De tweede kans

Deel 18: De bevrijdende vakantie

Ze waren ondertussen al weer 3 dagen in Zuid-Afrika. De tijd vloog. Sarah was extreem aan het genieten van alle nieuwe indrukken, omgevingen en al het andere wat vakantie zo opwindend maakte. Het weer was heerlijk, je zou bijna vergeten dat het winter was hier  en Sarah begon nu al goed te verkleuren. Daar kon ze na de zomervakantie wel mee aan komen zetten, totdat ze zich herrinerde dat al haar kennisen een andere, nieuwe richting op gingen. Ze voelde een steek in haar maag, maar schudde het snel van zich af, voor nu had ze niets om over te klagen. De vakantie deed nu al wonderen voor haar mentale gezondheid. Ze was weer eens aan het genieten van haar leven en haar gedachtes gingen niet constant terug naar het verleden of de toekomst. Ze was simpelweg aan het genieten. Het enige andere waar ze zo veel van kon genieten waren pull-ups. Hoewel ze de afgelopen dagen genoeg afleiding had gehad kon ze het op de rustigere momenten niet laten om aan pull-ups en luiers te denken. Hoewel het beschamend was geweest kon Sarah niet ontkennen dat ze haar enorm hadden geholpen tijdens de heenreis, net als tijdens haar examen. Sarah miste het gevoel van dragen en het gemak toch wel, vooral nu ze in het warme weer veel moest drinken en dus ook vaak openbare toiletten in moest, maar wist ook dat ze beter op een normale manier van haar vakantie kon genieten. Bovendien zou het dan extra fijn zijn als ze op de terugreis weer veilig een om had.

Kaapstad bleek verassender te zijn dan Sarah had verwacht. Het weer was geweldig wat deze stad alleen nog maar beter maakte. Ze bezochten verschillende wijken zoals Bo-Kaap, een kleurrijke wijk met een zeer interresante geschiedenis. Ze gingen ook naar Kirstenbosch, een gigantische botanische tuin, Sarah was een groot fan van botanische tuinen, ze waren een ideale combinatie tussen stad en natuur. Sarah's moeder had ook nog voorgesteld om een helicoptervlucht over de stad te maken. Hoewel het Sarah erg vet leek voelde het toch ook wel heel touristisch en fout om te doen. Sarah was wel iemand die met het klimaat bezig was, en met een helicopter boven de stad vliegen ging toch een klein beetje tegen haar principes in. Ze wist zelf ook wel dat het een beetje hypocriet was, ze deed meer dan genoeg vervuilende dingen (zoals naar Zuid-Afrika vliegen, maar je moest toch ergens een grens trekken. Daarnaast was zo'n helicoptervlucht niet goedkoop en Sarah besteedde het geld liever aan iets waar ze zich niet schuldig over ging voelen, vooral omdat ze ook al een berg op ging, waar het uitzicht ook heel mooi zou zijn.

Ze gingen namelijk de tafelberg op met een kabelbaan, de Kabelbaan was een coole ervaring, maar ergens vond Sarah het ook wel weer jammer dat ze de berg niet op een normale manier hadden beklommen. Haar moeder had gezegt dat ze niet genoeg tijd hadden om de berg te beklimmen, maar Sarah wist dat dat bullshit was, ze hadden genoeg tijd over. Waarschijnlijk was Sarah's blaas de echte reden dat haar moeder niet wou klimmen. Tijdens zo'n tocht moest er genoeg worden gedronken terwijl er eigenlijk geen toilet voorziening waren, oftewel: Sarah zou waarschijnlijk in haar broek plassen, en haar moeder wou Sarah niet weer in pull-ups zetten, en dus was de kabelbaan de beste optie. Nou was dit natuurlijk allemaal speculatie van Sarah, en haar gevoelens voor pull-ups zouden zeker invloed kunnen hebben, maar het leek Sarah heel logisch. Vooral aangezien ze tijdens hun wandeltochten stiekem soms toch wel eentje wou dragen, gewoon voor de veiligheid. Toch had ze zelf ook geen zin om hier in zuid-Afrika pull-ups te gaan dragen, en dus liet ze het maar. Daardoor zou het des te beter voelen als ze eindelijk weer pull-ups kon dragen.

Er werden ook genoeg wandelingen gemaakt, er waren dagen dat ze niks anders deden dan door de stad en langs het waterfrond slenteren en waarnemen hoe het nou was in Kaapstad, op andere dagen gingen ze wat meer de natuur in. Zo gingen ze een dagje naar Robbeneiland. Ook spendeerden ze meer dan genoeg tijd op en aan het water. Zo gingen ze kajakken en als ze daar eenmaal klaar mee waren gingen ze zonnen op een van de overvolle stranden. Sarah was bijna verbaasd over hoe goed ze het samen met haar moeder naar haar zin had, ze namen allebei de moeite om elkaar tevreden te houden terwijl ze toch ook konden doen waar ze zelf zin in hadden. Hierdoor waren er geen conflicten en werd er des te meer van de vakantie genoten. Sarah was blij dat ze had besloten om aan zichzelf te gaan werken.