pandora's book

'⁵

     Yoohyeon duyduğu sözlerin anlamını çok zor idrak edebilmişti. Bulunduğu durumun saçmalığı onu delirtmişti. Şu an bir kitabın içindeydi çünkü kitabın yazarı ondan hoşlanıyordu. Yazar duygularını kontrol edemediği için de kitaptan çıkamıyordu.

"Minji beni buradan çıkar."

Minji ağlıyordu. Kendisi bu duruma isteyerek neden olmamıştı.

  "O kitap sana nasıl geldi inan bilmiyorum. Çok özür dilerim. Senden ayrılmak istemediğim için oluyor tüm bunlar. Duygulara söz geçiremiyorum maalesef. Olmuyor."

"Ne kadar sürem var?"

"Bu gece kutu açılacak."

Yoohyeon gerginlikle elini saçlarından geçirdi. Eli ayağı titriyordu.

"Baş karakterim ortaya çıkmadığı için onun yerine geçmelisin."

  Minji'nin ikinci cümlesi ile yüzünü buruşturdu Yoohyeon.

"Özel gücüm falan yok. Nasıl ruhları kutuya hapsedebilirim? Ayrıca ben katil olamam. Dinliyor musun?"

"Onlar normal canlı gibi değiller ki. Aksine çok farklı ve korkutucular."

"Sen niye beni korkutuyorsun?!"

"Kolay yolunu söyledim. Kolay yol benden geçiyor."

"Doğru düzgün açıklamıyorsun ki! Beynim yandı resmen. Çıldıracağım!"

"Bak Şu an benim zihnimdesin. Bizim rüyalarımız birleşti. Senin evine gelen kitapta özel bir koku vardı ve o seni uyuttu. Ben de uyumadan önce seni düşünüyordum. Hislerim yüzünden benimle birlikte kitaba geldin. Başta sana bunları söylemek istemiyordum ama beni zorladın. Şimdi diyorum ki benim hislerim yüzünden buradaysan yine hislerimle çıkabilirsin."

"Hislerini nasıl kontrol edip de çıkacağım ki? Sen bana aşık mısın?"

"Hisler diyorum... Yatmadan önce seni düşledim diyorum... SEN GELMİŞ BANA AŞIK MISIN DİYORSUN?! ASIL ŞU AN BEN DELİRMELİYİM!" Minji sinirle bağırmış sonra ise kollarını göğsünde bağlayıp yanaklarını şişirip susmuştu.

"Şey... Senin yüzünden psikolojim bozuldu. Peki o zaman ben diğer yolu seçiyorum. Canavarlarla savaşıp çıkmak kısayol..."

"ŞAKA MISIN?!"

"Duygularla savaşmak inan daha zor. Hem seni kendimden soğutmam mı gerek? Yoksa ben de sana aşık mı olmalıyım? Uyanınca seni bulacağımı söylersem..."

   Minji birden kızarmıştı. Elini kalbine götürdü. Birden ortam değişmeye başladı. Yoohyeon bulanık görmeye başlayınca gözlerini ovuşturdu. Görüşü düzelince evinde olduğunu fark etti. Koltuğa yığılmış duruyordu. Hızla doğruldu ve nefesini tutarak kitabı tekrar karıştırmaya başladı.

  Minji ile olan tüm anların kitapta olduğunu görünce şaşkınlıktan ağzı açıldı. Bu büyülü bir şeydi... Hızla ondan sonra olanlara göz attı.

  "Ne oldu böyle? O gitti. Ben niye böyleyim. O buradayken âdeta karakter değiştirdim. Onu etkilemek isterken korkuttum ve kendimden soğuttum."

  Yoohyeon hafif tebessüm ederek kitabi okudu ve hızla kapatıp nefes aldı. Kitabın kokusunu tekrar solursa yine içine girebilirdi. Şu anlık bunu istemiyordu.

  Yaklaşık bir buçuk saattir kitaptaydı. Orada da çok fazla zaman geçirmediğini hesaba katarsa zamanlama aynıydı. O zaman geceye doğru kitabı tekrar kontrol etmeliydi çünkü şu an sayfalar boştu.

  Akşam gerçekten dedikleri olursa Minji'nin ne yapacağını görmek istiyordu. Kendine biraz yemek hazırladı ve dinlendi. Akşam olmuştu ama yine çok fazla satır yoktu.

"Onu görmek istiyorum. Geçen sefer ki gibi olması için uyuması mı gerekli?"

"Beni nereden tanıyorsun Minji?" diye mırıldandı ve kitabı tekrar kendinden uzaklaştırdı. Gece olunca kitaptan sarı ışıklar yayılmaya başlamıştı. Yoohyeon hızla kitabı açtı.

"KİTAPTAN ÇIKAMIYORUM! HER TARAFIM KATİLLERLE SARILDI! BU NASIL OLUR?! KENDİ OLUŞTURDUĞUM EVREN BENDEN KURTULMAYA ÇALIŞIYOR! YOOHYEON GÖRÜYOR MUSUN BENİ?! LÜTFEN BİRİ BANA YARDIM ETSİN! HER ŞEY TERS GİDİYOR!"

Yoohyeon panikle satırları okumaya başladı. Minji ondan yardım istiyordu.

"Sadece ruhen orada... Ancak ruhu bedenine geri dönemezse o ölür mü? Sanırım ben yardım etmeliyim. Ne yapıyorum böyle?!"

Kitabın kokusunu solumuştu ve gözleri kapanıyordu. Kendini kontrol etmeye çalışıp kitaptan uzaklaştı ve eline bir bıçak aldı. Sonra satırları tekrar okumaya başladı.

'Minji'nin etrafı günahlarla sarılmıştı. Birer silüete bürünmüş olan kötülükler onu öldürmek istiyordu. Çünkü o ölürse özgür olacaklarını düşünüyorlardı. Birden şekilleri değişti ve git gide daha korkunç görünmeye başladılar. Eskisinden tehlikeli görünüyorlardı.'

.
.
.

.
.

"Minji?!'

Yoohyeon Minji'nin evinde gözlerini tekrar açmıştı. Her yer karanlıktı.