İstanbul Beyfendisi

25.Bölüm

"Gel yatalım ozaman."

"Olurr."

"Tamam gel koynuma."

Baran yatağa yatmıştı bende koynuna sokulup uykuya dalmayı bekledim.Baranın o an telefonu çaldı,arayan ablasıydı ablası neden bu saate arıyordu ki?

"Ablam ne alaka ya."

"Bilmem aç öğren."

Yataktan doğrularak kalktı,ve ablasından gelen telefonu açtı.Korkmuş ve şaşırmış gibi di,ne diye bağırmıştı yataktan kalktım.Ve baranın yanına gittim,baran telefonu kapattı ve masaya koydu.Eli titriyordu nolmuştu?

"Aşkım noldu iyimisin?"

"Ya cam kırılmış denizde emeklediği için, üstünlerinden geçmiş bitane cam parçası yokmuş yutmuş galiba.Onları hastaneye götürmem lazım bu günlük böyle olsun söz bi dakinde böyle olmıycak güzelim."

"Nee tamam tamam koş yetiş daha 7 aylık birşey olur Allah korusun,sorun değil hadi."

Baran kıyafetleri aldı ve dudağıma öpücük bıraktıktan sonra,odadan çıktı ve arabaya binip gitti.Bi an noldu da böyle birşey oldu?
Deniz baranın yeğenidi, çok tatlı bir kızdı.Üzülmüştüm ve merak etmiştim, aşağıya inip telefonumu aldım ve barana merakta bırakma demiştim.Daha mesajıma bakıp beğenmişti,ardından odamı çıktım çok uykum vardı.Önümü göremiyordum uykusuzluktan.Yatağıma girdim ve yorganı çektim,uyuya kalmışım zaten.

Gözlerimi yavaşça aralarkeb bir yandan da öksürmeye başladım.Güneş yüzüme tüm yakıcılığıyla vuruyordu.Bütün bedenim,üzerinde be zamandır yattığımı bilmediğim sert zeminden ötürü ağrıyordu.Öksürüklerimi zar zor kontrol altına almıştım.Gözlerimi iyice açmak için çabaladım ve nerede olduğumu bakmak için kafamı bile kaldıramıyordum.

Gözlerimi yavaşça açtım, gökyüzünü gördüm.Hafif hafif dalga sesleri geliyordu, rahatlatıcı dı ama bedenim acıdığı için kalktım.Kalktığımla oturmam bir olmuştu, gördüğüm manzara karşısında şok olup ne diye bağırmam bir olmuştu.

Etrafım sularla kaplıydı,ve içinde bilmediğim balık vs. vardı.Nerdeydim ben böyle?

Kimse yokmu diye bağırmam garip olacaktı,ama denemem lazımdı.
Sesim yankılanmıştı,nolduğunu bilememiştim ben nasıl gelmiştim buraya böyle?

Elimi suya soktum,ve yüzümü yıkadım,buraya gelen bir şey vardı ama çoğalmıştı 1 den 4 e çıkmıştı.Daha dikkatli bakmıştım,bunlar köpek balığıdı
Olamaz!
Burdan nasıl çıkacaktım ölecektim, kimse yoktu etrafımda bir kaya parçası veya ada yoktu.Ardından bir çocuk belirdi,bana gel dedi hayır demeden yanına gittim.Çocuğun yanına gitmemle köpek balıklarınin gitmesi bir olmuştu,bu çocuk nedi böyle?

Nasıl köpek balıkları bi anda böyle gitmişti.

"Yüzmeyi biliyormusun küçük ufaklık."

"Yanlız küçük de değilim ufaklık da değilim."

"Öyle olsun küçük."

"Küçük deme bana."

"Tamam tamam hadi Asena daha gidecek yolumuz var."

"Nereye gidiyoruz? Nerdeyiz? Sen kimsin? Ne göstereceksin?"

"Sus ve beni dinle."

"Seni dinlemeyeceğim ve gelmeyeceğim senle."

"İyi tamam ölürsün sen burda,köpek balıkları ne zamandır insan eti yemiyordu."

Ben nerdeydim böyle?
Köpek balıklarına yem olmak istemiyordum, adını bilmediğim çocuğun arkasından ilerledim.Yüzmeyi hızlandırıp yanına gelmiştim.

"Benim adım sarp,yaşım 21 ve seni korumaya geldim.Adını biliyorum çünkü buraya özel geldin,hadi gel baran sensiz napıyormuş bakalım.Merak etme bizi görmezler."

"Nasıl özel gönderildim?"

"Seni seçtiler 2 kere daha buraya geleceksin,ama merak etme eğer görevi yaparsan gelmeyeceksin."

"Tamamdır."

Sarp bizi adaya götürmüştü,adaya çıktım sarp çok yakışıklı dı.Ama baran gibi değildi, kahverengi gözlü ve mavi saçlıydı,saç rengini istesem bana kızardı büyük ihtimalle.
Sarpın arkasından gidiyordum ve birden baranı gördüm,baranın yanında ada vardı.

Ada ile kavga ediyorlardı,ve adanın elinde bir bıçak vardı.Baranı bıçaklayacakmıydı yoksa?

"Evet ona yardım etmen lazım."

"Ne diyorsun ben bunu içimden demedimi."

"Maalesef içinden geçenleri göre biliyorum,saçımın rengini sonra söylerim."

Çok utanmıştım resmen rezil hüsran olmuştum, kıp kırmızı olmuştum.Peki ben nasıl yardım edecektim?

"Nasıl yardım edeceğim?"

"Adanın yanına git ve barana bıçağı batırcağı zaman önüne geç."

"Kendi canıma kıyamam ben."

"Kıymıycaksın zaten koş."

"Peki yapıcam."

Sarp güldü, çok güzel gülmüştü ada tam elini kaldırı ve baranın önüne geçtim.Bıçak koluma girmişti canım acıyordu, yardım edin diye bağırıyordum.
Ada ve baran bana bakıp gülüyordu,sarp birden ortadan kaybolmuştu noluyordu,bilmiyordum canım çok acıyordu yardım edin diye bağırmaktan başka hiç birşey yapmıyordum.

"Asena kalk noldu."

"Noluyo kolum kolum."

"Kızım iyimisin ter içinde kalmışsın."

Bu bir rüyamıydı,kolum acıyordu daha annemler kaldırmasa ne olduğunu bilmezdim.

"Anne rüya gördüm kâbus du, kolumdan bıçaklanıyordum.Kolum acıyor."

"Kızım yok birşey hadi kalk bir duşa gir kendine gel, çok terlemişsin hadi."

Annemi ve abimi dinleyip kafa saladım,ardından duşa koştum kıyafetlerimi çıkardım.Kolumda birşey vardı, aynın dibine girdim.Kolum mosmordu,rüyamda bıçaklandığım kolum resmen mosmordu!