ნიკოლის POV:
ორი დღეა რაც მე და თეჰიონი დავქორწინდით
ქორწილი ორი დღია წინ შაბათს იყო, ახლა ორშაბათია და სკოლაში უნდა წავიდე
თეჰიონი: ნიკოლ
ნიკოლი: რა?
თეჰიონი: გახსოვს ორი დღის წინ როცა შეგეხე?
ნიკოლი: მერე?
თეჰიონი: კარგია რომ გახსოვს იმიტომ რომ ვერ დავამთავრე ის რაც დავიწყე
ნიკოლი: შენ შეყვარებულო გყავს მაგისთვის, ჩემი შეხება არ გაბედო
თეჰიონი: ნიკოლ მგონი უკვე დაგავიწყდა რომ დავქორწინდით, რადგან მე შენი ქმარი ვარ ახლა მაქვს უფლება შეგეხო სადაც მინდა და როცა მინდა
თეჰიონის POV:
ბომი ერთადერთი გოგოა ვისთანაც მთელი ცხოვრების გატარება მინდა და არა ნიკოლი!!!
15 წუთის შემდეგ
კლასში ზარის ხმა ისმის
დავინახე ნიკოლი რომელიც თავის ნივთებს ალაგებდა, შემდეგ კი თავის მეგობრებთან ერთად კლასიდან გავიდა
უცებ კისერზე ვიღაც მომეხვია, მეღიმება როცა ნაცნობი ხმა ყურში ჩამესმის
თეჰიონი: გამარჯობა პატარავ
ბომი: გამარჯობა თეჰიონ!!! დღეს ჩემთან მოდი!!!
თეჰიონი: სიამოვნებით მოვიდოდი მაგრამ სახლში უნდა წავიდე ნიკოლს მარტო ვერ დავტოვებ თორემ მამა გაგიჟდება
ბომი: მხოლოდ რამდენიმე საათი შემდეგ შეგიძლია სახლში წახვიდე
თეჰიონი: კარგი კარგი წავიდეთ!!!
ჩანთას ვიღებ და ორივე კლასიდან გამოვდივართ
მესამე პირის POV:
ახლა საღამოა და თეჰიონი ჯერ კიდევ არ დაბრუნებულა სახლში, ნიკოლი ზის დივანზე და აინტერესებს სად არის თეჰიონი და რატომ არ მოსულა ჯერ სახლში
პირველ რიგში ნიკოლმა იფიქრა რომ მეგობრებთან ან ოჯახთან ერთად ატარებდა დროს, შემდეგ მისი გონება სხვა აზრზე გადავიდა, იფიქრა რომ ბომისთან ერთად ატარებდა დროს
ნიკოლი ცდილობდა მისთვის დაერეკა მაგრამ ის არ პასუხობდა
რამდენიმე წუთის შემდეგ ნიკოლს შესასვლელი კარის გაღების ხმა ისმის, ნიკოლი გვერდით იხედება და ხედავს თეჰიონს
თეჰიონი: რატომ მირეკავდი?
ნიკოლი: იმიტომ რომ ვნერვიულობდი
თეჰიონი: ბომისთან ვიყავი!!! შეყვარებულთან დრო რომ გავატარო არ შეიძლება?
თეჰიონმა ხმას აუწია რაზეც ნიკოლი შეკრთა
ნიკოლი: ბოდიში მე...
თეჰიონი: უბრალოდ გაჩუმდი
