaal terug in zijn hotelkamer besloot Taehyung zich meteen om te kleden. Terwijl hij zijn shirt uittrok en de kastdeur opende, schrok hij toen er plotseling een meisje naar buiten tuimelde. Taehyung slaakte een verschrikte kreet, en het meisje gilde nog harder, waardoor de kamer werd gevuld met een mix van verrassing en angst.

"Oh mijn god, het spijt me zo!" stamelde Taehyung, terwijl hij probeerde te herstellen van de schok van de onverwachte ontmoeting.

"Het... Het is oké," antwoordde het meisje, Vanessa, haar wangen rood van schaamte. "Ik... ik was de kamer aan het schoonmaken en ik dacht dat je weg was..."

Taehyung bedekte snel zijn ontblote borst met zijn handen en voelde zich doodongelukkig. "Ik had eerst moeten kloppen of zoiets voordat ik de kast opende! Ben je oké?"

Vanessa knikte, nog steeds van streek door de val. "J-ja, ik ben oké, bedankt. Het spijt me echt dat ik je zo heb laten schrikken."

Hij haalde diep adem om zichzelf te kalmeren en slaagde erin een geruststellende glimlach tevoorschijn te toveren. "Geen zorgen, ongelukken gebeuren. Het is ook deels mijn schuld omdat ik niet goed genoeg heb gekeken."

Nu de eerste schrik voorbij was, kon Taehyung het niet helpen maar opmerken hoe charmant Vanessa eruitzag, met haar warrige haar en grote ogen die haar schoonheid benadrukten. Er was iets intrigerends aan haar aanwezigheid dat hem aantrok.

"Ik wist niet dat er een kamermeisje was toegewezen om mijn kamer schoon te maken," bekende Taehyung, terwijl hij een praatje probeerde te maken om de spanning te verminderen.

Vanessa glimlachte verlegen. "Het is mijn eerste keer hier. Ik kreeg de opdracht om je kamer schoon te maken, maar ik wilde wachten tot je weg was, dus verstopte ik me in de kast om snel klaar te zijn."

Taehyung lachte om haar uitleg. "Nou, dat verklaart het. Je hoeft je niet te verstoppen, Vanessa. Het is jouw taak, en je bent altijd welkom hier om schoon te maken wanneer dat nodig is."

Vanessa's wangen werden opnieuw rood, dit keer niet alleen van verlegenheid maar ook vanwege het warme compliment. "Dank je voor je begrip."

Terwijl ze bleven praten, merkte Taehyung dat hij zich steeds meer tot Vanessa aangetrokken voelde. Hij voelde zich naar haar toe getrokken, en toen hun ogen elkaar ontmoetten, kon hij de magnetische aantrekkingskracht tussen hen niet weerstaan. Handelend uit impuls boog Taehyung zich voorover en raakte zachtjes haar lippen aan, waarmee ze hun pas ontdekte connectie bezegelden met een tere kus.

De kamer leek te vervagen terwijl ze het moment in zich opnamen, hun harten die synchroon klopten. Toen ze eindelijk terugtrokken, waren er zowel verbazing als verwondering in hun ogen. Het was alsof het lot hen voor dit magische moment samen had gebracht.

"Ik heb me nog nooit zo gevoeld," fluisterde Vanessa, haar stem nauwelijks hoorbaar.

Taehyung glimlachte, zijn hart bonzend van opwinding. "Ik ook niet. Ik denk dat ik voor je gevallen ben, Vanessa."

Singularity of Love (Ft. Taehyung) (Dutch)Where stories live. Discover now