İçimdeki Karanlık

Çığlık

Kumsal'ın anı müzesi;
"Uzun zamandır seni bekliyorum sevgilim , ama sen gelecek gibi görünmüyorsun . İnsan neden kendine zarar vereni sever ki ? Ben seni bana zarar verme ihtimaline rağmen sevdim ... "

" Ben Kumsal Kaya . 21 yaşındayım , Ankara hukuk fakültesi öğrencisiyim . Kısa sarı saçlarımla , yeşil gözlerimle , bence güzel bir kızım . Bir tavşanım var, ismi Sütlaç . Kitap okumayı , film izlemeyi , hayvanları çok seviyorum . Sevdiğim biri daha var . Edebiyat bölümünde okuyor Mete... Çok utangaç olduğum için pek kimseyle konuşmuyorum , ve en büyük hayalim başarılı bir avukat olup kendi ayaklarımın üzerinde durmak .Şimdi sizi hayatıma davet ediyorum ... "

Telefonumun alarmının çalmasıyla uyandım . Lavaboya gidip rutin işlerimi hallettim ve kıyafetlerimi giydim . Bugün Cuma ' ydı ve ben üzerimde haftanın yorgunluğunu taşıyordum . Sonra sütlaç ' ın ( tavşanım ) yanına gidip yemeğini verdim . O benim bütün sıkıntılarımı unutturan ve beni dinleyen tek dostumdu . Kahvaltımı yapıp evden çıkacakken telefonum çaldı . Arayan annemdi telefonla konuşup evden çıktım .
( ... )

Kantinde otururken öykü yanıma geldi . Öyküyü seviyordum. kahverengi saçları ,yeşil gözleri ve ona çok yakışan çilleriyle çok tatlı bir kızdı. Bir aile dostumuzun kızı , veterinerlik okudu ve 23 yaşında . Ankara'da çalışmak istiyor ama hala bir klinik bulamadık .

Öykü: Naber ?
- iyi , klinik araştırmaya gidecek miyiz bugün?

- Evet , gideriz . Kumsal , bugün kızlar konuşuyordu . Manolya Sokak'ta dün bir cinayet işlenmiş

- Öykü yanlışın olmasın bizim sokak gayet sakindi dün gece

- Bilmiyorum ama sokağın başında bir butik var ya onun yanındaki mavi apartmanın önünde olmuş .Gece 02:43 'te öyle diyorlar .

-Aman Kumsal dikkat et bak aklım sende kalmasın

- Tamam , merak etme sen.Hiçbir şey olmaz

- Tamam , neyse görüşürüz ders başlamadan gideyim

- Görüşürüz

Öykü' ye belli etmedim ama aklım Mete ' de kalmıştı . Ne yani Mete ' nin evinin önünde bir cinayet işlendiğini söylemişti . Ve bu ilk değildi . O civarlarda genelde böyle vakalar olurdu . Yani daha önce de bir kaç defa adam yaralama , cinayet gibi şeyler olduğunu duymuştum .
İnşallah iyidir dedim kendi kendime

Okuldan çıktım . Öykü beni en sevdiğimiz kafede bekleyecekti . Kafeye gittim birer kahve içip çıktık . Yol boyunca konuşmuştuk . Kütüphaneye , alışverişe , klinik araştırmaya gitmiştik ve vaktin nasıl geçtiğini anlamadık. saat 21: 30 ' du ve biz , benim evime doğru yola çıkmıştık . Uzun süredir aramamıza  rağmen bir klinik bulamamıştık.

Oturduğum sokağa girdiğimizde sokak çok sessizdi . Sanki herkes önceden planlanmış bir sessizlik oyununu sürdürüyordu . Yanıp sönen sokak lambası ile birlikte etraf çok korkunç görünüyordu . Biz sokak lambasının önünden geçerken sanki o , karanlık korkumu biliyormuş gibi bir anda sönmüştü . Önce bir cızırtı duyduk ardından ise korku filmindekileri çağrıştıran korkunç bir çığlık , sonra hızla merdivenlerden çıkan birinin adım sesleri ...

Sonrasını ne görmeye cesaretimiz vardı ne de bilmeye ...

Merhaba arkadaşlar birinci bölümün sonuna geldik . İlk defa kitap yazıyorum , bu yüzden lütfen yazım yanlışlarımı maruz görün . Yorumlarda kitap hakkında fikirlerinizi belirtirseniz sevinirim .

💛 Bölümümüzü nasıl buldunuz ?

💛 Ana karakterimize ısınabildiniz mi ?

💛 Sizce diğer bölümde neler olacak ?