My fault | Taekook

20

"Yemek yiyeceğiz şimdi bebeğim,yapma tamam mı?"

Mutfağa geldiğimde Jungkook için koyduğum yemekleri tencereye koyup buzdolabına koydum. Yemekten sonra yeriz diye çıkardığım tatlıları da ekledim yanlarına. Bunları yaparken kendi kendime çok uğraş veriyordum.

"Hiçbir şey hak etmiyor baban. O kadar uğraştık yemedi bile."

Yemekleri hallettiğimde oturup soğmuş yemekten yemeye başladım. Pek boğazımdan geçmiyordu ama hamileydim işte... Siz bilemezsiniz.

Yarısına geldiğimde kapı sesi duymamla heyecanla başımı kaldırdım. Beni kırmayıp yemeğe gelecekti işte! Kıyamazdı ki.

Mutfağa geldiğinde elindeki ceketine ve yüzüne baktım. Yemeğe gelmemiş miydi?

"Dışarı çıkıyorum ben."

"Ama saat geç oldu..."

Evde tek kalmaktan korktuğumu,üstelik akşam olduğunu biliyorud değil mi? Beni bırakıp nereye gitmeyi planlıyordu tam olarak?

"İşlerim var biraz. Geç gelirim."

"Ama Jungkook-"

"Görüşürüz."

Ayağa kalkmama zaman kalmadan gitmişti bile. Dış kapının çarpılma sesini duyduğumda irkilip yutkundum. Gözümden akan damlayı silip yarım kalan tabağımı alıp yemeği çöpe döktükten sonra tabakları tezgahın üzerine bıraktım.

Kalbim hayatımda hiç kırılmadığı kadar kırılmıştı. Korktuğum şeyleri bilerek bırakıp gidiyordu.

Göz yaşlarımla birlikte tek tek tüm odaların ışıklarını açıp perdelerini kapatıyordum. Perdeleri kapatmak yetmediği için camların kepenklerini de indirdim.

Tekrardan salona gelip izleyebileceğim bir film seçtikten sonra battaniyemle birlikte koltuğa kuruldum. Aklımı başka şeylerle dağıtmam gerekiyordu. Yoksa saçma sapan şeyler düşünürdüm.

.....

"Ah...!" 

Ne zaman uyuduğumu bilmiyordum. Yataktan kalkıp tuvalete koşarken ne ara odaya geldiğimi düşünüyordum. Kendim gelmediğime emindim.

Demek ki Jungkook getirmişti!

Uykum geldiğinde saat çoktan gece yarısını geçmişti. Ben uyuduğuma göre Jungkook çok geç gelmişti eve. Çıktığımda umutla yatağımıza baktım,ama yoktu. Beni yatırıp gitmiş miydi?

Komodinin üzerinde ki saate bakıp omuzlarımı düşürdüm. Saat 03:47 olmuştu. Gidip eşimi bulduktan sonra ona sarılarak uyumak istiyordum.

Ayaklarım üşüdüğü için terliklerimi giyip odadan çıktım. Her yerin ışığı kapalıydı ama Jungkook'un evde olduğunu tekrarlayarak korkumu yenmeye çalışıyordum. Merdivenlere geldiğimde tutunarak yavaş adımlarla inip salona geldim. Onun öncesinde odamızın olduğu katta ki odalara bakmıştım ama yoktu.

Salondaydı. Benim uyuya kaldığım koltukla uyuyordu. Diğer yerler tamamen karanlık olsa da burada yanan mumlar yüzünü görmemi sağlıyordu.