4. Bölüm : Karışan Duygular

10.8K 716 101
                                    

Doğa Soyludan

Sabah bağrışma seslerine bilincim açıldı. Ancak yine de gözlerimi açmadım . Anlamaya çalıştım.

" siz aptal mısınız nasıl böyle bir şey yapabiliyorsunuz ! " diye bağırdı Dinçerin sesiydi. " ya bu kızı tanımıyorsunuz bile ya Doğuya zarar verseydi. İki günlük bile olmayan bir kızı nasıl Doğuyla aynı odada uyutursunuz! "

" kıza ne kadar teklif ettiniz?" Bunu soran Doruktu.

" oğlum ne parası ne diyorsun sen?" Dedi Kerem Soylu çaresizce

" gerçekten bu kadar olamazsınız Doğuya iliğini öylesine mi vericek? Bana bunu mu söylüyorsunuz ne kadar verdin baba? "

" baba doğru mu bu? " diye sordu Doğu şüpheyle korkarak bu canımı yakmıştı işte.

" ne kadar aşağılık insanlarsınız hepiniz " babam bunu öyle bir sesle söylemişti ki ben bile utanmıştım. "Kız bizden bir şey istemedi Doğuya iliğini verdikten sonra gideceğini söyleyip duruyor zaten kim olsa aynı şeyi yapardım dedi bana"

" ben olsam bende öyle derdim sana yaranıcak sonra ailemize girmeye çalışıcak tek tek paranı kullanıcak eski ailesi bile düzgün insanlar değilmiş ne beklenir onların kızından"

" oğlum neler diyorsun sen ne zamandan beri birini ailesine göre değerlendiriyorsun"

" ne kendi ailesi bile sevmemiş işte sen hala bana yok iyi diye savunuyorsun iyi olsaydı aileside severdi" bu da canımı yaktı. Bunu diyen Dinçerdi.

" odadan çıkın kız uyanıcak" diye bağırdı babam ardından odadan yavaşça çıktı herkes. Uyuma taklidime devam ettim. Herkes çıkınca yavaşça gözlerimi açtım ve dikleştim.

" günaydın " dedi Doğu çekingen bir sesle. Duyup duymadığımdan korkmuştu.

" günaydın " dedim kısık ses tonumla banyoya girip yüzümü yıkadım ve üstümü değiştirdim.

" ben gideyim artık " dememle Doğu mahçupça bir şekilde bana döndü.

"Okula mı? " diye sormasıyla kafamı salladım. Çantamı taktım. Ayakkabılarımı giyerken Doğu dudağını ısırdı " uyumuyordun di mi? " diye sordu yine çekingen sesiyle. Dudağımı ıslattım.

" evet ama sorun değil. Neyse ben çıkayım görüşürüz dikkat et kendine" diyip arkamı dönecektim ki Doğu seslendi

" Dur teşekkür bile edemedim daha sana yanımda kaldığın ve bana il"lafını hızla kestim.

" böyle bir şeye gerek yok kim olsa aynı şeyi yapardım. Bu konu hakkında bir şey söylemek bile beni utandırıyor ama açıklamak istiyorum , herhangi bir şey istemiyorum veya istemedim. Bu normal bir şey değil . Babanla aramda öyle bir konuşma geçmedi zaten ben böyle bir şey de isteyemem. Hastalıkların getirdiği zorluğu biliyorum. Seni az çok anlayabiliyorum. Her neyse dediğim gibi gidiyorum ben görüşürüz" dedim ve odadan çıktım. Konuşma süreci boyunca yere bakmıştım. Utanıyordum çünkü. Odadan çıkıp ilerleyecekken Kerem Soyluyu gördüm. Hızlı adımlarla yanına giderken o da yanıma geldi. 32 diş sırıtıyordu.

" kızım bende sizin yanınıza gelecektim. İlikler uyuşmuş" demesiyle gülümsemeye çalıştım ve kafa salladım.

" sevindim , benim sizden bir isteğim olucaktı" Bunu dediğime çok sevinmiş gibi gözüküyordu. Bir şey istemem mi onu mutlu etmişti.
" benim eşyalarımı geri yurda götürebilir miyiz ? Hemen hayır demeyin lütfen sizinle kalmak istemiyorum. Düzenimi ve düzeninizi de bozmak istemiyorum. Lütfen anlayışla karşılayın. Doğunun tedavisi boyunca yanında olacağım eğer aklınızdaki sorular bunlarsa" bunu beklemiyormuş gibi gözüküyordu üzülmüştü.

Bilmem kimimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin