အပိုင်း(၈)

Start from the beginning
                                    

*ရပြီ ငါအိပ်သင့်ပြီ *

နေကြီးလဲခြံထောင်လေးချက ဘေးဘက်တွေကိုလိုက်ဖိလိုက်သည်။

*ကဲခြင်လေးတွေလဲခြင်ထောင်ထဲသွင်းပြီးပြီဆိုတော့ငါကအပြင်မှာအိပ်လိုက်တော့မယ်နော်*

နေကြီးလဲ အပေါ်ထပ်ကလသာဆောင်ပေါ်သာတက်လာပြီးဖျာလေးခင်းလိုက်သည်။ဒီမှာကညဘက်ဆိုလေလေးများတိုက်ပြီးအေးသည်။

ကောင်းကင်ယံမှာရှိတဲ့ကြယ်‌လေးများကတောင်သူမရှိရာတစ်ဖက်ကမ်းသို့ဦးတည်နေသလိုပင်။

*အို မေရယ် လွမ်းလိုက်တာ*

ဘေးရှိဖက်ခေါင်းအုံးကိုသာ အပျိုကြီးလို့မှတ်ပြီ ဆောင်ခြုံပေးလိုက်သည်။

*မိုးတော့မရွာလောက်ပါဘူး အေးလာမှာဆိုးလို့ဆောင်လေးခြုံထားနော် ဒေါင်းငယ်လေး*

ကိုယ့်အတွေးနဲ့ကိုကြင်နာမှုပေးပြီးနောက် အိမ်မက်ကမ္ဘာဆီသို့.........

"ဟေ့ကောင် နေမျိုးကျက်သရေ"

"ဘယ်သူလဲကွာအိပ်နေတာကို"

"မင်းအမေလင်ကြီး"

"ဟာ အဲ့တာဆို အမေက သူ့အခန်းမှာ ဒီမှာမရှိဘူး ဟိုကိုသွား"

"ဟာ ကွာ ဒီကောင်နဲ့တော့ ထဟ မင်း alarm ကမင်းသာမနိုးတာတစ်အိမ်လုံးနိုးနေပြီ"

"ဪ ပိတ်လိုက်လေဗျာ"

"အော် အေးအေး Alarm မပိတ်ပဲ မင်းလာနိုးတဲ့ငါကပဲအပြစ်ပါ"

*နေစမ်းပါအုံး ငါဘာလို့ alarm ပေးခဲ့တာပါလိမ့်
ဟာ ဝါဆို ဝါဆိုသင်္ကန်း *

"အေး ခုမှကုန်းထ"

"ဟာဗျာ အဖေရ ခဏလေးနေပါအုံး နောက်ကျတော့မှာပဲ"

နေကြီးလဲ အမြန်ကုန်းရုန်းထကာ အိမ်အောက်ထပ်ပြန်ဆင်းပြီး သွားရန်အမြန်ပြင်ဆင်ရတော့သည်။

____________________________
"အင်း ဘာ ဝတ်ရပါ့မလဲ"

*ဒီလိမ္မော်ရောင်ချည်ဝမ်းဆက်လေးပဲဝတ်သွားတော့မယ်*

ဒေါင်းနှင်းမေလည်းလိမ္မော်ရောင်ချည်ပိတ်သားထက်မှာ လည်ပင်းအောက်၌အပေါ်က အဖြူရောင်ပိတ်သားလေးဖြင့်အနားကွတ်ထားတဲ့ ဝမ်းဆက်လေးကိုဝတ်လိုက်သည်။

Appreciate the flower you wearWhere stories live. Discover now