Git Başımdan | Texting

22

Gölge'den..

Nefes nefese doğrulmuştum yatakta. Saat kaçtı?

Rüya mı görmüştüm?

Yanıma baktım, kimse yoktu. Yataktan kalktım ve odadan çıktım. "Buğra?" diye seslendim ama kimse cevap vermedi.

Rüya değildi. Olamazdı. Gerçekti.

Tunç'un kapısını çalarak odasına girdim fakat yatağı bile bozulmamıştı.  Yoktu. O da yoktu.

Mutfağa girdim. Belki balkondadır beni duymamıştır diye düşündüm fakat orada da yoktu.

"Buğra?" diye son kez seslendim içeri doğru.

Yoktu.

Kimse yoktu.

Yeniden yapayalnızdım.

Koridorun ortasına çöktüm. Dizlerimi kendime çektim ve sarıldım ve başımı da üstüne yasladım. Rüya olamazdı. Ben kafayı yiyor olamazdım.

Gözyaşlarım benden bağımsız şekilde yanaklarıma süzüldüğünde kapının anahtarının yavaşça açıldığını ve yine aynı yavaşlıkla kapandığını duydum. Tunç'tu belki de. Başımı dizlerimden ayırmadım.

"Kestane?"

Duyduğum sese baktım. Buğra buradaydı.

Hızla yanıma çöktü. Yüzümü avuçlarının arasına aldı ve önüme düşen saçlarımı eliyle ittirdi.

"Sen niye buradasın? Yataktan kalkamaman gerekiy,"

Onu kendime çekip sarıldım. Rüya görmemiştim. Deli de değildim. Buradaydı işte. Hemen yanıbaşımda.

"Yoksun sandım. Rüya gördüm sandım."

"Şşh," diyerek saçlarımı sevdi. "Buradayım. Bir adım ötene gitmem artık"

Hıçkırdım. Sus artık. Ağlama işte. Burada.

"Sırtın da mı acımadı? Nasıl rüya zannettin?"

Acıyordu. Evet acıyordu ama ruhumun acısından sırtımın acısına sıra gelmemişti ki.

Buğra sakinleşmem için sürekli saçımı, yanağımı ve boynumu öpüyordu. Açıkçası işe de yarıyordu çünkü kısa süre sonra hıçkırıklarım dinmişti.

"Seni yatıralım güzel sevgilim."

"Neredeydin?"

Buğra iki adım öteye bıraktığı eczane poşetini işaret etti.

"Merhemini ve ilaçlarını almaya gitmiştim. Yoksa niye gideyim yanından?"

"Tunç nerede peki?"

"Sana anlatmam gereken çok şey var ama önce," diyerek kucağına aldı beni. Koridorun sonundaki yatak odamıza girdi ve yatağa yavaşça yatırdı.

"Buğra anlatır mısın artık?"

Yanıma uzandı. Yüzümü severken anlatmaya başladı.

"Seni hiç unutmadım."

Seni hiç unutmadım.

Seni hiç unutmadım.

Seni hiç unutmadım.

Yani.. Boşuna mıydı çektiğim onca acı?

"Nasıl?"

"Kafanda nelerin döndüğünü biliyorum. Sustur o sesleri ve sadece beni dinle Kar Tanesi."

Boşuna.

"Kaza yaptığım gece sana geri geliyordum çünkü babam olacak o adam beni arayıp seni öldüreceğini söyledi. Bir şey yapmak zorundaydım sevgilim. Sana zarar gelmemesi için bir şey yapmak zorundaydım. Bu yüzden senden uzak durursam,"