küçük asker

25

Tam tamına 10 dakika geçmesine rağmen hiç bir şekilde ses gelmedi bende dayanamayıp çıktım olduğum yerden her tehlikeye karşı o mağarada bulduğum örümceği aldım, elime eldivenleri taktım ve merdivenlerin başına geçtim

"Ve bende bu şekilde ailenizden intikam almayı planlıyorum" dedi adam demek ki planını anlatıyordu "a-a-a-a bensiz mi konuşuyorsunuz darıldım cidden eee hadi planı bana da anlatın bakalım" dedim "yakalayın onu" diye bağırdı adam "yaklaşırsanız üstünüze salarım örümceği hem de kocasını yemiş bir karadul" dedim ve telefonu çıkarıp araştırdım "her yıl 15 insanı öldürüyormuş sanırım 3 kurban sizsiniz" dedim adamların gözü korkmuş gibi görünüyordu o sırada telefonum çalmaya başladı annem arıyordu "efendim annecim"  "Asel yemek yediniz mi annecim "Yemeğimizi yedik annecim (hıck)" " dışarıdan sipariş vermediniz değil mi annem" "Yo yo çok sağlıklıylı biz atilla abimle yaptık (hıck)" " tok musun peki annem" "Evet evet karnım tok şuan (hıck)" " asel bebeğim neden hıçkırıyorsun çok mu yedin" "Evet anne çok yediğim için hıçkırıyorum (hıck)" "tamam o zaman görüşürüz annecim kendinize iyi bakın" "görüşürüz anne" deyip telefonu kapattım

"Pinokyo" dedi adam anlamayarak "ha?" dedim "Pinokyo sendromu yalancı" dedi adamı alkışlamaya başladım "şuana kadar kimse anlamadı bir tek sen anladın" dedim "ama bunu bilmenin bir sonucu olmalı değil mi" dedim ve elimi örümceğin bulunduğu kaba attım ve yavaş yavaş merdivenlerden inmeye başladım eldivenli elime aldığımda "baksana ne kadar tatlı" dedim "bu kız bir ruh hastası gidelim" dedi ve adamlarını alıp koşmaya başladı

Örümceği elimde tutarak geri kabına kap diyorum ama baya büyük ve geniş "yakın zamanda tekrar görüşürüz küçük dostum" dedim çok soğukkanlıydım nedense bugün odama bırakıp hemen salona geri döndüm merdivenlerden inmek yerine direk korkuluktan kayıp aşağı indim "vaov asel sen çok cesurdun az önce" dedi atilla abim "biliyorum hep öyleyimdir" dedim "o gün mağarada çığlık atarken öyle değildi ama" dedi agâh abi "o anlık bir korkuyor ikizler çığlık atarak üstüme koşuyordu" dedim "atilla cidden anlattığın kadar varmış asel" dedi "benim hakkımda ne dedi ki" dedim merakla "yani cesur, gözü pek, sevimli, güzel ve bazen çok soğuk" dedi taner abi "beni gerçekten abartmışsın ben anlatılacak kadar güzel veya sevimli değilim" dedim "olurmu öyle şey miniğim sen babamın küçük askeri benim ise miniğimsin tabi ki de bunu herkes bilmeli" dediğinde yanaklarım kızarmıştı "beni utandırıyorsun" dedim ve onları çözmeye başladığım sırada kapı çaldı gidip açtığım zaman babam ve annem gelmişti "buranın hali ne böyle çocuklar" dedi annem "oyun oynuyorduk kaptırmışız kendimizi işte anne(hıck) " dedim ve annem bana şüpheyle bakmaya başladı "peki o zaman öyle olsun" dedi ve yukarı çıktı babam ise yaklaşarak "çocuklar görevi tamamladınız mı" dedi "eve-" agâh abi sözünü tamamlayamadan atilla abim atladı "asel tamamladı görevi baba" dedi babam bana dönüp gururla baktı sonra önüne döndüğünde taner abiyi gördü "a-ama sen ö-ölmüştün bana öyle demişti albay" babam üzüntüyle kekelemeye başladı "baba benim görevim vardı o yüzden" dedi çaresizce taner abi "İKİ YILDIR GÖREV Mİ OLUR BU NASIL GÖREV BE" diye bağırmaya başladı babam

Babamın elini tutup "sakin ol baba lütfen" dedim "korkutuyorsun bizi, beni lütfen bağırma" dedim resmen fısıldıyordum ama nedenini bilmiyordum

Babam bana sarılıp ağlamaya başladı "iki yıl boyunca ölü sandım anlayabiliyor musun bu çok zordu kendim toprağa gömmüştüm onu ve şimdi bu koca bir yalan olduğu ortaya çıkıyor" dedi babam aynı zamanda omzumda ağlıyordu sırtını sıvazlayıp "geçti babacım geçti ağlama demeyeceğim bütün içini dök ama önce onu dinle" dedim "seni seviyorum canım kızım her zaman yanımda olduğun için teşekkür ederim" dedi babam gözlerini silip merdivenlere yönelip yukarı çıktı