Odadan çıktıktan sonra tereddütle Taehyung'a gittim.Taehyung koltuğa oturmuş benim gelmemi bekliyordu. Satıcılar pijamaları getirip ona gösteriyor, o da beğenmediklerini geri gönderip, sekiz on tanesini yanında tutmuştu.Sadece pijama değil, bir sürü kıyafet vardı.Yürümek için,ev için,uyumak için...
Bunların hepsi benim için miydi? Sanırım rüya görüyorum..
"Güzel olmuş.Bunları o zaman alıyoruz, diğerlerini üstüne giyip denemeye gerek yok, vakit yok şuan"
Taehyung konuşmasını bitirdikten sonra adamlarını çağırdı ve kıyafetleri paketlediler ve ardından onlar da paketleri arabaya koydu.
Eve geldiğimiz an kıyafetlerimi zorlukla valize yerleştirdim.Hazırdım. Taehyung dünden beri hazırlandığı için beni dışarıda arabada bekliyordu.Havaalanına gidiyorduk.
"Kendine iyi bak, Bay Kim'den uzaklaşma.Yolunu kaybedersin.Beni anlıyor musun?"
Seokjin beni çocukmuşum gibi kaç kez uyardı bilmiyorum ama benim için endişelendiği belliydi.
Seokjin, Hoseok ve son olarak Jimin'e sarılıp vedalaştıktan sonra evden çıktım.Sanırım çok abarttım.Çünkü sadece üç günlük bir iş toplantısıydı.Ve üç günlüğüne, hiç tanımadığım ve hiç görmediğim bir yere, güvenmediğim biriyle gidiyordum.
Korkunç. Bir o kadar da macera dolu.
Bavulumla evden çıktığımda şoför geldi ve valizi benden alıp arabaya koydu. Heyecanla arabanın arka koltuğuna Taehyung'un yanına oturdum.
Araba yola çıktıktan sonra Taehyung bana baktı ve boş bir ifadeyle, "Heyecanını saklamaya çalışsan iyi olur," dedi.
Sözlerini garip bulsam da sesimi çıkarmadım ama aynada sürücünün gülümsemesini görebiliyordum.
Havaalanına vardıktan sonra valizlerimizi serdik ve uçağa bindik.
O an aklıma çok ilginç bir soru geldi.Kendi özel uçağı olsa bile herkesin kullandığı bir uçakla neden gidiyorduk?
Gerçekten garip bir insandı.. Size söylemiştim.
Uçağa bindikten sonra Taehyung ve ben yan yana oturuyorduk.Ona dönüp bakmaya bile cesaret edemiyordum.Cesaret demeyelim, sanırım, sadece bakmaya çekiniyordum.
"Oraya vardığımızda, benden ayrı yürümeyeceksin. Ben yokken, sadece otel odasında olacaksın ve odadan dışarı adım atmayacaksın."
Söylediği şeyler beni hiç üzmedi, en azından yatakta rahat uyurdum ve beni bütün gün çalıştıran Jimin yoktu.
Çünkü bütün gün yorgundum daha çok psikolojik olarak yorgundum, gözlerim yavaş yavaş kapanıyordu ama uçakta uyumak istemeyiprdum. İlk defa bindiğim için uçaktan korkuyordum.
Ama son yirmi dakikada yarı uykuda olmam üzücü.Başımı ne kadar dik tutmaya çalışsam da, her uykuya daldığımda ne yazık ki başım düşer, bende uyanırdım.
Ama sonra,ben uykuluyken Taehyung'un kokusu burnuma doldu ve aniden onun yumuşak gömleğini yanağımda hissettim...Bu tarif edilemez kadar büyüleyici bir duyguydu..
"Biraz dinlen, çok yorgun olmalısın."
Taehyung daha önce hiç duymadığım bir tonunda mırıldandı..
______________________________
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Boş bir bölümdü Hiç iyi değilim bu gün o yüzden kafamı dağıtmak için yazdım Kusura bakmayınız Kötü bölüm için herkesten özür dilerim 🙏 Beklentileri karşılayamadığım için affedin efendilerim😞💔
