İstanbul Beyfendisi

15.Bölüm

Asena tarafından;

Sabah kuş sesleri ile kalkmıştım,kendimi sebepsizce çok rahat hissediyordum yataktan kalktım baranın yanında yatığım için güzel di.Yataktan kalktım aynaya baktım herzaman ki gibi güzeldim ama hafif bir makyaj yapsam yeterdi,odadan çıktım aşağıda abimler büyük ihtimalle yemek hazırlıyorlardı sonuçta gelecektiki kocam ile yemek hazırlıyordu.

Merdivenlerden çıktım ve kaldığım odaya girdim,telefonumun nerde olduğunu unutmuştum boşverdim hemen maskara kapatıcı ve hafif bir ruj sürdüm.Saçımı taradım ve abimlerin yanına inmek için merdivenlerden indim.

"Günaydın ev halkı."

"Vay vay uyuyan güzel günaydın."

"Ya abi uyuyan güzel ne ya hâlâ hâlâ."

"Asena abin haklı bence."

"Sendemi baran ya siz nasıl birşey siniz böyle."

"Tamam tamam kızma hadi yardıma gel de yemeği koyup gezmeye çıkalım."

"Nereye gidiyoruzz."

"Baranın bildiği bir yer varmış orman gibi bir yer yürüyüş filan yaparız temiz hava alırız diye düşündük."

"Aman neyse ne tamam."

Sofraya yardım etmek için mutfağa geçtim,salatalık doğruyordu yardım lazımı diye sordum hayır anlamadında kafasını saladı sonra evet dedi.

"Yardım lazımı baran."

"Yok."

"Peki sen bilirsin."

"Yada var ya domates doğrarmısın?"

"Tamam doğrarım elimi yıkıyım."

"Tamam sen doğra ben salatalıkları doğradım."

Elimi yıkadım kuruladıktan sonra tezgahtaki domatesleri alıp yıkadım,yandan bıçak alıp doğrama tahtasında kesmeye başladım.Kestiklerimi tabağa koyuyordum domatesi keserken elimi kesmiştim  acıdan inlemiştim.

"İyimisin?"

"Elimi kestim."

"Ver bi bakayım."

"Parmağım çok acıyor."

"Asenam bekle."

"Tamam."

"Bak şimdi batikon sürcem az yana bilir sonra yara bandı yapıştırcam."

"Hıhı."

"Hıhım."

Batikonu pamuğa döktü ve parmağıma sürdü acımıştı ama bir yerlerimi sürekli yaraladığım için alışmıştım,batikonu parmağıma sürdükten sonra yara bandını aldı ve yapıştırdı.

"Bitti sen dinlen zaten son domatesi doğruyormuşsun ben doğrarım."

"Tamam sen bilirsinn."

"Evet ben bilirim."

"Piçlik yapma."

"Asenam benim ne piçliğimi gördün hanfendi."

"Hiç herneyse ben zeytin ve peynir tabağını alıp gidiyorum."

"Tamam."

Tabakları aldım ve içerideki masaya koydum, abim ortalıkta görünmüyordu abi diye bağırmıştım cevap vermemişti onun yerine baran cevap vermişti.Fırına gitmişti baran bunu enayi gibi kullanıyordu he diye içimden geçirdim ve kapı çaldı kapıyı açmaya gittim.Abim geldi sanmıştım ama gelen adaydı ada bu  burda ne yapıyordu ya?

"Ben barana bakmıştım."

"Baran yok tatlım burda yağ."

"Nasıl yok asenacım."

"Bildiğin adacım baran yok."

"Ozmana arkandaki kişi kim ya öyle baranın heykelimi ay çok komiksin."

"Sen benim komikliğimi görmemişsin ya."

Kafamı döndürdüm arkamda baran vardı adaya öldürecek gibi bakıyordu bu bakış çok kötü bir bakıştı,Adaya bağırmaya başlamıştı.

Baran tarafından;

"Sen burda ne yapıyorsun ada?"

"Seni görmeye geldim aşkım."

"Ada sus ve beni dinle tamamı."

"Ada ben seni sevmiyorum benim sevdiğim tek bir kişi var oda asena, eğer beni cidden sevseydin benden hikayeni gizleyip erkeklere yatıp kalktığını el ele tutuştuğunu görürdüm.Sen ama benden hikayeni gizlemişsin ve kapıma dayanıp seni görmeye geldim aşkım diyorsun?
Bunu anca 2 yüzlü bir insanlar yapar mesala senin gibi 2 yüzlü insanlar dediğimin arasında sende varsın.Hata bastıra bastıra söylüyorum senden nefret ediyorum TEK SEVDİĞİM VAR ODA ASENA ASENAM TAMAMI ve şimdi burdan çık git ve bida kapıma dayanma istemiyorum seni."

Asena tarafından;

Baran çok pis bağırmıştı,çok mutlu olmuştum ama hem beni sevdiğini bağıra bağıra söylemişti hemde ondan nefret ettiğini demişti.Kapıyı yüzüne kapatı ve iki kolunu duvara koydu beni sıkıştırıp öpmüştü.