အရႈိက္ထိသြားေသာစကားေၾကာင့္ရွက္ရမ္းရမ္းကာ
"ဘာ...ဘာေတြေျပာေနတာလဲဘယ္သူ့ကငါ႔ကိုဖြင့္ေျပာရဲမွာလဲ"

"အို...ကြၽန္ေတာ္အနံ႔ေတြရေနသလိုဘဲ လူပ်ိဳႀကီးတစ္ေယာက္ရွက္ေနတဲ့အနံ႔ေလ"ဟုဆိုကာစက္ႏွာေခါင္းတရႈံ႕ရႈံ႕လုပ္ျပသည္

"ေတာ္...ေတာ္ၿပီငါေန႔လည္စာသြားစားေတာ့မယ္"

သုတ္သုတ္သုတ္နဲ႔ထြက္သြားတဲ့ကိုကံပိုင္ေၾကာင့္စက္မွာဗိုက္ႏွိပ္ကာအူလႈိက္သည္းလႈိက္ရယ္ေမာေတာ့သည္
ကိုကံပိုင္ဒီလိုျဖစ္ေနပုံရရင္စံေအးဖြင့္ေျပာလိုက္ၿပီထင္တယ္

"ဘာေတြဒီေလာက္ရယ္ေနတာလဲမႈိင္း"

"ဟင္အေစာ"
စက္အေနာက္လွည့္လိုက္ေတာ့
လွလြန္းသည့္သူ့အသည္းအသက္ေလးကထမင္းခ်ိဳင့္ေလးဆြဲကာရပ္ေနသည္

"ထမင္းလာပို႔ေပးတာ လာဟိုနားကအရိပ္မွာသြားစားရေအာင္

"ေပးထမင္းခ်ိဳင့္ကြၽန္ေတာ္သယ္ခဲ့မယ္"
စက္ အေစာလက္ထဲခ်ိဳင့္ကိုယူကာသစ္ပင္ရိပ္ဆီဦးတည္သြားလိုက္တယ္
သစ္ပင္ေအာက္ေရာက္ေတာ့ၿဖဲထားတဲ့ဂုန္နီအိတ္ကိုျဖန္႔ခင္းၿပီးထိုင္လိုက္ၾကသည္

"င႐ုတ္သီးစိမ္းငပိေထာင္းသရက္ကင္းတို႔စရာၿပီးေတာ့ၾကက္သားနဲ႔ဘူးသီးကာလသားခ်က္ခ်က္ထားတယ္"

"ဗိုက္ေတာင္ဆာလာၿပီကြာ"

သူ့ဗိုက္ကိုပြတ္ကာေျပာတဲ့စက္ေၾကာင့္ေစာၿပဳံးၿပီး
ထမင္းထည့္ထားတဲ့ခ်ိဳင့္အံတစ္ဆင့္ကိုစက္ဆီေပးလိုက္တယ္
"ဆာေနရင္စားေတာ့ေလ"

"အေစာေရာစားၿပီးၿပီလား"

"ဟင့္အင္းငါအိမ္ျပန္မွစားလိုက္မယ္"

"ဟာဘယ္ျဖစ္မလဲ အဲ့အခ်ိန္ဆိုတစ္နာရီခြဲေလာက္ျဖစ္ကုန္မွာေပါ႔လာကြၽန္ေတာ္ခြံ႕ေပးမယ္"

"ေနပါအိမ္ျပန္မွစားလိုက္မယ္"

"ဘာလို႔လဲ ကြၽန္ေတာ္မဝမွာဆိုးလို႔လား အေစာကထမင္းႏွစ္ခ်ိဳင့္ေတာင္ထည့္လာတာဘဲ ကြၽန္ေတာ္မကုန္ပါဘူး"
စက္ထိုသို႔ေျပာၿပီးထမင္းတလုတ္ကိုေစာပါးစပ္နားပို႔လာတယ္
ထိုအလုတ္ထဲမွာထမင္းထက္ၾကက္သားကပိုမ်ားေနတယ္

"ဟေလေစာရဲ႕..."

ေနာက္ဆုံးေတာ့ေစာလည္းသူခြံ႕လာတဲ့ထမင္းလုတ္ကိုစားလိုက္ေတာ့တယ္
ထိုအခါမွစက္မ်က္ႏွာမွာပိုလို႔ၿပဳံးလာၿပီး
သူတစ္လုတ္ငါတစ္လုတ္ႏွင့္ထမင္းႏွစ္ခ်ိဳင့္အံလုံးကုန္ေအာင္စားလိုက္ၾကေတာ့သည္

တစ္စုံတစ္ေယာက္နဲ႔ထမင္းမွ်စားရတာဒီေလာက္ၾကည္ႏူးေပ်ာ္ရႊင္ဖို႔ေကာင္းမယ္မွန္းစက္မထင္ခဲ့ဘူး
ၾကည့္ရတာခ်စ္ရသူနဲ႔မို႔ဘယ္လိုေနရေနရေပ်ာ္ရႊင္ဖို႔ေကာင္းေနတာထင္သည္

#ဗီလိန္ကေတာ္႐ုံနဲ႔မပါေသးပါဘူးပ်င္းဖို႔ေကာင္းေနၿပီထင္တယ္

နမ်းချင်တယ်သူ့ပါးထက်က ရွှေဝါရောင်သနပ်ခါးကလေး( Complete)Where stories live. Discover now