Jeonkook_official :
გამარჯობა ჯიმინ
Park_mochimin :
Alsbdhrieidbfjdid, გამარჯობა
Jeonkook_official :
ისე...
დამაინტერესა...
Sent 5 minutes ago - seen
Park_mochimin :
ჰეი?
ისევ აქ ხარ ?
ჯონგუკი?
Jeonkook_official :
ჰმ, ჰო, ბოდიში.
მე უბრალოდ ვცდილობ გავარკვიო როგორ გითხრა ეს...
Park_mochimin :
კარგია, შემიძლია დაგელოდო :)
Jeonkook_official :
კარგი. უბრალოდ მაინტერესებდა იქნებ მე და შენ შევხვდეთ დღეს? კუზი, იუნო, იუნგი და თეჰუონი ხვდებიან (მიდიან პაემანზე) იქნებ ჩვენც წავიდეთ?
Park_mochimin :
...მე მეკითხები?
Jeonkook_official :
ვგულისხმობ...ეს დამოკიდებულია. გინდა თუ არა, ჩვენ შეგვიძლია გავერთოთ ისე როგორც მეგობრები.
Park_mochimin :
AFGKLFDRUKJSFJKO ანუ მე მეკითხები ??
Jeonkook_official :
კი თუ გინდა.
Park_mochimin :
მე სიამოვნებით წავალ შენთან ერთად.
Jeonkook_official :
კარგი, ასე რომ... გინდა შევხვდეთ ერთროულად როცა თეჰიონი და იუნგი ხვდებიან ? მაგრამ იქნებ განსხვავებული ადგილი??
Park_mochimin :
კარგი!! სად შევხვდეთ?
Jeonkook_official :
ჰმმ... იქნებ სანაპიროზე ?
Park_mochimin :
კარგად ჟღერს! მაშინ უნდა მოვემზადო. მალე გნახავ
Jeonkook_official :
მალე გნახავ, ჯიმინ!
~Park_mochimin გავიდა ~
ჯონგუკ pov :
ჯონგუკმა ტელეფონი დადო და საცეკვაო სტუდიის ცივ კედელს მიეყრდნო. თავისთვის ოდნავ გაეღიმა, ჯიმინი მისთვის ძალიან საყვარელი იყო.
"კარგი, ჯობია მოვემზადო!" თქვა ჯონგუკმა. სწრაფად ჩაალაგა და ცეკვის სტუდიიდან მარჯვენა მხარზე გადაკიდებული ჩანთით გავიდა.
ჯონგუკი დარბაზში გადიოდა, ტელეფონს უყურებდა და გარემოს ყურადღებას არ აქცევდა. უცებ ვიღაცას დაეჯახა.
ორი ბიჭი ძირს დაეცა, მათი ნივთები სხვადასხვა მიმართულებით მიმოიფანტა.
"ძალიან ვწუხვარ!" ბოდიში მოიხადა ჯონგუკმა და ცდილობდა უცნობი ბიჭის ნივთები აეღო. უცნობმა ბიჭმა აიღო ჯონგუკის ჩანთა და გაუწოდა.
"არაუშავს" - თქვა მან და გაიღიმა. ჯონგუკმა ჩანთა გამოართვა ხოლო უცნობ ბიჭს ზურგჩანთა მიაწოდა.
"აქამდე არასდროს მინახიხარ. ახალი ხარ ?" ჰკითხა ჯონგუკმა როცა ისინი ცვლიდნენ დაყრილ ნივთებს. უცნობმა ბიჭმა ისევ გაიღიმა. " კი, მე ახალი სტაჟიორი ვარ. ალექსი მქვია -ოჰ, ბოდიში, იანგსო, მე ვარ კანადიდან და მიუხედავად იმისა, რომ ჩემი კორეული სახელია youngsoo, არავინ მეძახდა ამას, ამიტომ მიჩვეული ვარ საკუთარი თავის ალექსად წარმოჩენას. მე 20 წლის ვარ, რაც საკმაოდ ძველია ახალი სტაჟიორისთვის, ვიცი, მაგრამ მხოლოდ ჩემს ოცნებებს მივყვები და იმედი მაქვს, რომ მალე დებიუტს მოვახერხებ და...
იანგსუმ შეწყვიტა ლაპარაკი. " ბოდიში მე ბევრს ვლაპარაკობ, როცა ვნერვიულობ". - თქვა მან და ყურები აუწითლდა. ჯონგუკმა გაიღიმა. "არაუშავს, იმედი მაქვს რომ მალე გექნებათ დებიუტი! კარგია, რომ მიჰყვებით თქვენს ოცნებებს და შენ ძალიან ახლოს ხარ მათ ასრულებამდე. იზრუნეთ საკუთარ თავზე!" გაამხნევა ჯონგუკმა, სანამ მსმენელს დაემშვიდობებოდა და წავიდოდა.
ნახევარი საათის შემდეგ ჯონგუკი დაბრუნდა საერთო საცხოვრებელში BTS-ისთვის. მალე ის კვლავ შეხვდებოდა ჯიმინს და ისინი პაემანზე წავიდოდნენ. ჯონგუკი ბედნიერი ვერ იქნებოდა.
