#1 -inceleme (27.12.22)
#1 -kitaptavsiyesi (18.12.22)
#3 -alıntı (22.12.22)
#1 -şair (23.06.23)
İçerisi bir kütüphane, sen de gelsene?
(Kitap adları bölüm adlarında yazıyor ve bulunması kolay olsun diye de alfabetik şekilde dizili)
Okuyacak kitap ar...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Alıntılarım:
...
Kim bir şairi kırsa Şair gider uzun bir dizeyi kırar mesela Bilirim kim dokunsa şiire Eline bir kıymık saplanacak. Bilirim kırılmış dizeleri tamir etmez zaman Yorgunum oysa Durmadan kendime bir tunç uyak aramaktan.
🫑
Çok şey öğrendim geçen üç yıl boyunca Alt katında uyumayı bir ranzanın Üst katında çocukluğum... Kağıttan gemiler yaptım kalbimden Ki hiçbiri karşıya ulaşmazdı. Aşk diyorsunuz, limanı olanın aşkı olmaz ki bayım!
Allah'la samimi oldum geçen üç yıl boyunca Havı dökülmüş yerlerine yüzümün Büyük bir aşk yamadım Hayır Yüzüme nur inmedi, yüzüm nura indi bayım Gözyaşlarım bitse tesbih tanelerim vardı Tesbih tanelerim bitse gözyaşlarım ... Saydım, insanın doksan dokuz tane yalnızlığı vardı. Aşk diyorsunuz ya Ben istemenin Allahını bilirim bayım!
🫑
... Ne diyecektin, ne söyleyecektin Şairlerin şahı olsan, Bir AH'dan başka. Bana yıllarca, bunca sözü boşa söylettin. AH!
🫑
... Susan kadınlar vardı Ben susamamıştım Ama herkes içmişti. ...
🫑
Yeni bir şarkıya başla Hem şarkı dediğin şarttır yaşamaya ...
🫑
... Camdan pabuçlarım kırık Prens de bulamaz beni artık. Hayata söyleyin bundan sonra gitsin Anlamını masallarda arasın ...
🫑
... Kalbimi kalın bir kitabın arasında kuruttum Onu orada Beş parmaklı bir çınar yaprağı gibi unuttum. Kalbim! ...
🫑
... Tüm hayatı okşamak istedim kedilerin şahsında Tüm sarı, tüm kara, tüm yumuşak. ...
🫑
Muhabbet kuşumuz öldü Arkasında uçuşan tüyleriyle mavi bir sonbahar bırakarak Biliyorsun ölüm, mavi boş bir kafestir kimi zaman Acıyı hangi dile tercüme etsek şimdi yalan olur Pollyanna
🫑
...
Ya siz, Nasıl bilirdiniz çocukluğunuzu ey cemaat? Nasıldı Öldürdüğünüz birinin cenaze namazını kılmak?
🫑
... Bıçağın ucundaydı insanların hafızası "İnsan unutandır ve insan unutulmaya mahkum olandır." ...
🫑
Güzin Ablası kitaplar olan bir kızdım, İçim sıkılmasa o kadar Tek bir satır bile okumazdım. ...
🫑
... Yapıştırsam da parçalarını hayatımın Su sızdırıyordu çatlaklarından. ...
İncelemem:
Çok güzeldi.
Didem Madak, adını sıkça duyduğum ve kitaplarını merak ettiğim ama açıkçası bir fikrim ya da büyük bir beklentim olmayan bir şairdi. Bu yüzdendir belki kitaba başladığım andan itibaren her sayfada alıntılanacak yerler, beklemediğim kadar iyi şiirler görünce çok şaşırdım. Normalde kurallı, kafiyeli şiirleri seven biriyim, bana göre serbest tarzda bir şiiri herkese beğendirmek çok zordur ve ben de çok nadir birkaç şairde beğenir ve keyifle okurum. Bu yüzden bu kitapta da bu durumdan korkmuştum ama korkulacak hiçbir şey yokmuş.
Anlatılacak çok bir şey yok. Gerçekten çok iyiydi.
Genelde şiir piyasası erkek şairlerin egemenliği altındadır, kadınların yazdıkları pek beğenilmez ya da ünlenemez. Bu algıyı yıkabilecek birkaç kişiden biri olmuş bence. Oscar Wilde'ın bir sözü var "Mutlu Prens" kitabında geçen: "Ama aşkın modası geçti artık, şairler öldürdü aşkı. Aşk hakkında o kadar çok şey yazdılar ki, kimse onlara inanmaz oldu; bence çok normal. Gerçek aşık acı çeker ve susar.". Açıkçası o erkek şairlerden o kadar fazla aşk ve kadın üzerine şiir okuduk ki bazıları gerçekten çok güzel olsa da fazlası bir süre sonra bayıyor insanı -şahsi düşüncem.
Didem Madak'ın şiirleri öyle değil. Her konuyla ilgili şiiri vardı bu kitabında. Ve özellikle de günlük hayattaki basit kelimeleri öyle güzel serpiştirerek kullanmış ki takdir edilesi. Ev hanımlarının her gün yaptığı işlerden seçtiği kelimeleri görseniz bir şiirde geçtiğine inanmazsınız -dolmalık biber, terlik, çamaşır vs.- ama o yazdığında o kelime tam da oraya aitmiş gibi hissettirdi.
Çoğu şiir kitabının olduğu gibi incecik bir kitaptı, okuması kolay olsa da altta yatan anlamları düşünmek gerekiyordu.
Şairimiz 41 gibi genç bir yaşta ölmüş. Onda da 35 yaş yolun yarısından fazlası olmuş. Kansere yenik düşmese daha kim bilir neler yazarmış diye düşünüyor sonra kanser olmasa neler yazardı diye düşünüyorum. Ama şöyle söyleyeyim ki bu kadar güzel yazamazdı. Şiir insan hayatındaki acılardan besleniyor ve bu kitapta da ölümün bahsini ve acıyı sıkça görüyorsunuz.
Daha fazla uzatmak istemiyorum. Şiir çok öznel bir kitap türü o yüzden çok da denecek bir şey yok. Ama ben genel olarak rahatlıkla tavsiye edebilirim. Didem Madak'ın diğer kitaplarını da okuyacağıma eminim.
Siz de okuduysanız düşüncelerinizi buraya bırakabilirsiniz:
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
