9. បែកយូរអត់ទាន់ស្លាប់ទេអី?

Start from the beginning
                                    

« បងក៏គាំទ្រសម្តីប្តីបងដែរអាពៅ! កុំអោយអាបុិតាន់ស្អីនោះឈ្នះឯងណា៎ មិនលឺសម្តីវានិយាយទេឬ...ឬឯងភ្លេចហេីយប៊ីន! » ជីមីន

« ហ្ហឹកៗ...ទេ ខ្ញុំចាំច្បាស់ណាស់ » សូប៊ីនស្រាប់តែនឹកដល់សម្តីចុងក្រោយដែលនាយតាន់បានបោះមកគេថា.. «ចុងក្រោយឯងនៅអន់ជាងឆ្កែព្រោះឯងមិនអាចដណ្តេីមឆ្អឹងឆ្កែយកមសុីបាន សំណាងល្អណាអាប្អូន ខំរៀនពៅ! » គ្រាន់តែនឹកដល់ភ្លាម ប៊ីនក្តោបដៃជាប់ រួចងេីបចេញពីទ្រូងឪពុកនឹងជូតទឹកភ្នែកចេញភ្លាម

« អត់ទេ ខ្ញុំត្រូវតែដណ្តេីម! ឆ្អឹងដែលខ្ញុំចូលចិត្តទោះមិនចេះខាំជាមួយឆ្កែក៏ត្រូវតែយកមកសុីអោយទាល់តែបានដែរ!! »

« ហាសហា នេះបានសមជាអាប្អូនពៅរបស់គ្រួសារយេីងហេក៎ » ទាំងគ្រួសារសប្បាយចិត្តឡេីងវិញក្រោយពីសូប៊ីនគិតបែបនេះ យ៉ាងណាគេក៏មិនយំខូចចិត្តអីទៀតដែរ

« តោះយេីងយប់ហេីយ ដេកពួន ដល់ម៉ោងយេីងដេកអោបប្តីយេីងហេីយ ប៉ាវាតោះទៅគេងជាមួយអូន» ជីនទាញដៃណាមជូនចេញពីកូនៗ

« តោះអូនសម្លាញ់ សឺតៗ ជុប!» គាត់ថេីបមាត់គ្នាម្នាក់មួយខ្សឺតដោយមិនខ្មាស់ក្បាលកូន

« អ៊ាក់ អត់ចេះខ្មាស់គេសោះ » កូនៗ

« ឯងកូនយេីងក៏អ្នកជិតខាងយេីង! » ជីន

« កួន! »

« អេីបេីកូនមានអីត្រូវខ្មាស់ យេីងដេកហេីយក្រែងល៎ខែក្រោយអី អាប៊ីនលែងមានឈ្មោះជាអាពៅគេ »

« ហេ...នេះម៉ាក់ចង់យកកូនមួយទៀតមកជំនួសតំណែងខ្ញុំ? គ្មានផ្លូវទេ តេម៉ាក់យកមកខ្ញុំវៃញាត់វាចូលស្បូនម៉ាក់វិញមិន! » សូប៊ីនគំរាម

« យីអាកូនចង្រៃយ៎នេះ!! »

« ហិហិលលេង យកក៏យក ពួកយេីងក៏ចង់បានប្អូនដែរ លឿនៗណាប៉ា! ម៉ាក់ចង់បានអាអូនមួយទៀតហេីយ » កូនៗក៏បញ្ញួសម៉ាក់នឹងឪពុកខ្លួអោយពួកគាត់អៀនខ្ញង់ ពិសេសជីនថ្ពាក់ក្រពុំទុំក្រហមដូចប៉េងប៉ោះ

« បានហេីយតោះទៅដេក  » សមាជិកគ្រួសារបានដឹកដៃម្នាក់មួយគូដេីម្បីចូលទៅក្នុងផ្ទះ គ្រាន់តែចូលមកដល់ផ្ទះភ្លាមរឿងហេតុមួយក៏បានកេីតឡេីងមក សញ្ញាអាសន្នអ្វីម្យ៉ានៅខាងក្នុងផ្ទះមួយខ្នងនេះប្រែជាលោតពណ៍បៃតងទឺតៗ ដូចជាសារ៉ែនឡានពេទ្យ ហេីយពយកគាត់ក៏បានមេីលមុខគ្នា

គ្រួសារមហាវ៉ល់Where stories live. Discover now