8.

610 12 1
                                    

Het is weer maandag, vandaag reed ik met Dylan mee naar school. We stapte de auto uit en we renden naar ons klaslokaal, want Dylan moest zich zo nodig verslapen.

Na onze eerste les hadden we meteen pauze en we gingen buiten een jointje roken. Toen we naar buiten liepen zag ik Max het schoolplein oplopen. Hij keek me niet eens aan. Wat is zijn probleem? Dylan keek me aan en zag dat ik ook naar Max aan het kijken was.

"Geef het op." Zei hij.

Ik keek Dylan chagrijnig aan.

"Oké dan niet." Zei hij meteen en hij gaf me het jointje.

Na een klein kwartiertje liepen we weer de school binnen. We hadden tussenuur. We liepen door naar de kantine en ik zag dat Robbie de kantine uit liep.

"Heyy." Zei ik.

"Hai." Zei hij en hij liep meteen door.

Wat is iedereen z'n probleem vandaag?

Ik pakte mijn telefoon en ik stuurde een berichtje naar Robbie. Wat is zijn probleem. Gisteren deed hij heel anders.

Isa: hoezo doe je zo raar?

Robbie: hoezo raar?

Isa: ik zeg gewoon hoi tegen je en je kijkt me niet eens aan

Robbie: ik had haast

Isa: voor je les? Alsof les je iets uit maakt?

Robbie: laat t. Ik hoorde Max praten net en hij wilde tegen je praten vandaag. Succes.

Isa: oké.

Ik word hier heel chagrijnig van. Ik snap dat hij in de stress zit omdat hij zaterdag een finale moet spelen, maar als hij met de deal wilt door gaan, dan moet hij wel normaal tegen me kunnen doen.

Hij is vandaag om kwart over 3 uit, dus ik ga mooi wachten tot dat hij klaar is. Ik legde m'n telefoon weg en liep met Dylan mee om een broodje te halen.

15:15

Ik zag Robbie lopen van de trap. Ik pakte mijn tas en liep naar hem toe.

"Wat is er toch met je?" Vroeg ik.

"Niks." Zei hij heel kortaf. Hij keek me niet eens aan.

"Robbie niet liegen." Zei ik. Ik begin weer chagrijnig te worden

"D'r is niks." Zei hij weer kortaf.

Ik werd boos en ik ging voor hem staan.

"Luister. Ik weet niet wat er met je is maar gisteren deed je heel anders." Zei ik.

"Isa. Rot op. Ik snap dat je iemand nodig hebt en veel aandacht nodig hebt omdat je niemand anders hebt maar Gisteren was een fout. Had ik niet moeten doen, was puur omdat ik nog onder invloed was en dat weet je ook anders was het niet gebeurd, dus rot op en ga naar huis." Zei hij boos. Hij keek me aan en liep gewoon langs me af alsof ik niks was.

Ik kreeg tranen in mijn ogen. Hoe kan hij dat zeggen. Ook al hebben we niks meer gedaan dan gezoend, de zoen voelde zo echt. En zo iets zeggen over mijn ouders. Waarom?

Ik liep door naar de bushalte en ik pakte de bus naar huis. Ik kon het gewoon niet geloven. Hoe kan hij zo iets zeggen.

Ik liep mijn deur binnen en deed m meteen op slot. Ik Was zo boos. Hoe kan ik zo dom zijn om te denken dat Robbie zo iets zou doen uit zich zelf. Bij mij? Bij de meid zonder ouders. De meid die niks heeft. Tuurlijk deed hij dat onder invloed.

Ik pakte de 3 wijnflessen uit de kast en nam ze mee naar de bank. Ik zette mijn telefoon op stil en ik opende de eerste wijnfles en ik zette een film op. Ik ben d'r zo klaar mee.

Waarom altijd ik?

Make a deal, Robbie. Where stories live. Discover now