MEFTUN

13. Kelebek Etkisi

Yedinci Ev// Aşkının Huzurunda
"Öyle bir eğildi ki kalbim, aşkının huzurunda."

Ben, onun önceden düşündüğü gibi biri değildim.

Bunu bana söylemese bile, gözlerinden anlayabilmiştim.

Beni hiç tanıyamamıştı çünkü bunu istememişti. Benim nasıl biri olduğum onun umurunda bile değildi. Benim hakkımda oturup da düşünmemiş hatta belki de gün içinde aklına bile gelmemiştim. Beni yeni yeni tanıyordu.

Benim yıllar önce kalbimi vermek istediğim adam şu an beni kalbinde taşıdığı sevgiyle tanıyordu.

Merdivenleri yavaş yavaş çıkarken aklımda bunlar dönüp duruyordu. Birbirimizi yeni yeni tanıyor gibiydik.

Daha önce buna vaktimiz mi olmamıştı?

Hayır, Ömer'in vakti bana hiçbir zaman olmamıştı.

Ona çok anlam yüklemiştim, o kadar anlam yüklemiştim ki bir gün bu anlamların kalbimde patlayacağını anlayamamıştım.

Kafamı iki yana silkeledim, kaşlarımı çatarak kendime gelmeye çalıştım. Muhtemelen, Aydan şu an heyecanla kapının önünde beni bekliyordu. Sarıldığımızı gördüğünü biliyordum. Pencerenin önünde, ellerini çenesinin altına koymuş bizi izlerken onu görmüştüm.

Yadırgamamıştım. Benim sevildiğimi görmesi onu mutlu ediyordu.

Kapının önüne geldiğimde şaşırmıştım çünkü kapının önünde bekler sanmıştım. Anahtarı ararken yanılmadığımı anlamıştım çünkü kapı patır kütür açılmıştı. Anahtarı aramayı bırakıp gözlerimi kaldırdım. Karşımda bir kişi değil de iki kişi görünce şaşkınlıkla gülümsedim.

"Gelmişsin," dedim içeriye girerken. Aydan alelacele elimden ayakkabımı almış, dolaba koymuş ve beni hızlı hızlı yürütüp salonun ortasına getirmişti.

"Geldim!" Zehra kollarını açarak önüme geldi.

Gözlerimi belerttim. Kızı öpmeme bile izin vermemişti meraklı arkadaşım. Zehra'ya sarılarak yanaklarını öptüm. Avucunu yüzüme koyarak beni itekledi. Bir yay burcu ancak bu kadar samimiyete gelebiliyordu.

Aydan kendine sarılarak kendi etrafında döndü. Küçük bir kahkaha attım.

"Aşk böceği olmuşsun ben yokken."

Zehra'nın kısılmış gözlerine bakarken utanarak gülümsedim. Kınar gibi bir ses çıkardı.

"Hem de ne aşk böceği. Görmedin mi nasıl sarıldı kıza?" Aydan burnunu kırıştırdı. "Bu anı bekliyormuş gibiydi."

"Ben kıskançlıktan fark etmemişim."

"Yapma Zehra, Cemre'nin de hayatını birleştirmek istediği biri olacaktı. Buna hazırlıksız yakalanmadık sonuçta."

"Ben hazırlıksız yakalandım." Omuz silkti. Dudaklarını bükerek bana döndü. "Sence de sap olmak daha güzel değil miydi?"

"Ben hâlâ sapım Zehra."

"Siktir ordan!" Gözlerimi açarak Aydan'a baktım. "Sapmış!" Gözlerini devirdi.

Zehra da gözlerini devirdi. Ama Aydan'a.

İkisine de gülerek kendimi koltuğa bıraktım. "Çok yorgunum," dedim homurdanarak.

"Konuyu değiştirme," diyerek bana yaklaştı Zehra. "Anlatsana, merak ediyorum."

Gözlerimi ikisinde de gezdirerek ayağa kalktım. "Tabii ki anlatacağım ama önce pijamalarımı giyeyim, değil mi?"

Aydan yeni fark ediyormuş gibi kafasını salladı. Odaya ilerlerken kalçama iki tane elin sertçe değdiğini hissederek kahkaha attım. Koşarak onlardan uzaklaştım.