3.bölüm

308 15 4
                                    

"sevme beni beni sevmelerine kalmadım."

gece elfidanın huysuzlanmasıyla uyanıp onu uyuttuktan sonra uyumuştum.

şimdi ise güneşin yüzüme vurmasıyla uyandım. esneyip ellerimi iki yana açıp gerindim.

odamdaki banyoya girip elimi yüzümü yıkayıp dişlerimi de fırçaladıktan sonra çıktım. ardından gardrobumun önüne gelip elbise seçmeye başladım. bugün arjen bana geri dönüş yapsa onun şirketini bulup yanına gidicektim ondan daha şık giyinmek istedim. amacım ona güzel görünmek değil ama ne yalan söyliyeyim ne kaybettiğini bilmesini isterdim yani.

üzerime crop boyunda, şık kolları bol beyaz gömlek tarzında üst altıma bol paça fakat doğumdan kalan basenlerime cuk oturan kumaş pantolon giydim.

ayağımada çok uzun olmayan topuklu giydim

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.


ayağımada çok uzun olmayan topuklu giydim. çocuklu karıydım iki göz süzücem diye canıma eziyet mi edeyim.

aşağıya kahvaltı hazırlamaya inip hafif bir şeyler hazırladım çocuklara da portakal suyu sıktım hemencecik.

ardından üst kata tekrar çıkıp odalarına girdim, eğilipte şöyle bi beşiklerine baktım da araz gözlerini ovuşturup dururken eflalimin götünde pireler uçuşuyo.

ikisinide kucağıma alıp öpe öpe mıncıra mıncıra banyoya sokup yüzlerini yıkadım her birinin eline de fırça tutturdum temizlediler çiçek bal ağızlarını. ardından aşağıya inip kahvaltılarını da verip bir güzel hazırladım.

bu gün kuzenim zeynep gelecekti bana, ikizlere bakmak için. bende dün verdiğim kararla arjenin beni aramasını beklemeden onun yanına gidecektim. Çocuklarımın olduğu yerde gururum beni terk ederdi.

Kapının çalmasıyla ikizleri salonda bulunan oyun parkına bırakıp kapıyı açtım.
Karşımda zeynebi görünce hemen sarıldım.

Ailemden geriye kalan tek kişiydi o.

İçeri geçip koltuğa oturdu. "Aşkım hoşgeldin"

"Hoşbuldum canım, nasılsın."

Kıvranıyordu karşımda, biliyordu ki arjene gideceğimi. Ama bir şey kesinleşmeden bu konuyu konuşmak istemiyorum.

"İyidir canım. Ne içersin diye sorardım da mutfak orda çocuklarda orda ben hemencecik gidip geliyom. Bi sıkıntı olursa anında arıyorsun beklemeden. Ha bide eflale dikk-"

"Lan tamam sanki ilk defa yeğenime bakıcam. Hadi sen git yolun açık olsun"

Beni kapıya kadar uğurlayıp gerisin geri eve döndü. Çantamı koluma takıp çıktım. Şimdi elimi çabuk tutmalıydım. İkizlerin öğlen yemek saati gelmeden varmış olmalıyım.

Arabama hızla atlayıp navigasyonu açıp şirketlerine sürdüm.

Bir saat bir buçuk saat sonra varmıştım. Arabayı otoparka bırakıp asansöre binip 1. Kata bastım.

Tek Gece İki MucizeWhere stories live. Discover now