Konuşmalar bittikten sonra çadırdan çıktım ve kahvaltı için öğretmenin yanında toplandık. Salih ne yapmaya çalışıyordu kimdi bu düşündüğü kız Allahım kafayı yemek üzereyim. Nasıl olurdu böyle birşey halbuki hiç başkasına bakarken onu görmemiştim ailesine yakın birimiydi belkide komşu kızlardan biridir. Kim olursa olsun şuan o kadar içim yanıyor ki tarifi imkansız. Kahvaltı için öğretmen birşeyler getirmişti hazır gıdalar bisküviler konserveler hepsinden yemiş gibi toktum ve midem bulanıyordu. Yemek istemediğim için çadırıma döndüm biraz yalnız kalmaya ihtiyacım vardı. Çadırıma gittiğimde çadırımın ortasında bir not kağıdı vardı ve - Belki birgün... - yazıyordu. O kadar korktum ve heyecanlandım ki bu dağ başında birde belli olmayan birinden mi kaçacaktım ya. Kağıdı yırtıp dışarıya attım ve sinirlerim daha da bozulmuştu sadce ağlamak ve belki biraz hafiflemek istiyordum. Ağlamam giderek şiddetlenmiş ve elimde olmayarak biraz sesli ağlamaya başlamıştım.
Öğretmenin sesiyle irkildim. Herkesi etrafına topluyordu belliki. Gözlerimi silip toparladım ama bu kolay olmadı çünkü hem içim yanıyor hemde gözlerime dur! emri vermeye çalışıyordum. Çadırdan çıktım ve topluluğa karışarak kendimi düşünmeden içimi susturmak adına birşey düşünmemeye çalıştım. Öğretmen çevreden çalı çırpı toplamamız için herkesi görevlendirdi. Ağaçların arasında düşüncelerimle birlikte yürümeye başladım birden ayağım kaydı dengemi kaybetmemle birlikte yere düşerken biri beni tuttu. Ani refleksle çığlık attım ve önümü döndüğümde salih ile yüzümüz birbirine o kadar yaklaştı ki hafif kokulu olan parfümünü bile hissetmiştim. Kalbim hızlıca çarpmaya başladı ve midem gittikçe içindeki kelebekleri çoğaltıyordu. Bana doğru hafif bir gülümsemeyle dengemi toparlamam gerektiğini hatırlatmıştı bana.
- Teşekkür ederim. Dedim ve ondan uzaklaştım. - Daha dikkatli olmalısın. Sabahtan beri düşünceli görünüyorsun bir sorun mu var? . Ne dememi bekliyordu bu çocuk bilmiyorum ki. - Hayır sadce midem bulanıyor. Dedim ve yavaşca yürümeye başladık. Ona o kadar aşığım ki bu durum beni hergün daha çok bitiriyor. - Güler sen iyi misin dün geceden beri sanki bir başkasın bi sıkıntın mı var? Neden bu kadar irdeliyordu bu durumu beni daha çok kenara sıkıştırıyor. - Hayır birşey olmadı gerçekten. Dedim ona daha başka ne diyebilirdim ki. Birden durdu ve bana dönerek - Güler sana birşey demem gerekiyor. Dedi ve elimi tuttu. Neler oluyordu böyle bana o neden elimi tutuyordu Allahım. Elimi geri çekmek için bir hareket yaptım ve kendimi bir adım geri çektim. Sonuçta biz sadce arkadaş olarak görünüyoruz içimde ona karşı ne kadar aşk beslesem de elimi tutmasına izin veremezdim. - Seni dinliyorum. Dedim ve ona karşı hafif bir tebessüm ettim. - Aslında bu durum okulun ilk zamanları başlamıştı yani sana karşı şey yani biz... - Utanarak konuşmana gerek yok rahat olabilirsin. Dedim çünkü karşımda can çekişiyormuş gibi konuşmasına dayanamadım. - Tamam o zaman söyleyeceğim. Uzun zamandan beri dikkatimi çekiyorsun. Diğer kızlar gibi değilsin bunu görebiliyorum ve en önemlisi sadce bana karşı içten bir tebessümün var. Bunları yanlış yorumlamış olmak istemiyorum ve seni seviyorum...
Ads by shopperzAd Options
Bu duyduklarım rüya mıydı. Sesler beynimde yankı yapıyor sanki son olarak salih bana SENİ SEVİYORUM mu dedi Allahım...! İçimdekileri bir bilseydi keşke. Gözlerine bakarken sanki kendimi görüyordum dünya durmuştu sanki içten içe bende ona cevap veriyordum. - BENDE SENİ SEVİYORUM...
