11 : yıkım

10.4K 661 158
                                    

Demirden

Doğanın uyuma teklifime cevap vermemesiyle ona döndüm. Gözleri çoktan kapanmıştı. Gülüp önüme döndüm. Gerçekten çok fazla test yapmışlardı.

Doğanın şeker hastası olduğunu bugün öğrenmiştim. Yaşadığım şokun aynısını odadaki herkeste görmüştüm. Dorukta beklemiyordu bunu anlaşılan.

Müziği kapatıp yola devam ettim. Bir süre sonra eve varınca Doğayı uyandırasım gelmemişti. Ama kucağıma alıp taşımak için yanındaki kapıyı açmam gerekti ve başı kapıya yaslıydı. Derin bir nefes aldım.

" Doğa ? " dedim ona eğilerek. Kıpırdama olmayınca tekrar seslendim .

" Doğa " dememle anında gözlerini açarken etrafına baktı. Korkmuştu. Niye korkmuştu ki? " sakin benim eve vardıkta " dedim ona bakarak. Derin bir nefes aldı.

" vardık mı? " dedi uykulu sesiyle kafamı salladım. Dikleşti ardından kemerini çıkarıp kapıyı açtı. Aşağı inmesiyle bende indim. Babamgil çoktan varmış olmalıydı.

Evin kapısını çalmamla Arife abla açtı bizi görünce kocaman gülümsedi " oy kuzularım gelmiş hoş geldiniz " demesiyle Doğa gülerek içeri girdi.

" hoş bulduk arife abla " dedim bende gülerek. Doğa yukarı çıkarken odasına gideceğini anladım.

Ben salona geçtim. Babam Dinçer abim Doruk abim birlikte oturuyordu. İçeri girmemle babam bana döndü

" Doğa nerede? " dedi etrafa bakarak.

" odasına çıktı uyuyacak sanırım" dememle kafa salladı.

" yoruldu bugün uyusun " demesiyle kafa salladım Doruk abimin yanına oturdum.

" ameliyattan sonra o kız burada kalmaya devam edicek mi?"

" oğlum o nasıl söz tabi ki devam edicek niye gitsin " dedi babam Dinçer abime dönerek.

" ne bileyim parasını almış gitmiş-"

" o cümleyi tamamlarsan sana sunduğun her şeyi geri alırım Dinçer" babamın ciddi sesiyle dikleşirken Doruk abime baktım.

Babamla abimin arası en iyiydi aslında ama ve ilk kez böyle bir şeye şahit oluyorduk.

" seni defalarca uyardım ve şunu yapmaya devam ediyorsun." Dedi babam aynı kararlılıkla.

" bana sunduğun her şeyi geri alsan ben bir şey kaybetmem sen kaybedersin" dedi abim ayni ciddiyetle

Hayır hayır hayır of.

" ne dediğinin farkında mısın? Ben ne kaybedeceğim sen kaybedeceksin. Şu anki konumuna ben olmasam gelemezdin. Bunu inkar edemezsin. " dedi babam sinirlenmeye başlayarak. Kafam kazan gibiydi.

" ben kendi emeklerimle geldim buraya baba ve bir kız için şu an beni tehdit ediyorsun"

" bir kız dediğin kişi benim kızım senin kardeşim aynı zamanda bir diğer kardeşini kurtaran bir kardeşin "

" o kız benim kardeşim falan değil" dedi ardından odadan çıktı Dinçer abim. Babam sıkıntıyla yüzünü sıvazladı.

" abiniz 3 yaş tavırlarını bıraktığı zaman haber verin" dedi babam ardından o da odadan çıktı.

Doruk abime baktım. Sadece baktı bana.

Eskiden hiç susmazdı. Konuşup dururdu. Her olaya yorum yapardı. Bazen susması için kızardık ona yine devam ederdi gülerek konuşmaya. Onun en sevdiğimiz özelliğini almıştı bizden Duru.

Bilmem kimimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin