14.ហិតក៏បានព្រោះអាចម៍បងប៊ីក្រអូប

Start from the beginning
                                    

« ញុាំច្រេីនៗទៅឯង កុំខ្លាចធាត់ ញុាំតាមសប្បាយ ដៃក៏បាន ជេីងក៏បាន គ្រួសារយេីងអត់ប្រកាន់ទេ មេនអត់ម៉ាក់ប៉ា » ជីមីន

« មេនហេីយៗ » allស្រែកឡេីងព្រមគ្នាហេីយក៏ជួយដួសនេះនោះអោយទៅហូប៊ី ធ្វេីអោយផ្លូវចិត្តគេពេលនេះរំភេីបណាស់ ហេតុតែជាមនុស្សឯកា រស់ក្រោមគំនាបពីម្តាយ តែឥឡូវខ្លួនទទួលស្គាល់ហេីយថាពួកគាត់បានផ្តល់អោយគេនៅអ្វីគ្រប់យ៉ាងពិតមេន។ ប៊ីញុាំអាហារទាំងស្រក់ទឹកភ្នែក គេសម្លឹងមេីលស្នាមញញឹមរបស់គ្រួសារពួកគាត់ទាំងនិយាយក្នុងចិត្តថា...
( អរគុណដែលម្តល់នៅផ្ទះកក់ក្តៅមួយនេះអោយខ្ញុំទាំងដែលខ្ញុំមិនជាប់សាច់ឈាមសូម្បីបន្តិច ថ្ងៃមុខទៅជាយ៉ាងណាក៏ខ្ញុំមិនភ្លេចពេលវេលាដែលខ្ញុំមានជាមួយអ្នកទាំងអស់គ្នាដែរ! ខ្ញុំអរគុណណាស់! )

« អៅកូន មិចក៏យំចឹង?? »

« អៅមិចចឹង មិចចឹងនៀក៎!! » ទាំងអស់គ្នានាំគ្នាស្លន់បន្តិចពេលឃេីញហូប៊ីហូរទឹកភ្នែកមក។ នាយសូប៊ីនដែលអង្គុយជិតនោះក៏រាងភ័យមិនស្ទេីរតែ ហូប៊ីប្រញាប់ជូតយ៉ាងលឿនមុននឹងញញឹមតបមកកាន់ពួកគាត់ថា...

« មានស្អីចូលភ្នែកហ្នឹងណា រត់បុកពេញទំហឹងហេីយ កូនដូចជាចង់ចូលបន្ទប់ទឹក សុំទៅមួយភ្លេត! »

« អឺៗទៅៗកូន! កូនប៊ីន នាំប៊ីទៅផង! »

« អា៎មិនអីទេ កូនអាចទៅខ្លួនឯងបាន » និយាយចប់រាងតូចងេីបចេញពីកៅអីដេីរស្វែងរកបន្ទប់ទឹកបាត់ទៅ ក្រោមការសម្លឹងមេីលរបស់សមាជិកសូប៊ីន

« គេកេីតអីណ៎បានយំ? » ថេយ៉ុង

« សង្ស័យនឹកម៉ាក់គេទេដឹង » ជុងហ្គុកតបជាមួយប្រពន្ធ

« ហឹម..ប៉ាថាណា៎ គេមេីលទៅជាមនុស្សទន់ខ្សោយណាស់ ឆាប់ប៉ះពាល់អារម្មណ៍ ហេីយក៏ឆាប់ភ័យខ្លាចដែរ តែគេជាមនុស្សស្មោះត្រង់! » ណាមជូនជាមេគ្រួសារបាននិយាយពីរឿងនេះឡេីង

« មេនហេីយបង ខ្ញុំក៏ថាចឹងដែរ ប៊ីន ឯងអាចមេីលថែគេបានឬទេកូន!  » ជីនបានសួរទៅកូនប្រុស

« ប្រាកដហេីយ អនាគតប្រពន្ធខ្ញុំទាំងមូល ទោះអស់ជីវិតក៏ខ្ញុំមេីលថែគេអោយល្អដែរ ម៉ាក់ប៉ាកុំភ័យ! »

គ្រួសារមហាវ៉ល់Where stories live. Discover now