+18
"Komutan, geri döneceğinize söz verdin. Unutma."
Cevap olarak asker selamı dışında bir şey alamamıştı.
Meriç, çok sevdiği gözyüzüne benzetirdi onu; uzakta olsa da sevdiği ve koruduğu gökyüzüne..
Yağız, çok sevdiği vatanına benzetirdi onu; koruma...
Yaklaşık yarım saat sonra tim toplantı odasında toplanmışlardı. Yağız tabura geldiğinden beri yaptığı şeyi tekrarlayıp telefonuna baktı. Meriç mesaj atmış mı, diye. Yine boş ekranla karşılaştığında sıkkınca nefes aldı. Oturduğu sandalyeden kalkıp Mert'in yanına gitti.
"Kaya'dan herhangi bir haber var mı?"
"Hayır komutanım. İşleri uzadıysa ondan haber verememiş olabilir."
Yağı Mert'i kafasını sallayarak onayladıktan sonra yerine geri oturdu. Onun için getirilmiş cam bardaktaki çayı eline aldı. Bir yudum içtikten sonra masaya koymak üzereyken bardak elinden kaydı ve paramparça oldu. Odadaki bütün kafalar ona dönerken Yağız derin bir nefes aldı.
"Komutanım iyi misiniz?"
"İyim sorun yok."
Yağız parçaları toplamak için ayaklandığında onunla beraber birkaç kişi daha ayaklanmıştı. Tam o sırada sürgülü kapı açılmış ve içeriye bir erle albay girmişti. Hepsi selam verirken yüzü bembeyaz olmuş albaya merakla bakıyorlardı.
"Komutanım iyi misin?"
"Ben iyiyim çocuklarda.."
Mehmet albay eliyle sandalyeleri gösterdiğinde herkes yerine geçip oturmuştu.
"İlçenin çıkışında bir arabaya saldırı düzenlenmiş."
Yağız korka korka "Ölü var mı komutanım?" diye sordu.
"Arabada kimse yok. "
"Kiminmiş araba ? Kayıp kişinin kimliği belli mi?"
"Kişilerin kimliği belli."
Mehmet albay derin bir nefes alıp tek tek isimleri saymaya başladı.
"Üsteğmen Dila Bayrak, Üsteğmen Kaya Atay ve Üsteğmen Meriç Göksel. Asuman timinin üsteğmenleri bir grup terörist tarafından kaçırılmış."
