küçük asker

27

Sabah uyandığımda üstüm hep beyaz tüyle kaplanmıştı yakın zamanda bir tarak alsam iyi olur kar tanesi için

Hemen yatağımdan çıkıp dolabımdan kıyafet alıp banyoya geçtim tekrar odama gelince nedense huzursuz hissediyordum sanki izleniyordum gibi

Umursamayıp aşağı indim babam koltukta oturmuş gazete okuyor annem ise masayı hazırlıyordu annemin yanına gidip yardım etmeye başladım beş dakika içerisinde masa hızlıca kuruldu

Yemeğimizi yedik sofrayı toparlayıp odama çıktım bugün yapacak birşeyim yoktu o yüzden iki kitap alıp okuma odasına geçeceğim sırada kapı kendisi açıldığında korkmuştum "ne oluyor lan" diye aniden çıkıştım o sırada içeri de Atalay'ı gördüm Atalay son zamanlarda tanıştığım bir çocuktu hayatım gibi tuhaf bir karşılaşma olmuştu neredeyse bir aydır takılıyorduk onu görünce şaşırmadan edemedim "Atalay ne işin var burada" dedim

Beni direk içeri çekip kapıyı kapattı "ne yapıyorsun be" diyip ittim "asel sakın ol dicem de işte çok garip bir durumdayız herneyse dün dışarıda abini gördüm" dedi "ee ne var bunda" dedim "işte tam olarak sorun da bu birisiyle konuşuyordu senden bahsediyorlardı tam olarak ne söylüyordu heh hatırladım 'iki güne kalmaz kızın işi bitmiş olur' gibisinden birşey söylüyordu sana birşey olmasına izin vermem asel kendini güvende tut güzelim" dedi ve bana dönüp ellerimi tuttu "Asel ben sana aşık oldum be" dediğinde kısa bir şok geçirdim "b-ben ay fazla duygusallığa gelemiyorum bende sana karşı birşeyler hissediyorum" dediğimde yanağıma bir buse kondurdu "ya o değilde sen buraya nasıl girdin hayır odayı felan saymıyorum burayı nasıl buldun" dedim "orası bana kalsın" dedi

Tam kapıyı ittireceğimiz zaman kapı açıldı "neyse ki asel yok abi bir hafta süre tanıyorum o kazayı gerçekleştirmeniz lazım bende o sıraya kadar aileme kötülerim felan ayrılıkları kolay olsun o kız yüzden annemin ağlamasını istemiyorum" dedi o anda kapı tekrar açıldı ve birisi veya birileri girdi "abi biz araba işini hallettik tüm ayrıntılarına kadar tasarladık" dedi yine birisi

Yüzümde eller dolaşınca vurdum " iki dakika ciddi ol be gözünü seveyim" dedim "pardon bir tatlı göründün gözüme" dedi "abi sende bir ses duydun mu" dedi yine birisi Atalay ile göz göze gelince "nerede bu aptal kitap" dediğini duyduk hemen üstüne battaniye örtüp yastık gibi yaptım "sakın ses çıkarma" diye fısıldadım

Bende uyuyor taklidi yaptım "o kapıyı boşver şunu aç" dedi yine birisi "iyi ama bu şifreli sanırım yakın zamanda değiştirilmiş" dedi yine "neyse boş ver Asel'in telefonu nerede" dedi "şurada görmüştüm sanki" dedi "yaz 282529 şifre sanırım bu" dedi ve kapıyı açtı "bişey yok sadece uyuyormuş sanırım o da farkına vardı kitapların sıkıcılığına" dedi ve geri kapıyı kapattı sonra kspı tekrar açıldı sanırım çıktılar

"Sanırım yeni hayat bizi bekliyor" dedi Atalay "derken" dedim "yani o kazaya sanki bende kurban gitmişim gibi yaparak beraber aynı üniversiteye gidip hayat kurabiliriz" dedi "mantıklı ama n'apıcağımızı düşünmeliyiz şimdi" dedim

____________________________________

(Asel ve Atalay'ın karşılaşması)
Asel'den

1 ay önce

"Anne ben markete gidiyorum birşey lazım mı" dedim "iki ekmek ve şehriye alır mısın" dedi annem "tamam anne" dedim parayı cebime sıkıştırıp dışarı çıktım

Ara sokaktan geçiyordu yolum adım sttığım sırada bir kavga sesi duydum bulaşmak istemediğim için umursamadım "bu o kız tutun onu" diye bir ses duyduğum an koşmaya başladım

Ana caddeye geldiğimde sağa ve sola bakıp tekrar koşmaya başladım markete az kalmıştı arkanı dönüp baktığım sırada birisine çarptım "şey ben çok özür dilerim" dedim "kız orada tutun onu" dedi yine aynı ses

Az önceki çocuk beni arkasına saklayıp "uzak durun kız kardeşimden" dedi ve sanırım çocuklar korkmuş olacak ki geri gitmeye başladılar "teşekkür ederim" elimi uzatıp "ben asel" dedim elimi tutup "rica edelim ben de Atalay" dedi "istiyorsan markete kadar geleyim senle bu çocuklar peşini bırakacağa benzemiyor" dedi tebessüm edip "teşekkür ederim" dedim

____________________________________

Ay finale çok az kaldı aklımda başka bir kurgu daha var bu bitince ona başlamak istiyorum