BÖLÜM 5

200 119 56
                                    

YENİ BÖLÜM SİZLERLE😎
BU ARADA BU BÖLÜM BURAK (Koray'ın en yakın arkadaşı) TARAFINDAN ANLATILACAK
YORUM VE VOTE ATMAYI UNUTMAYALIM 💕
KEYİFLİ OKUMALAR 💙

Burak'tan
Gözlerimi telefonumun sesi ile açtım. Koray arayıp Gökçe Teyze'min hastaneye kaldırıldığını söyledi. Hemen kalkıp hazırlanıp alelacele evden çıkmış hastaneye gelmiştim.

Kafamdaki bütün soru lambalarını söndürüp hemen danışmaya gittim.

"Pardon hanımefendi Gökçe Kara'nın oda numarasını soracaktım da. Biraz acele ederseniz sevinirim." Kadını beklerken benim yaşlarımda bir adam danışmaya gelmişti.

"Pardon Gökçe Kara'nın oda numarasını öğrenebilir miyim? Ama acil olursa öyle böyle değil makbule geçer vallahi." dedi. Manyak mı bu adam acaba. Ayrıca bu benim teyze'min oda numarasını neden soruyor ki.

"2. Kat 105. oda efendim."

"Sağ olun" - "Allah razı olsun bacım yaw. Bir saattir bir oda numarasına bakıyorsun. Allah'tan acil dedik acil demesek neler olurdu bilemiyorum gerçekten." Aynı anda konuşmuştuk. Ne gerek vardı bu kadar tantanaya tövbe yarabbim ya. Uzattıkça uzatıyor bide.

"Kardeşim böyle mal mal konuşacağına git de hastanın yanına belki çok olmasa da bir işe yararsın" kadın da bir çirkef çıktı.

"Her neyse senin bu hakaretlerin den sonra seni şikayet etmem gerekiyor ama olsun. Acıdım sana biraz daha böyle inekler gibi böğürürsen zaten işten atılırsın. Bu yüzden bu günaha başkası girsin. Benim girmeye pek bir niyetim yok." deyip kadına göz devirip gitti.

Bu adam resmen bir harika dostum. Belli ciddi ve ağır biri ama neden böyle davrandığını anlamlandıramadım.

"Şey dostum bir şey soracaktım da" dediğimde bana baktı.

"Tabi buyrun ama lütfen hızlı olun görmem gereken bir hastam var da." bak işte şimdi ciddi biri idi.

"Sen Gökçe Teyze'yi nerden tanıyorsun. Yani kusura bakma ama odaya girmeden önce sormam gerek."benim ondan şüphelendiğim gibi sanırım o da benden şüphelendi. Kaşlarını çattı.

"Adınızı öğrenebilir miyim?"dedi şimdi ne yapacaksın benim adımı be adam?

"Siz içerden kimseyi tanıyor musunuz?"dedim onun kaşları havalandı.

"Sanırım biz sağlıklı bir diyalog geliştiremeceğiz. Ama sanırım içeridekileri tanıyorsunuz. Bu yüzden size kendimi tanıtacağım. Tabi sizde tanıtırsanız."kafamı olumlu anlamda salladım. Bu yüzden sözlerine devam etti. "Ben Görkem Arslan." dedi. Yarabbim ben bunu ne yapayım yaw. Adam gibi soru cevaplamayı bilmiyor mu?

"Ben de Burak Özdemir. Ee ne oldu şimdi?"dedim. Görkem'in kaşları havalandı.

"Ha sen Koray'ın arkadaşısın değil mi? Ben seni biliyorum. Ben Caner'in en yakın arkadaşıyım. Şimdi de üvey annesini görmeye geldim."

"Tanıştığımıza memnun oldum. Ama yanlışınız var. Ben Koray'ın arkadaşı değil en yakın arkadaşıyım."diye gereksiz bir düzeltme yaptım. Sanki herkes bilmiyormuş gibi! Görkem anında gerçekçi bir gülümseme ile elini bana uzattı. Hemen elini tutup sıktım.

KAYBET-MEWhere stories live. Discover now