I'm a Vampire-Wolf

Chapter 28

Chapter 28

Hindi ko namalayan na nakatulog pala ako. Tinignan ko ang relos ko at almost dinner time na pala pero walang Kaizer ang umaamo sa akin ngayon.

'Wag niyo kong akusahan ng pagiging OA dahil babae ako at natural na OA na talaga. Inborn na iyan sa mga babae.

The thing is that kahit konting amo man lang ay wala akong natanggap. Bahala siya! Hindi ko siya papansinin buong gabi. Nakakainis na nakakainis na ewan lang. Nakaka drain mag-isip. Makaligo na nga lang.

I went to my comfort room and took my time, I had my hair washed with my favorite vanilla-like smell shampoo na mukhang isang dekada ko na atang gamit. And my rose peta smell like soap. I had my best parts in the house when I'm in my bathroom, relaxing.

For almost an hour ay naplanuhang lumabas na din ako sa cr. I wrap my towel around my chest and jut hang my hair at the back making water drip from my hair.

Dumiretso ako sa dressing room na parang isang store na ng mga damit, sapatos and all the irly accessories, well, blame my mom. Lalabas na sana ako ng kwartong iyon ng may biglang nagtakip ng mukha ko. I try to get myself off it's hard grip pero mas malakas ito. And the last thing I remembered was the guy's eyes turn red. Then everything went black.

*knock*     *knock*     *knock*

I woke up dahil sa ingay sa labas ng kwarto ko. A loud knock. My dream was kinda weird.

"Wait." Sigaw ko though I don't know kung maririnig niya ito. Agad akong tumayo at naglakad papuntang pintuan.

Nang buksan ko na ito ay nakita ko si Van na may dalang boquet. Isa itong pink bouquet. Maraming pink roses at nasa gitna ng mga ito ay tatlong red roses.

"Mommy for you." Itinaas niya ito na nagpapahiwatig na ipapakuha sa akin kaya kinuha ko agad ito. "Please don't fight anymore." Biglang sabi nito at tumakbo nalang bigla.

Huh?

Anong don't fight anymore ba iyan? Naka kunot ang noo akong nag-iisip sa sinabi niya.

Nang matignan ko ang bulaklak ay napangiti ako, ang ganda lang. Nagsta-stand out ang mga red roses dahil napapalibutan siya ng pink na roses.

"Ay palaka." Biglang sigaw ko ng pagkatalikod ko ay nasa harap ko na si Kaizer.

"Ano ba 'yan. Aatakihin ako ng puso sa iyo e."

"I told you those dresses doesn't fit you because I love how you only used to wear the clothes that makes your beauty shine more. That sneakers, shorts, simple tees and your bright smile. It's all that matters to me anway." Biglang sabi nito na nakapag-teary eyed sa akin. Ang emotional ko lang.

"Hey." Bigla niyang hinawakan ang magkabilang balikat ko. Inilagay ko muna ang bouquet sa pinakamalapit na table sa kwarto ko.

"Okay. I'm sorry for being insensitive and not caring about what you feel. I'm sorry." Tas bigla naman niya akong niyakap na mas naging pagbilis ng mga luha ko. Jongina lang!

"Really. I don't mind you wearing a dress. If you want we could do shopping together." Bigla naman akong napatingin sa kanya.

"Talaga?" Masaya at masiglang mukha ang pinakita ko sa kanya. "Yeah. Stop crying." Nag-nod naman ako sa kanya.

"Let's go downstairs. Your family is waiting." Biglang sabi nito.

"Nandoon na sila kuya?" Nag nod siya.

"Maliligo muna ako, pwedeng mauna ka na." Sabi ko. Ang lagkit kasi ng feeling ko ngayon e.

"No, I'll wait here."

"Okay."

Agad akong nagkuha ng towel sa cabinet, mga underwear at bagong damit dahil sa banyo nalang ako magbibihis dahil nga nandito si Kaizer sa kwarto ko.

"It'll be quick." Sabi ko before giving him a last smile.

Wala naman ng reply ang nakuha ko sa kanya, just his blank mesmerizing stare as usual. Ewan ko na lang talaga kong anong magiging mukha ng magiging anak namin dahil sa mukhang palagi niyang pinapakita eh alam naman niya paano mag-smile.

I wasn't taking all my time in the shower dahil may naghihintay na sa akin sa labas. Nagbihis na ako at nag-toothbrush. Bihis na bihis na akong lumabas suot ang nakita kong dress sa drawer ko, at dahil sa kasya pa din naman sa akin kaya gagamitin ko na. Ang cute kasi. Isang white laced sleeves and a dark blue flow skirt na above the knee.

"Hey." Taawag ko sa kanya habang papalabas ako ng banyo.

But everything seemed to go slow motion as he turn his gaze to me and he looked at me as if I was someone he could watch his whole life through. He give me some confident. Well, he's my strength.

"You look gorgeous." Narinig kong sabi nito kahit may kahinaan lamang ito.

"I know and thank you but your stare is making me awkward." Biglang sabi ko kaya naman ay inalis niya ang tingin niya sa akin at tumikhim.

"I'll just comb my hair then let's go downstairs." Sabi ko. Tumango lang siya habang naka de kwatro sa isang upuan katabi ng bed ko habang nakatingin sa isang magazine na kinuha nalang niya ng bilisan dahil sa awkward na atmosphere kanina. The funny thing is isang comic book iyon and he is someone who hates them. I slowly chuckle.

Nang matapos na akong mag-inarte sa buhok kong finishtail ko lang naman at nilagay ang buhok sa right neck ko. At naglagay ng isang ribbon designed na pin.

"Why do girls do such? It's too childish." Biglang sabi ni Kaizer sa corner. Nabigla naman daw ako dahil hindi ko siya napansin dahil busy ako sa pag-aayos ng buhok ko.

"Then why do boys always react when they are not the one doing this 'childish' things? Do you mind explaining mister?" Hinarap ko si Kaizer na ngayon ay nasa likod ko dahil nakita ko siya sa salamin.

"We don't need to, I just love you." Hinawakan niya ang magkabilang bewang ko at nakatingin sa akin at nilalapit ang katawan ko sa katawan niya.

"I do love you too mister." Then I smiled at him. Tumingkad ako at nagnakaw ng halik sa kanya.

"Woah, not that fast." Saka niya ako hinalikan ng mas matagal. Both of our eyes where open and his eyes turn to blue, I wanted to tell him that but I am really drowning in his kisses. I closed my eyes to feel the kiss more ng biglang may kumatok.

Humiwalay sa akin si Kaizer at hinawakan ang kamay ko habang nagc-curse. Siniko naman siya dahil baka marinig siya ng kung sino man ang nasa labas. Binuksan ko ang pinto gamit ang isang kamy dahil naka hawak ang isang kamay ko sa kamay ni Kaizer.

Bumangad naman sa amin si Mommy.

"Mamaya na iyang honeymoon niyo, everyone's here. Come. Your kuyas waiting." Tumango kami sa sinabi ni mommy.

"Sige mom, we'll follow. May sasabihin lang ako kay Kaizer." And that moment, I know it felt weird.

Sorrrrryyyyyyyyyy sa matagal na UD, busy na talaga guys. Sorry talaga. I'll try my best next time. Sorry din kasi short UD lang ito.

By the way, thanks and I love you for the support guys. Mwah :*

RICA