Kindnapped by my brother?!✔️

3

~Jackson

Zo zo, eindelijk op de basis [ zie media].
Nu moet ik nog eten maken en letten op die 2. "Matteo? Kunt gy ff helpen met het eten?" Vraag ik. " ja hoor." Zei Matteo zuchtend.

Matteo is mijn aller aller aller beste vriend en ook de broer van Ella. Zij zijn net als wij 2 handen op 1 buik. We zijn allebij 19.

~Luna

"Kom Ella, gaan we eventjes naar beneden? In de kelder dan kunnen we ongestoord onze stuff chaffe." Zei ik met een grijns tot in chacka makka. " hahaha! Ait is goed, is goed. Let's go. Snel voor dat je vader ons ziet." Begon Ella. "Oh chipszooi. Dat was ik vergeten. Hier lopen overal boddyguards." "En vrienden van je broer." Voegde Ella toe.

"Ait kom, snel." Zei ik. We waren net de trap af tot we persee senne tegen moesten komen. "Wat brengt jullie hier? Het is hier verboden terijn voor kinderen onder de 16 jaar." Zei senne pesterig en streng. "We zijn wel 15 hé! Dat zijn gern kinderen meer." Riep Ella. "Ik heb iets nodig wat jou niet aangaat." Snauwde ik tegen hem. "Mhm, dan zal ik dat even aan Jackson melde." Mompelde hij.
"Doe wat je wilt. Wij gaan verder." Zei ik ongeïntreseerd.

Aan het einde van de gang kwamen we bij de deur die ik zocht. De drug bar. Zo noemen wij het, eigelijk vooral ik. We liepen naar binnen en zach mijn vader babelen met onze beste drugsdealer. Ella en ik liepen snel de hoek om, dicht genoeg bij hen om te kunnen volgen en ver genoeg om niet te zien kunnen worden.

Giovanni: breg de cocaïne morgen vroeg naar de haven en laat Fernandez ze weg varen.

Bert: natuurlijk, mijnheer.

Giovanni: zorg dat dit tussen ons blijft en zet seves 2 bewakers bij deze post voor ongewenste bezoekers. Kom dan naar mijn kantoor.

Bert: wat u wenst, mijnheer.

Ze knikte allebij en liepen de andere kant op. Op dat moment liepen we zo snel als we konden de kamer binnen en deden we ze opslot en zette we er een aantal stoelen voor zodat niemand deze open kon maken.

Ella gebaarde dat ik stil moest zijn omdat ze Jackson hoorde roepen tegen Bert.

Jackson: Bert? Weet jij waar Luna en Ella zijn?

Bert: nee. Het spijt me. Ik zal je nog een bericht sturen als ik ze gevonden heb.

Jackson: ait. Merci éh.

Op dat moment dat we aan het grinikken waren door de boze, bezorgde stem van Jackson waren we verschoten toen we gebonk op de deur hoorden... "Hallo? Doe is open? Ik ben het Jackson!" Zei hij.

Onze ogen werden groot toen we hoorde dat hij voor de deur stond. "Zo kunnen we nooit hier uit geraken." Fluisterde Ella. "Serieus? Meen je dit echt? Ik had het zeker ook nog niet opgemerkt zeg?!" Fluister schreeuwde ik sarcastich. We pakte onze laatste spullen die we wouden 'lenen' en verschoven de stoelen terug naar de juiste plek en haalde de slot van de deur.

Jacksons gezicht werd rood toen hij ons eruit zag komen. Hij beveelde dat we moesten blijven staan voor fuïeering. Wij zo koppig als een gijt liepen uiteraard gewoon door. We zette het op het lopen en holde naar de geheime kamer in mijn kamer.

De geheime kamer bevindt zich boven mijn bed. Ik heb zo een juge kamer met 2 verdiepen. De bovendste is waar mijn bed staat en de onderste met een kleine living. Boven mijn bed heb ik in de muur zo een holte waar er een raam staat. Daar zit ik soms als ik m'n hoofd moet leeg moet maken.

Als we aan gekomen zijn kruipen Ella en ik via de ladder naar boven en gaan we geluidsloos zitten. We schrikken alle bij als de deur weer open gaat en let een harde klap als vervolg terug dicht vliegt. Ella kijkt even over de rand en schrikt wanneer ze de halve gang van Jackson zien rond zoeken in mijn kamer. " Luna? Je broer zoekt helemaal rondt in je kamer opzoek naar jou!" Fluister schreeuwd Ella. "Wtf?! Oke ik ga naar beneden als niemand kijkt. Jij blijft hier en blijf stil." Fluister ik.