+18
"Komutan, geri döneceğinize söz verdin. Unutma."
Cevap olarak asker selamı dışında bir şey alamamıştı.
Meriç, çok sevdiği gözyüzüne benzetirdi onu; uzakta olsa da sevdiği ve koruduğu gökyüzüne..
Yağız, çok sevdiği vatanına benzetirdi onu; koruma...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Yorum yapmayı ve vote vermeyi unutmayın iyi okumalar ✨️
Meriç
Görevden dönen tim ekipman odasına doğru giderken ben de arkadan uyuşuk adımlarla onları takip ediyordum.
Kolumdaki sargı bir iki gün daha durduktan sonra Yağız'ı zar zor ikna etmiştim çıkarabilmek için. Neyse ki abisi de iyileştiğini söylemişti de uçuşlarıma dönmüştüm.
Omzuma atılan kolla sol tarafıma döndüm. Kaya otuz iki diş sırıtarak bana bakıyordu.
"Allah aşkına aklından yine ne geçiyor senin ya?"
"Okan yüzbaşı nasıl paket olmuş ama"
Hakikatten görmüyordum onu ortalıkta.
"Ne paketi be?"
"Oğlum Yağız komutanla baya fena kavga etmişler ya. Sonra Yarbay'a kadar çıkmış olay. Konu her neyse Okan yüzbaşı paket olmuş ya işte."
Olduğum yerde durunca Kaya da mecbur durmak zorunda kalmıştı.
"Ne zaman olmuş bu?"
"Bilmem. Bir iki günü vardır. Gerçi olayı anlatmıştır sana Yağız komutan."
Kollarımı iki yana açarak "Sence anlatmış gibi mi duruyor?!" dedim. Birkaç gündür bir haller vardı zaten Yağız'da ama sorsam bile geçiştiriyordu.
"Nasıl? Söylemedi mi?"
"Yok söylemedi. Okan'ın gittiğini de şimdi öğreniyorum."
"Söyleyecek uygun zaman bulamamıştır."
"Bu dediğine sen inandın mı?"
"Yok valla inanmadım."
Sıkıntıyla nefes alıp Kaya'nın kolundan kurtuldum.
"Ben şimdi öğrenirim. Sağol kardeşim."
"Benden duyduğunu söyleme de komutan bana kızmasın."
Sabır çekerek oradan uzaklaştım. Ekipmanları odaya bıraktıktan sonra hızla Yağız'ın odasına çıktım. Kapıdaki askere dönerek "Yağız Yüzbaşı odasında mı ?" diye sordum.
"Evet komutanım az önce girdi."
Askeri onayladıktan sonra kapıyı çaldım ve gel demesini beklemeden içeriye girdim. Yerinde oturan Yağız beni görünce kocaman gülümsemişti.
"Kapıdaki askere söyle içeriye kimseyi almasın."
Arkamdaki kapıyı yavaşça kitlerken söylediğim şeyle Yağız başta şaşırsa da bir şey söylemeden masasındaki kablolu telefonu eline alıp bir numaraya bastı.
"Meriç üsteğmen odadan çıkana kadar odaya kimseyi alma. Soran olursa odada olmadığımı söylersin."
Telefonu yerine koyduğunda oturduğu sandalyeden kalkıp masanın arkasından çıktı. Kapının önünden ayrılıp tam karşısında durdum.
