-12-

1.2K 116 58
                                    

''Evet. Tedavini tamamen bitirdik Gölge. Rahminde hiçbir kist veya anormal bir kalıntı yok artık. Ama dikkat edeceksin. Bedenin bu süreçte çok yoruldu.''

Keşke sadece bedenim olsa Doktor Hanım. 

''Yani, bir gün yeniden hamile kalabilirim değil mi?''

''Elbette. Dediğim gibi her şey yolunda.''

Karnıma sürdüğü jeli temizledim bana uzattığı peçeteyle. ''Sana bir ağrı kesici yazacağım, reglın ağrılı geçerse alırsın tamam mı?''

Reçetemi alıp teşekkür ederek yanından çıktım. Tuvaletlerin olduğu koridora dönmek üzereydim ki, Nöroloji bölümünün kapısının önündeki beden yere mıhlanmama neden oldu. 

Buğra, buradaydı.

Elimdeki çantam düştüğünde çıkan sesle Buğra, bana döndü. Henüz fermuarını çekmediğim için içindeki eşyalarım da zemine dağılmıştı. Hemen yere çöküp toplamaya başladım. Bu sırada Buğra yanıma geldi. Yere düşmüş reçete kağıdımı alıp bana uzattı.

''İyi misiniz?''

Sesini duydum. Sesini duydum. Sesini..

Nasıl sakin kalacaktım? Ya hatırlarsa ve birden her şey başına yıkılırsa? Ama ona bakmamak benim seçimim değil. Ona bakamayız. Ona bakmak bizim ihtiyacımız. Her şeyi mahvetme. Zaten yeterince mahvolduk.

Baktım.

''İyiyim.'' dedim soğukkanlılıkla. Hayır, değilim kalbi sığınağım. Sarılalım mı?

Sarılırsak düzelir mi her şey?

Gözlerini kısıp bana baktı. ''Sizi bir yerden tanıyor muyum?'' Hem de nasıl. Şimdi nasıl dokunmadan duracağım sana? Gözlerinin içine bakarak yalan söyleyebilir miyim?

''Belki tanışıyoruzdur.''  Sevgilim, sevgilim, sevgilim..

''Öyle mi? Kusura bakmayın yüzünüz çok tanıdık ama hatırlayamadım. Nereden tanışıyoruz?''

''Buğra Acar.'' diye çağırdı sekreter kapıdan.

''Daha sonra görüşürüz gitmem gerek.''

Hep giden oldun. Hep kalan oldum. Beni niye böyle bıraktın? Sen sendeki beni nasıl terk ettin de ben hala sana böylesiye, ölesiye aşık kaldım?

Beni yine arkasında bıraktı. 

Sarılsak geçmezdi, belli.

O buraya unuttuklarını hatırlamak için gelmişti, ben hatırladıklarımı unutmak. 

Bir gün haykırabilecek miyim sana? Biz bittik, canımız da gitti diye? Sahi biz bittik mi?

Bitmedik. Bitemeyiz. Ama yüzümü görünce hiç mi kalbin yerinden çıkmadı? Hiç mi? Ben boşuna mı korktum bunca zaman? Boşuna mı saklandım köşe bucak? Sen beni görünce hatırlamayacaksan bir daha ne zaman hatırlayacaksın ki? Ya hiç hatırlamazsan?

Daha fazla duramadım. Reçetemi de çantama atıp hastaneden dışarı attım kendimi. Şimdi değil Beren. Şimdi değil. 

Taksi durağından boş bir taksiye bindim ve yolu tarif ettim. Geldiğimizde ücreti ödedim ve koşar adım eve girdim. Kalbim sıkışıyordu.

''Tunç?'' diye seslendim bir ümit. Neyse ki buradaydı. 

''Gölge noldu?''

''Beni gördü.''

''Hassiktir.'' Omuzlarımdan tuttu ve kendiyle beraber beni de koltuğa oturttu. ''Ne oldu peki?''

''Beni hatırlamadı.'' Ve bu dünyadaki en acı veren şey. 

''Gölge, biliyorsun ki,''

''Biliyorum biliyorum hafızası kayıp, hemen hatırlayamaz biliyorum peki benim kaybım?''

Tunç, sıkıca sarıldı bana. ''Üzgünüm. Başına gelen her şey için çok üzgünüm. Ama Buğra bir gün hatırlayacak Gölge.''

''Çok geç olmaz değil mi?''

''Ne için çok geç?''

''Hiç.''

Çok geç olmasın. Çok geç olursa uyurum. Uyursak geçer.

Geçmesin, istemiyorum.

Kendimi biraz toparladıktan sonra odama gittim. Duş aldım. Yatağıma girdim ve o sırada telefonum titredi.

Buğra: Biliyor musun bugün çok garip bir şey oldu

Buğra: Bir kız çantasını düşürdü

Buğra: Ona yardım ettim ama kızın yüzü tanıdıktı

Buğra: Ama konuşmamız yarıda kaldı sonra da kızı göremedim

Buğra: Birine benzettim herhalde

Gölge: Öyle olmuştur herhalde

Gölge: Çok yorgunum uyuyacağım

Buğra: Sen iyi misin?

Gölge: Yoruldum

Gölge: Yani bugün işlerim vardı o yüzden

Buğra: Peki o zaman iyi uykular

Sarılınca geçmez.

Uyursak geçer.

Uyursak...

###################################

BUĞRALAR KAPATILSIN YETO

canım Gölgem sana neler ettiler annem :')

Bütün yaralarına yıldızlar çizemeyiz, gel yaralarımızı birleştirelim.

Kucak dolusu sevgi sizlere <3

Git Başımdan | TextingOnde histórias criam vida. Descubra agora