IDLE DESIRE 8: THE MAFIA'S HIDDEN DESIRE (R-18) ✔

KABANATA 45

Huminga ako ng malalim, "I have to lie, alangan naman na sabihin ko sa kaniya ang totoo kaya ako paika-ika maglakad kanina.."

I heard his sigh, "Kumain ka na muna, nakapagluto na ako ng chicken soup at para na rin makainom ka na rin ng gamot." aniya kaya tumango ako.

Kumakalam na rin kasi ang sikmura ko sa gutom. Wala akong kain ng almusal at tanghalian dahil talagang ayaw kong bumangon kanina sa higaan at mas gusto kong matulog.

"Ate Ilaria? Kuya Samael?"

Sabay kaming napatingin ni Samael sa nagsalita. Si Joselito lang pala na may bitbit na kotseng laruan at pumasok siya rito sa loob ng kuwarto.

"Tawag na po kayo ni Nanay, sabay-sabay na raw po tayong kakain sa hapag-kainan.." sabi niya.

Nakakatuwa lang dahil kahit five years old pa lang siya ay talagang malinaw at diretsong-diretso na siyang magsalita. Iyon nga lang, panduwende ang boses niya dahil maliit ito.

Natakot pa nga ako kanina sa banyo dahil inakala ko na may duwendeng nagsalita. 'Yun pala ay si Joselito lang pala at tinatawag si Samael para ayusin ulit 'yung antenna ng TV.

Bigla na lang din akong natawa sa isipan ko, isang Mafia boss ang lalaking 'to, kinakatakutan sa underworld pero pinag-aayos lang siya ng antenna sa bubungan. Nakailang balik pa siya sa itaas ng bubungan para ayusin lang ang antenna.

Ngumiti si Samael, "Okay, susunod na kami." sagot niya.

Bumangon na siya bago niya ako maingat na tinulungan na makabangon. I gasped when I felt a pain between my thighs. Masakit pa rin iyon, humahapdi at parang namamaga ang aking perlas ng silangan.

Naupo na muna ako sa papag at hindi muna ako tumayo. Ayokong gumalaw dahil feeling ko ay mas lalong nananakit ang aking katawan lalo na ang aking kaselan.

"Sumasakit pa rin ba?" nag-aalalang katanungan ni Samael sa 'kin. Naupo siya sa harapan ko para tignan ako ng maayos. Tumango naman ako sa kaniya bilang sagot at bumuntong-hininga.

"It hurts and I feel like it's swollen." I said, "Ikaw kasi, kasalanan mo 'to. Ayaw mo magpapigil." paninisi ko pa sa kaniya na kaniyang ikinangisi.

"Oh, kasalanan ko pala.." turan niya na nakataas ang isang kilay, "Pero ako lang ba? Hindi ba't kasalanan mo rin?" aniya kaya this time ay napataas din ang kilay ko.

"Me? Kasalanan ko rin?" sabay turo sa sarili ko.

He nodded, "You are tempting, always so I can't resist you and I can't control myself either. You are a beautiful and seductive temptation for me. It's your fault why I always want to taste you, lick every corner of your body, especially your delicious fruit. I will never get tired of feeling your tightness. Fuck, my beast goes crazy and wakes up again just thinking about it.." mahaba niyang sambit at dinilaan pa ang ibabang bahagi ng kanyang labi.

Sinampal ko ang balikat niya, "Hoy, tigil-tigilan mo ang sampaguita ko ah. Maawa ka naman, baka habambuhay na akong hindi makakalakad nito!" asik ko na kaniyang ikinahalakhak.

"Don't worry, the pain is only temporary. Mawawala rin 'yan lalo na kapag inaraw-araw kitang didiligan. Ayaw mo ba 'yun? Kapag may nagtanim, paniguradong magkakaroon ng bunga." malandi niyang anas at kumindat pa ang loko kaya pinamulahan ako ng mukha.

"Ano po'ng ibig niyong sabihin na aaraw-arawin?"

Nagulat ako sa biglang nagtanong at nakisali sa usapan namin. Holy cow! Hindi ko napansin na nandito pa pala itong si Joselito at nakikinig siya sa pinag-uusapan namin ni Samael!

Halata ko rin sa mukha ng bata ang labis na kuryosidad lalo na't nagtatanong na rin siya. Inosente pa siyang nakatingin sa 'min at naghihintay sa isasagot namin. Pinanlakihan ko naman ng mata si Samael nang tumawa siya ng mahina.