Hayat inanılmaz zorlayıcı koşuşturmaları ve bu da olmaz artık dediğin engellerinin arasında yitip giderken bazen çok şeyi unutuyoruz.
Korkularımız ve geçmişteki acılarımız geleceğe atılan adımlarımıza engel oluyor.
Dinçer ile Elif'in da hayatlarınd...
Mahur ise bu açıklamayı aslında basına değil de bana yaptığını düşünüyordu. Kafasında sağlam kuruyordu.
Diğer bir haber ise Beşiktaş'ın geçen hafta sonu oynadığı maçtı. Maçta hiç beklenmedik bir şekilde Giresunspor'a yenilmişlerdi ve taraftar bir anda bunu 'Yenge Totemine' bağlamıştı. O gün Twitter'ım patlayacak gibiydi. Bildirimler peş peşe geliyordu.
Bir kaç tanesini okurken gerçekten gülmüştüm.
Ancak bu baskılar şimdide artıyordu. Herkesin gözü haftaya olacak olan Fenerbahçe-Beşiktaş maçındaydı. Daha doğrusu benim üzerimde demek daha doğru olabilirdi. Fenerin evinde oynanacak maçta iki tarafta kendi tarafında olmamı istiyordu. Beşiktaş hala Dinçer ile arkadaş olduğumu düşünüyor olmalıydı ki Beşiktaş'ı desteklemeye gitmemi istiyorlardı. Ben ise gitmeye pek niyetli değildim. Ta ki Mahur'un atılımına kadar.
. . .
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Mahur eğer herhangi bir şey olursa seni bu kadar taraftarın içinde döverim!"
"Dua edelim taraftar birbirine girmesin. İlk defa maça geliyorum. Hem de derbi! Nasıl olacak sence? Satırla falan birbirlerine dalarlar mı?"
"Eskide kaldı onlar. Şimdilerde fener taraftarı çok sakin. Korkma o yüzden. Ancak kulakların orijinal, harika kafalardan ortaya çıkan küfürlere hazır olsun! Lütfen psikolojini bozma ve prenses kişiliğine sahip çık. Ayılıp bayılma."
"Çok mu kötü?"
"Hayal gücünü kullan."
Önüme döndüğümde Ülker Stadyumuna baktım. Buraya gelmeyeli uzun zaman olmuştu. Oysa küçükken çoğu vaktimi burada geçirirdim. Dedem has fenerliydi. Fener aşkı çok büyüktü. Zamanında fenere hizmet de etmişti. Ancak bu yüzden çocukları kendisi gibi futbola çok düşkün değillerdi. Babalarının fanatikliği onları biraz bıktırmış gibiydi. Annem de fenerliydi ancak lafta fenerliydi. Babasının zoruyla. Aynı şekilde babamda öyle futbol ile ilgili değildi. Ancak UEFA'yı takip ederdi. Ancak iki taraf aşırı karışık bir şekilde Fenerbahçe ve Beşiktaş karışımlarından oluşan fanatiklerle doluydu. Aile toplantıları eğer maç gününe geliyorsa vay halinize! Rezalet bir ortam oluyordu! Herkes birbirine girecek duruma geliyordu! İlk olarak ortam Fenerliler ve Beşiktaşlılar olarak ikiye ayrılıyordu. Fenerlilerin başındaki büyükbaş dedemdi. Beşiktaşlıların ağası ise büyük eniştemiz Ekrem Enişte'ydi. Yani dedemin kız kardeşinin kocası.
Sonrası ise tufandı. Kim kime üstün gelirse. Tam olarak "Sen değil senin ağababaların kaçıramamış, kim oluyorsun sen?!" ortamına dönüşüyordu gerginlik seviyesi.
