*ရပြီ ငါအိပ်သင့်ပြီ *
နေကြီးလဲခြံထောင်လေးချက ဘေးဘက်တွေကိုလိုက်ဖိလိုက်သည်။
*ကဲခြင်လေးတွေလဲခြင်ထောင်ထဲသွင်းပြီးပြီဆိုတော့ငါကအပြင်မှာအိပ်လိုက်တော့မယ်နော်*
နေကြီးလဲ အပေါ်ထပ်ကလသာဆောင်ပေါ်သာတက်လာပြီးဖျာလေးခင်းလိုက်သည်။ဒီမှာကညဘက်ဆိုလေလေးများတိုက်ပြီးအေးသည်။
ကောင်းကင်ယံမှာရှိတဲ့ကြယ်လေးများကတောင်သူမရှိရာတစ်ဖက်ကမ်းသို့ဦးတည်နေသလိုပင်။
*အို မေရယ် လွမ်းလိုက်တာ*
ဘေးရှိဖက်ခေါင်းအုံးကိုသာ အပျိုကြီးလို့မှတ်ပြီ ဆောင်ခြုံပေးလိုက်သည်။
*မိုးတော့မရွာလောက်ပါဘူး အေးလာမှာဆိုးလို့ဆောင်လေးခြုံထားနော် ဒေါင်းငယ်လေး*
ကိုယ့်အတွေးနဲ့ကိုကြင်နာမှုပေးပြီးနောက် အိမ်မက်ကမ္ဘာဆီသို့.........
"ဟေ့ကောင် နေမျိုးကျက်သရေ"
"ဘယ်သူလဲကွာအိပ်နေတာကို"
"မင်းအမေလင်ကြီး"
"ဟာ အဲ့တာဆို အမေက သူ့အခန်းမှာ ဒီမှာမရှိဘူး ဟိုကိုသွား"
"ဟာ ကွာ ဒီကောင်နဲ့တော့ ထဟ မင်း alarm ကမင်းသာမနိုးတာတစ်အိမ်လုံးနိုးနေပြီ"
"ဪ ပိတ်လိုက်လေဗျာ"
"အော် အေးအေး Alarm မပိတ်ပဲ မင်းလာနိုးတဲ့ငါကပဲအပြစ်ပါ"
*နေစမ်းပါအုံး ငါဘာလို့ alarm ပေးခဲ့တာပါလိမ့်
ဟာ ဝါဆို ဝါဆိုသင်္ကန်း *"အေး ခုမှကုန်းထ"
"ဟာဗျာ အဖေရ ခဏလေးနေပါအုံး နောက်ကျတော့မှာပဲ"
နေကြီးလဲ အမြန်ကုန်းရုန်းထကာ အိမ်အောက်ထပ်ပြန်ဆင်းပြီး သွားရန်အမြန်ပြင်ဆင်ရတော့သည်။
____________________________
"အင်း ဘာ ဝတ်ရပါ့မလဲ"*ဒီလိမ္မော်ရောင်ချည်ဝမ်းဆက်လေးပဲဝတ်သွားတော့မယ်*
ဒေါင်းနှင်းမေလည်းလိမ္မော်ရောင်ချည်ပိတ်သားထက်မှာ လည်ပင်းအောက်၌အပေါ်က အဖြူရောင်ပိတ်သားလေးဖြင့်အနားကွတ်ထားတဲ့ ဝမ်းဆက်လေးကိုဝတ်လိုက်သည်။
![](https://img.wattpad.com/cover/334667145-288-k621583.jpg)
YOU ARE READING
Appreciate the flower you wear
Romanceအဲ့တာကြောင့်.. အဲ့ဒီအပျိုကြီးယောင်္ကျားမရတာ...
အပိုင်း(၈)
Start from the beginning