Chapter 5: Summon

69 8 13
                                    

Balisa akong bumangon habang hawak ang dibdib at habol habol ang hininga. My chest is pounding so hard.

Kinapa ko ang mukha ko maging ang aking katawan, basang basa ito maging ang buhok ko. Pero hindi ako nakakaramdam ng lamig.

'So it wasn't a dream after all' I thought. Ngunit ang ipinagtataka ko ay kung bakit nandito ako sa loob ng clinic, tumingin ako sa kaliwa ko at nakitang mahimbing ang tulog ni Elo. Nakatihaya ito at bahagyang nakabuka ang hita, nakataas ang dalawang kamay at nakanganga.

She always sleep like that, she actually looks like a monkey.

I look away at her sight and stare out of nowhere. 'Was it true? Did I really came and drown at the river' hindi ko pa rin mahayaan ang sarili ko na maniwala sa nangyari kanina. What makes me really wonder is why I woke up in this room if I was in the river and in the verge of dying. How did I transported here? The last memory I can remember is when I lost my unconscious because of lack of air.

Sumasakit ang ulo ko sa mga tanong na tiyak namang walang kasagutan. The reason why I came here is to seek answers regarding my identity, even though I know that there is a tiny chance. Kahit ayokong makita or makasalamuha ang mga diyos. But instead of getting answers, all I got was a lot of questions. Mukhang nagkamali ako ng desisyon na magparegister sa University na ito, and I got this feeling that my life is already at stake.

Sa nangyari pa lang kanina ay hindi na ako magtataka.

On the other side, what bothers me that much is the mysterious woman under the river. Her voice is kinda familiar, I think I heard it somewhere but I can't remember, since I tend to forget things that is not important to me.

She even said that I have a message from my so called parent. 'Be wise always' nang maalala ko ang walang kwentang mensahe niya ay napairap na lang ako sa kawalan. Who would send a nonsense message like that, after a very long time that we didn't see each other or he/she doesn't bothered to made a way for us to talk.

Inis kong kinamot ang ilong ko dahil sa pagiisip sa sinabi niya. I always do this whenever I'm having a hard time thinking. Hindi naman ako descendant ni Athena para makakuha ng sagot sa isang kisapmata.

Saka isa pa, bakit ba ayaw niya akong makita? Bakit ayaw niyang magpakilala? Naisip ko na mabuti na din na hindi siya nagpakita sa akin dahil baka kung ano pang masabi ko sa kanya.

Pero ngayon ay wala na talaga akong pake sa kanya, whatever his or her bullshit reasons are, I don't give a damn.

That deity abandon me since the moment I open my eyes, that deity didn't help me to fix my memory. Hindi ko na hinihiling na makita siya o kahit sino sa mga diyos.

Since I hate Gods like that parent of mine. I regret being a halfblood, how I wish to be one of the nymphs or aurais.

Muli kong kinapa ang katawan at buhok ko and to my surprise it is now dry. Dahil siguro sa ilang oras na pagiisip ko, napagdesisyonan kong humiga ulit at tumitig sa kisame. Ang daming nangyari ngayong gabi at hindi ko ito maabsorb lahat. I'm overwhelmed of too much information and strange events.

Something click to my mind, I think I forgot something. Inisip ko ito ng mabuti habang nakatitig sa taas, inisa isa ko ang nangyari kanina. Ang natatandaan ko ay naglalakad ako sa gubat kung saan ako nagising at naglakad ng naglakad hanggang sa mahanap ko ang ilog. The water in the river is clear that I can see some stones under. Tapos bigla kong narinig ang nangaakit na boses ng babae. At don na nangyari ang mga kababalaghan.

She doesn't introduce herself to me, so I don't know what kind of creature she is. She could be a water nymph that guards the river.

I know there's something that I failed to remember, I just can't recall. Napahilot na lang ako sa sentido at sa huli ay napagdesisyonang matulog na lang dahil nakakaramdam na rin ako ng antok. I'm both physically and mentally tired, I want to have long sleep.

Greek University Where stories live. Discover now