«កក់ក្តៅណាស់ តែថប់ដង្ហើមបន្តិច» ជីមីន និយាយទាំងបិទភ្នែកនៅឡើង នាយទទួលបានភាពកក់ក្តៅខុសធម្មតានាព្រឹកនេះ តែដូចជាថប់ៗយ៉ាងមិចក៏មិនដឹងទើបប្រឹងបើកភ្នែករកមូលហេតុ ស្រាប់តែបើកភ្នែកធំៗពេលដឹងថារាងកាយរបស់ខ្លួនត្រូវអោបជាប់ពីមនុស្សប្រុសម្នាក់ដែលមានមាឌធំជាងខ្លួន «លេង....លេងភ្លាម...លោកឯងធ្វើស្អីខ្ញុំ?» នាយស្រែកចាច រើគេច
« ស្រែកស្អីថ្លង់ណាស់» យ៉ុនហ្គី បើកភ្លែកបន្ទាប់ពីលឺសំលេងរំខាន អ្នកកំលោះប្រឹងអោបអ្នកដែលប្រឹងរើគេចវិញ
«លោកឯងធ្វើស្អីខ្ញុំ?....ហើយនេះជាកន្លែងណា?...ហេតុអ្វីខ្ញុំត្រូវនៅទីនេះ?»
«ភ្លេចហើយរឺ អ្នកកំលោះចោរ» យ៉ុនហ្គី ក្រឡាស់ខ្លួនមកសង្គ្រប់ពីលើរាងតូចដៃដែលអោបក៏មិនព្រមលេងមានតែអោបថែមលើសដើម
« ចោរស្អី?....ភ្លេចអី?»
«រកនឹកបន្តិចទៅ» យ៉ុនហ្គី ឱនមកកាន់តែជិត
«យប់មិញ?....ខ្ញុំ...ខ្ញុំមិនដឹងអីទេ...ដោះលេងខ្ញុំទៅ»នាយតូចនឹកឃើញភ្លាមក៏ចង់រលីងរលោងទឹកភ្នែក គិតថាខ្លួនអាចរត់ផុតហើយ មិនស្មានថាបើកភ្នែកមកក៏នៅក្នុងកណ្តាប់ដៃគេសោះ
«យើងប្រាប់ហើយថាគ្មានផ្លូវដោះលេងឯងទេ យើងមិនទាន់បានជំុរះបញ្ជីជាមួយឯងទេ» គេប្រាប់ដោយមុខមាំតែបន្ទាប់មកក៏ថើបបបូរមាត់ក្រហមនោះជាច្រើនដងយ៉ាងទន់ភ្លន់ទៅវិញ
«លោកកើតឆ្កួតអីមកថើបខ្ញុំ» កំលោះតូចអៀនផង ខ្មាស់ផងតាំងពីកើតមកគេនេះហើយជាអ្នកលួចស្នាមថើមដំបូងរបស់នាយ
«ឆ្កួតរឺជាថើបបានដូចគ្នាប្រសិនជាយើងចង់» គេញញឹមហើយក៏ប្តូរមកថើបថ្ពល់ក្រហមទុំនោះអូសជាច្រើនកន្លែងរហូតដល់ទ្រូងដែលមានផ្លែឈើរីក្រហមៗបន្ទាប់មកនាយក៏ខំដោយក្នាញ់
«អ៎៎ូយ.....ឯណាអាវខ្ញុំ.....ហើយខោខ្ញុំនៅឯណា?» នាយតូចរវល់តែខ្មាស់ផងភ័យផងដែលគេលេងថើបស្រស់ៗបែបនេះ តែយូរៗក៏មានអារម្មណ៏ថារងាខុសធម្មតាពេលមើលក្រោមបានដឹងថាសំលៀកបំពាក់គេបាត់សឹងទាំងអស់ ចំណែកប្រុសពូកែគេងជំនេញក៏មិនបានស្លៀកពាក់អីច្រើនមានត្រឹមកន្សែងមួយប៉ុនណ្ណះ
Part 6
Start from the beginning
