HAYIR BEN BİR SAPIK DEĞİLİM!-Leopika fanfic-

Şinitzel Kızartma

Leorio Pov

Kurapika anahtar ile kapıyı açarken "Annen yada baban kızmaz değil mi?" diye sordum.Yani Kurapika'nın ailesi biraz baskıcı gibi geliyor.Hem çoğu arkadaşımın evine gittiğimde bu durumu yaşıyorum o yüzden artık tedbir alma vakti geldi sanırım.

"Annemin ayakkabısı kapını önünde omadığına göre evde değil,babamsa zaten bayadır uğramıyor onun için endişelenmeye gerek yok"dedi.Son cümleyi biraz soğuk bir ses tonuyla söylemişti.Hem bayadır uğramıyor derken ne demeye çalışıyordu.Bu birkaç yıl da olabilirdi birkaç gün de.Ama sanırım bu durum üstünde fazla durmasam onun için daha iyi olur.Ayakkabılarımızı kapının önüne koyup içeri girdik.

"Gel önce birşeyler yiyelim,seni bilmem ama ben çok açım cidden" Dedi ve yan taraftaki sanırım mutfak olan yere gitti.Bende hemen peşinden gittim.Kurapika Buzdolabına yiyecek birşey var mı diye bakmaya başladı.Buzdolabının içinde pekte şey yoktu açıkçası.Burdan görebildiğim tek şey kahvaltılığa konmuş 1-2 çeşit peynir olsada doalbın boş olduğu anlaşılıyordu.Kurapika alt raftan ümidi kesip dondurucuya baktı.

"Şinitsel sever misin?"

"Bayılırım!"

"Güzel zaten başka yiyebileceğimiz bişey yok gibi duruyor" dedi ve güldü.Bende ona karşılık vererek güldüm."Ben bunları kızartırken sende çantaları odama koyabilir misin?Annem görünce kızıyorda,ben sonra unuturum."dedi Kurapika tava ararken."Tabi diyip koridora döndüm.Tek sıkıntı hangisinin Kurapika'nın odası olduğunu bilmememdi.Aman boşver diyip çantaları aldım.Hem yanlış odaya girsem ne olurdu ki?Evde biri yoktu zaten.Koridorun en sonundaki odaya girdim.Vee doğru tahminn!Yani Kurapika'nın gizli bir kardeşi yoksa bura onun odası olmalıydı.Odası benim odamdan bike dağınıktı.Oda küçük olduğu için bu daha kötü gözüküyordu.Tek düzenli olan yerler yatağı ve kitaplığıydı.Çantaları bırakıp mutfağa Kurapika'nın yanına koştum.Geldiğimde şinitsel tavada pişerken kurapika kettle da sıcak su kaynatıyordu.

"Sıcak suyla napçaz?"Diye sorup yine kolumu onun omzuna attım.

"Çekmece Ramen buldum. yapayım dedim onuda zaten biz yemesek kimse yemez.Sen şinitseli ben rameni yapsam?Yemek en kötü olduğum şeylerdendir."

"Lafı olmaz Kurapika beycim hemen"dedim ve ocağın başına geçtim. Yemek yapmayla olan alakamın türkü söyleyen tv girl gibi birşey olması buna engel değildi bence.En fazla ne olabilir ki?En fazla yanar,yanarsada zaten noodle var yani Allah Allah.

(Ay hadi yemeği yaptılar yediler diyek geçek burayı valla diyolog bulamadım)

"Bulaşığı bir su çarpıp geliyorum.İstersen kal istersen odaya git" dedi Kurapika bana gülümseyerek.

"Yani bana bulaşıktan kaçma fırsatı veriyorsan kaçırmam!" dedim ve odasına gittim.Odasına gittiğimde çantaları bıraktığım sırada dağınıklıktan farketmediğim bir şey farkettim.KURAPİKA'NIN KEDİSİ VAR.Nerdeyse kedinin üstüne oturuyodum.Yani o gelene kadar odaya bir çeki düzen atalım.Valla ben olsam odaya girme bir dakka diyip hızlı bir temizlerdim odayı.Ama neyse yaz tatili sirasında benim odamda böyle oluyor yargılamamak lazım.

Yerdeki kitaplarını alıp kitaplığa yerleştirdim.Yerşeltirirken aşağıdaki bir kitap üstekilere göre kısa olduğu için gözüme kötü göründü ve o kitebı diğer kitapları düşürmeden aldım.Kitaptan çok ajanda gibi duruyordu.

YOKSA BU KURAPİKA'NIN GÜNLÜĞÜ MÜYDÜ???Yani cidden hiç iyi bir davranış olmasada burda illaki benle alakalı birşey vardır değil mi?Merakıma yenik düşüp günlüğü açtım.Farketiğim şey bunun günlük değil kurapika'nın tanıdığı insanlar hakkında ne düşündüğünü yazdığı bir defter olduğuydu.Sadece 2-3 sayda döndürtükten sonra direk üst tarafta adımın yazdığı bir sayfa buldum.Az önce duyduğum musluk sesi kesildiği için Kurapika'nın gelmek üzere olduğunu düşündüm.Telefonumu çıkarıp sayfanın fotorafını çektim.Ve defteri kitaplığa koyup yatağa oturdum.Kedide kucağıma oturdu.Ben cidden kedi aşığı bir insan olarak bu durumu çok sevdim.

Kurapika Pov

Bulaşıkları yıkarken telefonumun titrediğini hissedip telefona baktım.Annem arıyordu.Musluğu kapatıp balkona çıktım.

"Efendim anne?"

"Kurapika neden telefonuma derse girmediğin hakkında bir mesaj geliyor acaba?"

"Başım ağrıyordu.Zaten çoğu ders boş.Okulun bitmesine neredeyse 2 hafta kaldı Anne"

"Her hasta olduğunda yok bişey olmaz diye okula gidiyorsun ama şuan başının ağrıması mı sana engel oluyor?"

"EVET ANNE OLUYOR BÖYLE YAPARAK BANA İYİ GELDİĞİNİ Mİ SANIYORSUN.DAHA ÇOK BAŞIMI AĞRITTIN"

"BANA BÖYLE BAĞRAMAZSIN"

"SENDE BANA BÖYLE BASKI YAPAMAZSIN.SANKİ ZARGANA'NIN TEKİYMİŞİM GİBİ DAVRANMA"

"ZARGANA OLMAN KENDİNİ SOYUTLAŞTIRMANDAN DAHA İYİDİR EN AZINDAN" dedi ve telefonu kapattı.Ne bekliyordum ki?Kendimi azda olsa sakinleştirip Leorio'nun yanına gittim.

"Aaa...odam beklediğimden daha dağınıkmış..özür dilerim böyle bir manzara ile karşılaştığın için" dedim Leorio'nun yanına oturarak.Kedim Lurayla oynuyordu."Boşverrr benim odamda böyle istersen temizlemene yardım edeyim.Yani böyle yeri silmeme ama dağınık görüntüyü düzeltmene yardım ederim"dedi ve bana bakarak güldü.Çok alakasız olucak ama bu zamana kadar kahverengi sandığım gözlerinin bal rengi tarzı bir renk olduğunu farkettim.

(Alın size yeni bölüm canlarımmmm<<<333)

Sizce yeni bölümde ne tarz şeyler olsun.Fikir vermekten çekinmeyin!