De tweede kans

Deel 11: Beginnend broekplasser

Toen Sarah de ochtend daarop wakker werd begon ze te brainstormen. Hoe ging ze zichzelf leren om een pull-up te gebruiken? Er was meer één antwoord daarop. Oefenen. Één probleempje, haar moeder was vandaag thuis. Typisch. Maar dat betekende wel dat ze geen pull-up kon dragen. De angst om betrapt te worden was nog steeds te groot. Maar er waren ook andere manieren waardoor ze zich kon voorbereiden. Hopelijk. Ze had eigenlijk geen idee. Ze draaide zich om in haar bed en begon te denken. Ze was wel even bezig met nadenken. Door de jaren heen had ze vaak genoeg over seksuele dingen gepraat met anderen, maar dat had niet echt betrekking tot haar huidige verlangens. Maar toen schoot het haar te binnen. Ze had de term edging wel eens voorbij zien komen. Wat nou als ze dat deed, maar dan met plas in plaats van het witte goedje. Zo kon ze voorbereiden en oefenen zonder er een potje van te maken. Of tenminste, misschien een paar druppeltjes, maar niks ernstigs.

Of wel... en vanuit hier raakten haar gedachtes een beetje op hol. Wat als ze wel betrapt werd. Wat als haar moeder zag dat ze in haar broek plaste en werd terug gezet in haar pull-ups. Ze zou zich nooit meer zorgen hoeven te maken over haar begginende geheim. Wat een opluchting zou dat zijn. Maar toen kwam ze weer bij zinnen. Als ze betrapt werd zou ze dat de rest van haar leven horen, merken en voelen. Voor hetzelfde geldt werd ze bestraft, waarna ze meteen doodsbang werd voor alle mogelijke straffen. Waarvan openbaring van haar verlangen voor pull-ups toch wel de ergste was. Het ergste was misschien nog wel dat ze haar moeder dit daadwerkelijk zou zien doen. Ze had het wel getroffen met haar moeder. Voor nu was het haar duidelijk, het was voor haarzelf van groot belang dat ze het geheim en de keuze behield.

Ze kende zichzelf lang genoeg om te weten dat ze de pogingen pas laat op de dag daadwerkelijk zou doen. Maar ze was nu in een opgewonden bij en dus besloot ze alvast de perfecte outfit uit te kiezen. Nou ja... de perfecte outfit zou een pull,-up bevatten. Maar dat zat er niet in. In plaats daarvan ging ze voor een donkere onderbroek en een zwarte korte joggingbroek. Op die manier zou haar "ongelukje" sowieso niet opvallen. Verder droeg ze een standaard t-shirt. Ze was klaar voor de dag.

Ze liep naar beneden voor haar ontbijt, haar moeder zat al achter haar computer, waarschijnlijk was ze bezig met rekeningen. Sarah zei vriendelijk goedemorgen, haar moeder zei goedemorgen terug. Maar Sarah hoorde meteen aan haar stem dat ze in een slechte bui was. Haar moeder had nog wel eens problemen met slapen, dit was het resultaat ervan. Daarom besloot Sarah maar haar mond te houden. Slapende honden wakker maken was nooit een goed idee. Ze at stilletjes haar ontbijt maar voelde zich niet echt op haar gemak. Ze kon nu niet gaan chillen, want zodra ze dat deed ontplofte haar moeder meestal (waar ze ook was). Er waren nog maar twee veilige opties. Een nuttig karwei doen of het huis uitvluchten. Na het hardloop fiasco van twee dagen geleden was ze een beetje huiverig om het huis uit te gaan, en in alle eerlijkheid. Het was al veel ste lang geleden dat ze haar kamer had schoongemaakt. En zo was haar doel van de dag vastgelegd.

Ze deed haar oortjes in en ging aan de slag. Haar kamer schoonmaken was ze door de jaren heen steeds minder erg gaan vinden. Ze had sinds een paar maanden een goeie podcast ontdekt en het zorgde ervoor dat ze zich altijd vermaakte tijdens het schoonmaken. Ze had van tevoren nog even een glas water gedronken en voelde de druk langzaam opbouwen. Ze werd opgewonden, zou ze het gaan proberen. Haar productiviteit nam snel af terwijl ze begon rond te lopen, overwegend of ze het daadwerkelijk zou doen. Maar haar paranoïa nam even snel toe als de druk op haar blaas. En al gauw stond ze doodstil om te luisteren of haar moeder er aan kwam. Ze schrok van ieder geluidje en besloot daarom dat ze het maar niet ging doen. Ze liep doir de gang naar de wc en deed haar zaakje. En daarmee verdween ook haar opwinding weer.

Ze was alweer een half uur bezig toen haar moeder ineens bijna letterlijk met de deur binnen kwam vallen. De deur klapte open en Sarah kreeg een oprechte hardverzakking. Wat ben je hier toch allemaal aan het doen, vroeg haar moeder duidelijk boos. Ik ben mijn kamer aan het schoonmaken, mag dat niet? Ze maakte het met haar toon heel duidelijk dat ze door had dat haar moeder een excuus zocht om boos te worden en stoom af te blazen, maar niet vandaag. Het gezicht van haar moeder ging in een paar seconde door de 5 stages van rouw. Oke, goedzo, zei ze uiteindelijk bot en liep weg. Sarah haalde opgelucht adem. Dat had een stuk erger kunnen aflopen. Wat als ze echt niks had gedaan, dan had ze nu een uitbrander van heb ik jou daar gekregen. Maar vandaag was ze het te slim af. Voordat ze verder ging flitsde er nog één erger scenario door haar hoofd. Wat als ze daadwerkelijk in haar broek aan het plassen was?

Het middageten werd in stilte verwerkt, Sarah zat zo ver mogelijk bij haar moeder vandaan en vermeed iedere vorm van contact. Ze realiseerde zich dat ze dit niet een hele middag ging overleven, en dus vertrok ze toch maar naar buiten. Dit soort situaties gebeurden niet heel vaak, maar het feit dat Sarah überhaubt haar huis uit moest om niet uitgescholden te worden was erg genoeg. Ze had alleen geen idee wat ze wou gaan doen. Wat uiteindelijk resulteerde in een ommetje wat niet meer dan een half uur kan hebben geduurd, maar wat haar wel een nieuw idee gaf.

Toen ze thuis kwam trok ze haar schoenen uit en liep de woonkamer in. Mam, ik weet dat ik niet heel erg veel meehelp in het huishouden, ik zou best wat meer willen meehelpen maar ik heb geen idee hoe alles werkt. Zou je me om te beginnen willen leren hoe ik mijn eigen was doe? Het bleef een paar seconde stil. Oh f*ck, ik heb weggeven dat ik mijn "ongelukjes wil kunnen verbergen, ik ben te snel geweest, ik had eerst naar een andere taak moeten vragen. Maar haar moeder vond het een goed idee, ze klonk vriendelijk en liep meteen naar boven om het te laten zien. De instructies stelde eigenlijk niet zo veel voor. Als ze dit nou 3 jaar geleden had gevraagd had dat haar een hele hoop ellende en schaamte gescheeld. Nadat ze het te horen had gekregen probeerde ze het meteen uit met wat vieze was. En ze leek het onder de knie te hebben, al kende ze zichzelf goed genoeg om te weten dat ze het morgen alweer deels was vergeten. Maar ze kon het nu wel. Voordat Vera wegliep zei ze nog dat ze blij was dat Sarah zelf wat initiatief nam, en ze wou haar graag helpen om meer te leren. Daarnaast bood ze ook haar excuses aan voor de ochtend, iets wat ze eigenlijk nooit deed. Dit was waarschijnlijk één van de meest slimme zetten die Sarah ooit had gezet.

Ze liep zelf ook naar beneden en goot even een glas water naar binnen. Vervolgens zei ze dat ze op haar kamer ging lezen en vertrok naar boven. Dit was haar kans, haar moeder was tevreden over haar gedrag en zou haar zeker niet storen. Nu funde ze het zichzelf, nu kon ze het eindelijk doen. Het eerste kwartier werd inderdaad lezend doorgebracht, maar toen voelde ze haar blaas opsteken. Ze ging in op de rand van haar bed zitten en ontspande. Weer steeds met hetzelfde resultaat. Steeds als het er bijna uit was ging haar blaas als een soort geautomatiseerde sluis dicht. Ze kreeg het er maar niet uit. Na 20 minuten gaf ze het op. Dit ging niet werken.

Een beetje verslagen ging ze in de woonkamer zitten. Ze zat in kleermakerszit op haar favoriete stoel, misschien zou een andere houding haar helpen. Hoewel de druk op haar blaas aan het toenemen was ging ze niet naar de wc, ze wou het niet. In haar broek plassen was lastig, maar kiezen om niet naar de wc te gaan was makkelijk. En ook al ging ze niet naar de wc, op den duur zou haar plas er toch moeten uitkomen. Gegarandeerd succes. En ook al zat haar moeder in de kamer, ze was te opgewonden en stiekem toch ook een beetje geil om te stoppen. De Sarah van een paar maand, nee, week geleden zou zich kapot hebben geschaamd aan alleen al het idee dat ze in het bijzijn van haarmoeder in haar broek probeerde te plassen. Maar ze ging door. Telkens ontspande ze haar blaas, voelde ze het plas er bijna uitkomen en sloot haar blaas zich weer. Na lang oefenen kwam er eindelijk een verandering in. Haar blaas sloot zich niet, ze was ontspannen, bleef ontspannen en voelde het steeds dichter bij komen en toen verdween het gevoel. Het trok weg als sneeuw voor de zon. Voorzichtig stak ze haar hand in haar broek, droog. Godver. Ze ging maar op haar telefoon zitten.

Na een half uur was de wc behoefte pas terug. En sterker dan ooit. Uit puur instinct begon ze te wiebelen. Ze zag haar moeder kijken en besefte dat het vreemd zou zijn als ze nu niet naar de wc ging. In een paar stappen was ze bij de wc, ze deed de deur open en dicht. Deed het licht aan en besloot een laatste poging te wagen. Ze was nu volluit de wc dans aan het doen. Haar broek ging naar beneden maar haar onderbroek niet. Ze ging zitten en ontspande. Voordat haar blaas doorhad wat er aan de hand was ging er een scheut in haar ondergoed. Yes! Ze trok haar onderbroek naar beneden en maakte haar plasje af. Het was gelukt. Toen ze klaar was trok ze haar onderbroek en broek omhoog e begon te voelen. Ja, het was echt vochtig. Niet doorweekt, maar er was zeker in geplast.

De avond stond in het teken van nagenieten. Ze bleef in haar onderbroek, ze had het nat gemaakt, nu moest ze ook de consequenties voelen. Langzaam droogde het ondergoed op, maar de opwinding bleef. Ergens wist ze zelf ook wel dat dit heel vies was, maar dat was misschien ook wel een beetje het punt. Ze had in haar onderbroek geplast, als een vies klein meisje. Misschien hoorde ze wel in pull-ups. Met dat idee stapte ze die avond onder de douche gevolgd door een grondige wasbeurt. Toen ze klaar was en haar kamer binnenliep werd de keuze van de pull-up aandoen ineens heel aantrekkelijk. Ze was geil en had zichzelf wijs gemaakt dat ze het nodig had. Dus pakte ze de pull-up uit de verstopplaats en deed hem aan. Ze had het gedaan, ze had na haar douche een pull-up aangetrokken. Ze deed ook verder niks aan. Ze bewonderde zichzelf. In alleen een pull-up zag ze er vooral heel kinderlijk uit. Voor nu was er geen ruimte voor schaamte. Ze ging op bed liggen. Oh ja, dit ging een goeie nacht worden.