-7- BURASI NERESİ?

35 2 1
                                    



Yongbok okuldan çıktı. Etrafına baktı ama abisi yoktu. Saatine bakıp "Neden gelmedi? Yoksa bir şey mi oldu. Her zaman tam zamanında burada olurdu." deyip, tek başına yürüyüp otobüse bindi.


Gi-hun dalgın bir şekilde dün geceyi ve gelen zarfı düşünüyordu. İçinden "Bu olabilir mi? Ya yanılıyorsam, yine boşa kürek çekiyorsam." Deyip, oyundayken yaşadıklarını hatırladı. Ölümler... Bağırışlar...

O anda bir ses duyup irkildi. "Efendim" o anda kendine geldi. Etrafına baktı. Tüm gözler ondaydı. "Ne oldu?" dedi. Yardımcısı "Efendim, iyi misiniz? Soru soruldu fakat tepki vermediniz." Gi-hun "Ne sorusu?" Yardımcısı kulağına eğilip "Siz iyi misiniz?" Gi-hun "İyiyim, sadece biraz yorgunum. Toplantıyı erken bitirsek olur mu?"
"Tabiki Efendim. Siz odanıza gidin, ben geliyorum."

Gi-hun ayağa kalkarak "Üzgünüm bayanlar baylar, biraz yorgunum ve toplantıyı bu günlük erken bitirelim. Sonra detaylı konuşuruz." diyerek odadan toplantı salonunu terk etti.

Odasına girip düşüncelere daldı. O anda kapı çaldı ve yardımcısı içeri girdi. "Efendim, eğer müsaitseniz size bir şey söylemek istiyorum." Gi-hun ona dönüp "Dinliyorum."
"İstediğiniz gibi matematik hocası buldum. Çok başarılı bir öğrenci, okul birincisi. Okuduğu okul Kore'nin en iyi okullarından biri ve burslu. Gi-hun kağıdı alıp baktı. "Teşekkür ederim yardımın için. Ben bu gün erken çıkacağım." deyip odadan ayrıldı.



Yongbok eve geldi. Evde bir sessizlik vardı. Odaya baktı. Taehyung yatakta yatıyordu. Yongbok "Bunun evde ne işi var? Hasta mı yoksa?" diye mırıldandı kendi kendine. Sonra abisine yaklaştı, sessizce "Uyuyor musun?" Kulağına fısıldadı. Taehyung yerinden doğrularak gözlerini kısık bir şekilde açtı "Saat kaç? Bu saatte evde ne işin var?"  Yongbok şaşkınlıkla "Okul çıkış saatim unuttun mu? Bu gün neden okula gelmedin." Taehyung "Bu gün pek iyi hissetmiyordum kendimi." Yongbok "Neyin var? İyi misin? Hem... Annem nerde?" Taehyung "O birkaç günlüğüne teyzesinin yanına gitti. Biraz rahatsızmış." Yongbok "Bi an korkuttun beni. Anneme..." Taehyung "Anneme bir şey olmadı, korkma. Sen üzerini değiştir. Ben yiyecek bir şeyler hazırlayayım." Yongbok "Tamam. Yemekten sonra sana söyleyeceğim çok güzel bir haberim var."



Frontman askere bakıp "Görevini unutma. Yüzünü kimse görmeyecek. Ve ismini kimse bilmeyecek benim dışımda. Bu da sana görevinde yardımcı olacak kişi." deyip, diğer adamı gösterdi. Sonra arkasını dönüp "Gösteri başlasın."


Taehyung akşam bir parkta oturmuş olanları düşünüyordu. Cebindeki kartı çıkartıp baktıktan sonra numarayı aradı. Anında açıldı. "Bay Kim Taehyung, aradığınıza göre kararınızı vermiş gözüküyorsunuz." Taehyung yutkunarak "Evet, kararımı verdim." Karşıdaki ses "Size verdiğim kartın altında küçük kırmızı yazıyla bir şifre var onu bana söyleyin." Taehyung karta bakarak "Game over."
Adam "Sizi birkaç dakika içinde almaya geleceğiz." Taehyung "Şey... Bir dakika." Adam "Ne o vaz mı geçtin?" Taehyung "Hayır, sadece kardeşimle vedalaşmam için bana biraz zaman verin." Adam "Peki 1 saat sonra bulunduğunuz yerden sizi alacağız." Telefon kapandı.

Taehyung eve gitti. Kardeşi uyuyordu. Bir mektup yazdı. Endişelenmemesi gerektiğini, bir süreliğine sınav yoğunluğundan dolayı arkadaşlarıyla bir yerlere gideceğini, kendisine dikkat edip ders çalışması gerektiğini yazıp bıraktı.
Kardeşinin yanağını öpüp evden ayrıldı ve parka gitti.

Bir araba yanaştı. Kapısı açıldı. Taehyung arabaya bindi. Hareket ederken korku ve endişe ile etrafına baktı. Birden bir hava verildi ona doğru ve Taehyung kendinden geçti.

Uyandığında hiç bilmediği bir sürü insanla kocaman bir alandaydı. Herkes aynı renk kıyafet giymiş ve herkesin üzerinde farklı numaralar vardı. Taehyung kendi kendine "Ben neredeyim? Burası neresi?"







519 kelime
Uzun zaman oldu yazmayalı. Umarım beğenirsiniz.


Vote verip yorum yapmayı unutmayın.  Görüşürüz 💞

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Jul 22, 2023 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

SQUID GAME 2Where stories live. Discover now