Appreciate the flower you wear

အပိုင်း(၁၆)

"ဟယ်ပြည့်သက်ဝိုင်းဇော် ဘာဖြစ်လာတာလဲ"

ဆရာမ ရည်မွန်အသံကြောင့်အားလုံးအကြည့်ဟာငိုယိုကာ နားနေခန်းထဲဝင်လာသောမိန်းကလေးတစ်ဦးထံသို့ရောက်ရှိသွားကြသည်။

"ဟိုဟာမပေါ့ သမီးတင်မဟုတ်ပဲ နောက်သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ထပ်ထားတယ်လေ"

"ဟဲ့ နင့်တစ်ယောက်ထဲကို သူကပေါင်းရမှာလား သူငယ်ချင်းအသစ်ရတာပဲဘာဖြစ်တာမလို့ဟယ် လန့်လိုက်တာ"

ဒေါ်ထိပ်ထားဗိုလ်မှ ထိုမိန်းကလေးအနားသို့လျှောက်သွားကာဆိုလေသည်။

"လာခဲ့အော်ကြီးဟစ်ကျယ်နဲ့ နင့် ကိုးတန်းအဆောင်ကိုပြန် ဘယ်နှယ့် ငါတို့နားနေခန်းထဲလာပြီးနားပူနားဆာလာလုပ်နေတာတုန်း"

ဆရာမထိပ်ထားက သူမရှေ့ရပ်ကာပြောနေသောလဲ ထိုမိန်းကလေးမှာနေကြီးတို့နှစ်ယောက်ဘက်ကိုစိုက်ကြည့်လာပြန်သည်။

"လာလာ ပြန်တော့ဆို ထမင်းစားချိန်လဲကုန်တော့မှာ"

ဒေါ်ထိပ်ထားဗိုလ်မှဆွဲကာခေါ်သွားလေသည်။

နေကြီးလဲအဖြစ်အပျက်ကိုကြည့်ပြီး ဒေါင်းနှင်းမေအားပြန်ကြည့်တော့တခြားသူတွေလောက်ထိုမိန်းကလေး ဝင်လာသည်ကို အရေးစိုက်ပုံ‌မပေါ်။

"ဆရာမ ကျွန်တော်အခန်းပြန်လိုက်အုံးမယ်နော်"

နေကြီးလဲလက်လေးအားကပ်ပေးအပြီးပြောတော့ ဒေါင်း‌နှင်းမေမှာ ကလေးသဖွယ်ခေါင်းလေးငြိမ့်ကာ "အင်း" ဟုဆိုရှာသည်။

နေကြီးလဲအခန်းပြန်ရောက်တော့ ခင်ကြီးနားသို့ဝင်ကာထိုမိန်းကလေးဘယ်သူလဲဟုမေးလိုက်တော့ ခင်ကြီးမှ

"သူလား ကင်းအောင်နေတာ အကောင်းဆုံးပဲသူနဲ့က သူက psychopathလေ"

"ဟင်"

"အင်းဟုတ်တယ် သူက နဂိုထဲကပြဿနာရှာတက်တာနေကြီးရဲ့ ဘာကြီးမှန်းလဲမသိပါဘူးဗျာ ရှောင်တာတော့အကောင်းဆုံးပဲ"

"အေးပါ"

ပြဇာတ်ကဖို့အချိန်က ‌သုံးရက်လောက်သာရသည့်မို့ နေကြီးတို့တွေမှာ အချိန်ဇယားအရ ထမင်းစားကျောင်းလွှတ်ပြီး နောက်ပိုင်း ပြဇာတ်တိုက်ကြရသည်။