Yüreğimde Kalan Umutlar

Bölüm 33

Kına gecesi için hazırlıklar hızla sürüyordu.Nurcan kıyafetlerini de getirmişti.Tutku'nun üstüne tam olmuştu.Makyajını yaptılar.Saçlarını yaptılar.Tutku çok güzel o0lmuştu.Deziray onu görünce mest oluyordu.Kırmızılar çok yakışmıştı Tutku'ya.Okul arkadaşları ve işten arkadaşları Deziray'ın evinde toplandılar.Şarkılar söylediler,oynadılar.Çok eğlendiler.Tutku'nun gözlerini içi gülüyordu.Uzun zamandır ilk defa bu kadar mutluydu.Sıra kına yakmaya gelmişti.Işıkları kapattılar.Mumları yaktılar.Nurcan elinde kınayla Kınayı Getir Anne türküsünü söylemeye başladı.Diğerleride ona eşlik ettiler.Tutku'nun başını örttüler.Ağlamak istemiyordu ama türküde anne denildikçe gözyaşlarına hakim olamıyordu.Avuçlarını açtılar.Altınla kınayı sürdüler.Örtüyü kaldırdıklarında Tutku hıçkıra hıkıra ağlıyordu.Kızlar bu haline gülümsediler.Mendil verip yeniden oynamaya başladılar.Tutku'da onlara eşlik etti.Geç saate kadar eğlendiler.Deziray'ın annesi,Melek Hanım onlarda eğleniyordu.Tutku onların arasına girip oturdu.Hepsi birbiriniz çok seviyordu.Bir aile olmuşlardı artık.Arkadaşları dağıldıktan sonra Deziray'da eve geldi.Annesiyle konuşuyordu Tutku.

''Oğlumun karşısına senin gibi bir kız çıktığı için çok şanslıyız.Seni çok sevdim ben.Gelinden öte kızımsın artık benim.''

''Bende sizi çok sevdim.Hepimiz mutlu bir şekilde bu evde yaşacağız.Sizi hayatta bırakmayız.''

''Bir ayağım çukurda...'' dedi kadın ama Deziray devamını getirmesin diye hemen içeri girdi.Bu konuyu hiç konuşmak istemiyordu.Annesi git gide yaşlanıyordu.Tedaviler onu çok yıpratıyordu.Git gide zayıflamıştı.Tutku ona çok iyi bakıyordu.Evlendikelrinde de bu böyle olacaktı.Annesigibi sahipleniyordu onu.Deziray bu durumdan çok mutlu oluyordu.

''Anne yarın düğünümüz var sen neler söylüyorsun?''

''Ne yapayım oğlum..Senin mürvetini gördüm.Ah bir de torunumu görsem gözüm açık gitmem.''

Tutku bir anda kıpkırmızı olmuştu.Belki bir bebeğinin olmasına daha çok vardı ama bunu yürekten istiyordu.En büyük hayallerinden biri anne olmaktı.Çünkü ona göre annelik mucizevi bir şeydi.Anne özlemi çektiği için eğer annelik duygusunu tadarsa bunun biraz hafifleyeceğine inandırmıştı kendini.Kendi bebeğini eline alacağı günü sabırsızlıkla bekliyordu.Ondan bir parçanın olmasını düşünmesi bile duygulandırıyordu onu.Evlenerek buna çok yaklaşmıştı.

''Şimdi ağlatma bizi anne.Yarın düğünümüz var.Aşık olduğum kadınla evleniyorum.En mutlu günümüz.''

Tutku'da başını saladı bu sözlere.Çok yorulmuştu.Üstünü çıkarıp hemen yatağa yattı.Sabah erkenden kalkacaktı.Hazırlanması gerekiyordu.

******

DÜĞÜN GÜNÜ...

Tutku mutlu bir güne gözlerini açtı.Herkes koşturuyordu.Çiçekler,masalar,beyaz örtüler.Müzisyenler.Herşey mükemmel görünüyordu.Tutku'nun makyajı saçları yapılmıştı.

Adetlere göre gelini baba evinden almak gerekirdi ama bu malesef olmuyordu.İçi buruktu.Düğün günü annesini babasının eksikliği daha da meydana çıkmıltı sanki.Misafirlere baktı.Köyden daha gelenler yoktu.Gelinliğini giydi.Oturdu koltuğa.Deziray kapıdan girince tutulmuş gibi kaldı.Tutku melek gibiydi...

''Çok güzel olmuşsun.'' Deziray içten bir şekilde konuştu.Tutku'da gülümsedi.Biraz moralini bozuk olduğunu anladı Deziray.Yere çöktü Tutku'nun elini tuttu.

''Bugün bizim en mutlu günümüz.Biliyorum için biraz buruk.Ama annen ve baban bizimle olsaydı senin mutlu olmanı ve eğlenmeni isterlerdi.Onları üzmeyelim.Hadi gel köyden araba geldi.''