İstanbul Beyfendisi

28.Bölüm

"Anne şu kadını neden eve çağırdın ya sen?"

"Kızım ne bileyim ben böyle biri çıkacağını ya."

"İyi anne ya iyi."

"Sus valla o kadın yerine seni yolarım."

"Ow pekâlâ biz baranla ozaman odamdayız."

Annem kafa saladı, arzu ablada gidin gidin demişti.Baranın elinden tutup merdivenlerden çıkartım,odamın önüne geldiğimide barana bakıp içeriye geç demiştim.

Baran korkup içeriye yavaş yavaş geçmişti,baran makyaj masamın sandalyesine oturmuştu,bende ardından kapıyı kapattıp baranın yanına gittim.
Kolarımla bağdaş kurduktan sonra barana bir kaç şey deme vakti gelmişti.

"Hani sen gitcektin?"

"Gittim zaten."

"Bak boş yapma çakacam bi tane ağzının ortasına."

"Ya sen hamile filanmısın bune sinir kızım böyle."

"He hamileyim."

"Kimden!"

Hamileyim dedikten sonra baran kimden diye bağırmıştı,umarım annemler duymamıştır.Duydularsada onlarda kimden diye bağırcaklardı.

"İşte birinden."

"Kimden diyom aşkım."

"Sen bilmezsin".

Arkama dönmüştüm barana, içten içe kahkaha atıyordum.Arkama dönüp yine sırıta biliyordum,baran sandalyeden kalktı ve önüme geçti,sırıtan yüzümü kaybedip bi an ciddi yüz ifademe geçtim.

"Yavrum kimden diyorum."

"Senden."

"Vallamı."

"Hı."

"ALLAHH BABA OLUYORUMM."

"AĞLICAM ŞİMDİ CİDDİ ANLAMDA BABA OLUYORUMM."

Galiba şakanın dozu kaçmıştı,barana gerçeği nasıl söyleyecektim.Çocuk baba oluyorum diye havaları uçtu resmen,gözünden 1-2 damla yaş düşmüştü.Galiba cidden ağlıyordu.

"Şey aşkım ben sana şaka yaptım."

"Sen ciddimisin ya."

"Ya napıyım ama ya."

"Of bi an baba oluyorum sanmıştım."

"Ya napıyım şimdi."

"Küsüm ben sana konuşma."

Baran birden arkasına döndü ve yatağa oturdu,mızmızlık yapıyordu resmen ya.Baranın yanına oturdum,oturduğum an başka tarafa dönmüştü resmen, döndüğü tarafa oturdum.Bu sefer tekrar dönmüştü,bende sinirlenmiş gibi yapıp bir hacimle yataktan kalktım.Kalktığımla oturduğum bir olmuştu çünkü birden belimden kavrayıp kucağına düşmem bir olmuştu.

Gözleri çok güzeldi, kucağına tam oturduktan sonra belimden kendisine doğru çekmişti.Yüzüme bi tane elini koymuştu, diğer elide belimdeydi.

"Özür dilerim."

"Asıl ben özür dilerim."

"Şss sen dileme asenam ben az abartım."

"Azmı ben abartım."

"Hayır ben."

"Yo ben."

Baran gülmüştü,böyle devamı edicez demişti.Bende evet anlamında kafamı salladıktan sonra,beni sırt üstü yatağa attı.Elini başımın iki yanına koymuştu,birden gıdıklamaya başladı.

"Baran iyi hoşta benim tikim yok yok diyemem ama çok az ondada gıdıklanmıyorum."

"Ya oho kızım senin neye tikin varya."

"Bilmemm."

"İyi tamam hadi kalk bana sorcağın soruyu sor."

" He doğru bak unutmuşum onu ben."

Yatakta oturduktan sonra baranda önüme sandalye çekip oturdu, konuşcak sanmıştım ama dönüp duruyordu.Çocui gibiydi resmen bu ya.

"Ya bir dur yerine lütfen."

"Tamam tamam durdum."

"Başın döncek yere yapışcan şimdi."

Dememe kalmadan yere yapıştı,kahka atıyordum.Çok komik düşmüştü resmen, gerizekalı kendisine gülüyordu bide.Merdivenler çıkma sesi geliyordu,ama biz gülmemize engel olamıyorduk resmen.
Annemler gelip kapıyı açmıştı,baranla kafamızı kaldırıp baktıktan sonra tekrar kahka atmaya başlamıştık resmen.Annemler dediğim arzu abla/teyze ben genelde teyze diyorum,ve annemdi.Annem bize dik dik bakıyordu,bu nasıl damat diyecek bir haldeydi resmen.

"Len siz delimisiniz nesiniz."

"A-Anne çok komik düştü."

"Ya Allah'ım Baran düştü diye gülünürmü."

Resmen gülmekten konuşamıyordum,annem odaya girdi baranın yanına gelmişti.Baran çoktan gülmeyi kesmişti,annem kafama hafiften vurduk tan sonra gülmem durmuştu.Baran yerden kalktı resmen 180-190 çocuk yerde yatıyordu,

Baran koluna baktı, vurmuş beliydi kolu morarmaya yakındı.Anneme bakıp teşekkür ederim anne demişti,annemi?

Annemde çok samimi karşıladıktan sonra baranın yüzüne hafif sevecen şekilde vurdu.Vurmak dediğim de direk Osmanlı tokatı değil tabikide,annem hafif baranın yüzüne pat pat yaptıktan sonra,bana döndü ve konuşmaya başladı.

"Bak çocuk anne diyip teşekkür ediyor."

"Ee ne güzel işte."

"Siz anca valide sultan diyip durun."

"Anne zaten anlı anlamda ya."

"Sen sus karışma."

Annem barana doğru dönüp konuşmaya başlamıştı.

"Aferin oğluma benim sen böyle devam et bakma şu salağa."

"Ben miyim salak."

"Senden başka burda salak varmı?"

Annemin dediğine ağzım açık baka kalmıştım resmen,annem bana salak demişti.Baranda anneme yok o salak değil demişti ama nafile,annemdende salak damgası yidikten sonra annemler odadan çıktı gitti.

(15 dakika sonra)

Baranla konuşmuştuk az,denizi almaya babası gelmişti,baranda tam arabaya ilerlerken bizim sesleri duyunca girmiş direk.Tabi yedek anahtar onda olunca,oluyor öyle şeyler.Annem baranın akşam yemeğine kalmasına ikna etmeye çalışmıştı,ama eve gidip duşa gireceğini söylemişti.

Annem artık ısrar etmeyi bırakıp iyi oğlum sen bilirsin demek zorunda kalmıştı,baranı geçirmek üzere annemle kapının oraya gitmiştik.Annem baranın annesine selam söylemesini istemişti,baranda aleyküm selam diyip gitmişti.

Annemle solana geçip kendimizi ayrı ayrı koltuklara atmıştık,atıktan sonra annem düğün ne zaman diyip çıkmıştı.Anneme ne alaka dedikten sonra annem hiç demişti,koltukta gözlerimi kapatmıştım baranla düğün hayalleri kuruyordum tabikide.