ဆေးသိန္ဓိရှင် ( လုံချန် ) Book 1(ခွင့်ပြုချက်ရပြီး)

36 - 40

လုံချန်ပင်သူမကိုအရူးတစ်ယောက်လိုကြည့်နေမိ၏။သူမကိုသူယခင်တစ်ခေါက်မြင်ဖူးထားပုံနှင့်ယခုပုံ
စံကားအကွာကြီးကွာနေသည်။၀တ်စုံပြည့်၀တ်ထားသောချုယောင်ကိုမြင်ရသည်မှာနတ်သမီးလေးတစ်
ပါးအလားပင်။ချုယောင် သူမ မျက်လုံးလေးကိုဝေ့ကာလူအုပ်ကြီးထဲသို့တစ်ချက်ကြည့်လိုက်၏။

လုံချန်ကိုမြင်လျှင်သူမမျက်လုံးလေးများအရောင်လက်ကနဲဖြစ်ကာ လုံချန့်ထံသို့ဦးတည်ပြီး ပူးဖောင်း
ခပ်သေးသေးလေးတစ်လုံးကိုလွှတ်လိုက်သည်။ဆူညံနေသည့်ပရိတ်သတ်များ၏အသံများ၊မီးကိုရေဖြင့်
ဖြန်းလိုက်သလိုတိကနဲငြိမ်ကျသွားကာအကြည့်ပေါင်းစုံလုံချန့်ထံစုပြုံကျရောက်ကုန်သည်။ဧကရီအရှင်
မပင်လျှင်အနည်းငယ်အံ့သြသွားဟန်ရှိသော်လည်းဘာမှတော့မပြောပေ။

သို့သော်မျက်နှာဆိုးဆိုးရွားရွားပျက်သွားသူတစ်ယောက်တော့ရှိသည်။ထိုသူမှာ မဟာရှ မင်းသားရှချန်ဖုန်းမှလွဲ၍မည်သူ
ရှိမည်နည်း။ရှချန်ဖုန်းအနေနှင့်မူမပျက်အောင်သာမနည်းတည်ငြိမ်ဟန်ဆောင်နေရသော်လည်းအတွင်း
ကျိတ်ပေါက်ကွဲနေသည့်ဒေါသကြောင့် မျက်နှာကားမဲမှောင်လျှက်ရှိသည်။ဧကရီအရှင်သခင်မကြီးအနေ
ဖြင့် တတိယမင်းသမီးအား ရှချန်ဖုန်းနှင့်လက်ဆတ်ပေးရန်သဘောတူပြီးထားပြီဖြစ်သည်။သို့သော်ယနေ့
ချူယောင်စီစဉ်ထားခဲ့သည့် နဂါးပုံနှင့်ဖီးနစ်ပုံယှဉ်တွဲလျှက် သည်အဓိပ္ပါယ်တစ်ခုကိုကောင်းကောင်းဖော်
ပြနေသည်။

ထို့ပြင်ထိုပူပေါင်းငယ်လေးကိုလုံချန့်ထံတိုက်ရိုက်ဦးတည်ကာလွှတ်လိုက်သည်။ပုံမှန်အတိုင်းဆိုလျှင်
ထိုသို့ပူးပေါင်းလွှတ်ခြင်းက မည်သို့မျှကိစ္စမရှိသော်လည်းယခုလိုမီးအိမ်နီပွဲတော်ကျင်းပသည့်အခါ
မျိုး၌မူအထူးလေးနက်သည့်အဓိပ္ပါယ်တစ်မျိုးရှိလေသည်။၄င်းမှာ ရှေးထုံးစဉ်လာများအရ မိန်းမပျို
တစ်ယောက်သည်မိမိသဘောကျနှစ်သက်သည့်သူကိုတွေ့လျှင်ထိုသို့ပူးပေါင်းလွှတ်ကာ လင်ယောကျာင်္း
အဖြစ်ရွေးချယ်သည့် ဓလေ့ကိုကိုယ်စားပြုလေသည်။

ရှချန်ဖုန်း၊မိမိကိုယ်ကိုမည်မျှပင်အကောင်းဆုံးဖြစ်အောင်ကြိုးစားကာ မူမပျက်အောင်ထိန်းထားသည်ဆို
စေကာမူ၄င်း၏ခန္ဓာကိုယ်ကတော့တစ်ဆတ်ဆတ်တုန်နေသည်။