11.Bölüm

204 14 3
                                    

Ekim ve Kanat arasındaki gerinlik artık herkes tarafından his ediliyor ve bunun nedenni ise anlamıyorladı hala daha. Kanat ise Ekim'e aşkını ısrarla göstermeye devam ediyordu ama pek ilerleme kaydedemiyordu ne yazık ki 

Leyla : Kanat'la son durumunuz ne 

Ekim : Olan birşey yok 

Leyla : Olan birşey var ama sen ısrarla görmezden geliyorsun ne oldu anlat hadi artık bana 

Ekim : Geçen gün sahilde karşılaştık 

Leyla : Eee 

Ekim : Tam gidiceğim sırada burun buruna geldik ben o an- 

Leyla : O an 

Ekim : Güvende his ettim o an huzurlu ama daha çok 

Leyla : Kemal'e ihanet etmiş gibi his ettin dimi 

Ekim : Evet 

Leyla : Ekim ''Seni anlıyorum'' diyip yalamn söyleyemem sana çünkü anlayamam ama 4 sene oldu Ekim. Koskoca 4 yıl bir ömür yanlız kalamazsın yas tutamazsın 

Ekim : Sırf geçmişi unutmak içinde Kanat'ın kollarına mı atlıyım. Bu daha büyük haksızlık olmaz mı ona 

Leyla : Kalbin sana ne diyorsa onu yaşa Ekim. Kemal senin nişanlın benimde en yakın arkadaşımdı o sana bu yüzden kızmaz hayatına devam etmeni isterdi 

Ekim : İsterdi 

Tekrar ağlamaya başladığında Leyla arkadaşına sıkıca sarılmış elindne geldiği kadar da teselli ediyordu bir faydası olmadığını bile bile 

- Günayların Evi - 

Kanat Leyla'nın sosyal medya hesabına bakıp Kemal hakkında birşey arıyordu ama bulamamıştı en sonunda bulduğu video'ya baka kalmıştı. Leyla ve Ekim'in dansını daha doğrusu Ekim'in o güzel gülümsemesine odaklanmıştı meğer ne kadar güzel gülüyordu 

Kanat : Ne oldu da gülmeyi bu kadar unuttun sen ya 

Suna : Oğlum 

Kanat : Anne kusura bakma duymadım geldiğini

Suna : Oğlum neden vazgeçmiyorsun hala daha 

Kanat : Nasıl vazgeçiyim ki ben aşk denen şey hemen bitmiyor ki 

Suna : Ama- 

Kanat : Ama o beni sevmiyor dimi anne 

Suna : Ben öyle demek istemedim 

Kanat : Boşver beni biraz yanlız bırakırmısın 

Annesi odasından çıktıktan sonra gözyaşlarını daha fazla tutamamıştı canı çok fazla yanıyordu aşk denen bu duygunun bu kadar acı verdiğini bilse yine yaşamak istermiydi evet isterdi. Acı versede en güzel duyguydu belkide 

- Mahalle - 

Ekim eski okulan  gelmiş anılara dalmıştı bu bahçede Kemal'le ilgili o kadar güzel anıları vardı bunları sanki tekrar yaşamak ister gibi  

- 8 Yıl Önce - 

Bahçede deminden beri ders anlatmaya çalışıyordu ama Kemal anlamamak için savaş veriyordu neredeyse 

Ekim : Kemal artık imdat diye bağırıcam 

Kemal : Ya güzelim napıyım ben fizikten anlamıyorum 

Ekim : Ama sınavımız var çalışman gerek 

Kemal : Nefret ediyorum ama dersten ya 

Ekim : Azıcık daha sabır sevilim bak benim için 

Kemal : Sağlam yerden vurdun ama beni 

- Şimdiki Zaman - 

Ekim : Şimdi hepsi hatıralarda kaldı 

Bir süre daha okulda durduktan sonra o sahil kenarına geldiğinde Kanat'ın göz yaşları içinde içki içtiğini gördüğünde ağlamaya başlamıştı bile. Kendince en doğrusu buydu ama bunun acı verdiği büyük bir gerçekti ne yazık ki 

- Ertesi Gün - 

Kanat mahalleye geldiğinde Ekim'in adım atamadığı o sokağa girdiğinde bütün evlere dikkatle baktığında bir tane bakımsız bir ev görmüş ama içeri girememiş gündüz vakti. Ekim'lerin evinin olduğu tarafa gittiğinde dosyalarla ilgilendiğini gördüğünde onu izlemeye başlamış her anı aklını kazımaya çalışıyordu saçlarına taktığı kalemi çatılan kaşlarını herşeyi sanki kalemle çizilmiş gibi olan yüzünü 

Kanat : Gerçek olamıycak kadar güzelsin 

Bir süre daha orada oyalanadıktan sonra Aziz'in ısrarı üzerine her zaman gittikleri kafeye gittiklerinde herkes oradaydı 

Hazal : Keşke Ekim'ide çağırsaydın Leyla 

Leyla : Fransadaki işleri buradan yürütmeye çalışıyor o yüzden bir sürü dosya işi var 

Ayşe : Azıcıkta olsa zaman yaratabilirdi bence 

Leyla : İşleri var dedim ya 

Melisa : Çok soğuk bir kız hiç arkadaş canlısı değil 

Leyla : Öyle biri değildi

Kanat : Neden böyle olduğunu anlat o zaman 

Leyla : Bunu anlatmıycağımı sende biliyorsun Kanat 

Kanat : Kemal denen adam ne yaptıda böyle biri oldu bu kız 

Ozan : O kim 

Kanat : Ekim'in eski sevgilisi galiba 

Leyla : Eski nişanlısı. Nişanlısıydı 

Hazal : Ne oldu ki ona 

Kanat : ekim hep böyleydi dimi sert duygusuz buz dağ gibi Kemal'de buna dayanamayıp ter- 

Leyla : YETER 

Aziz : Leyla tamam. Kanat sende sus artık 

Leyla : Keşke terk etseydi en azından benim arkadaşım bu halde olmazdı 

Deyip çekip gittiğinde diğerleri hala terk ettiğini düşünüyor olsada Kanat'ın aklı karışmıştı bile terk etmediyse ne olmuştu bu kadar büyük

- Ertesi Gün - 

Ekim evden çıkıcağı sırada Kanat'ı kapıda görünce derin bir nefes alıp sakin kalmaya çalışıyordu çünkü onun kalbini daha fazla kırmak asla istemiyordu zaten 

Ekim : Hayırdır 

Kanat : Sanada günaydın 

Ekim : Kusura bakma günaydın 

Kanat : Benimle bir yere gelmeni istesem senden 

Ekim : Nereye 

Kanat : Merak etme ikimizle ilgili bir yer değil  ama sende çok seviceksin. Gelicek misin 

Ekim : Olur gelirim 

Beraber arabaya binip yola çıktıklarında ikiside çok sessizdi özellikle Ekim Kanat konuşmasın diyue sürekli telefonuyla ilgilenmişti. Uzun süren bir yolcukluktan sonra sonunda gelmişler bir sürü çocuk Kanat'ın etrafını sarmış ona sarılıyordu 

Çocuklar : Kanat abii 

Kanat : İyimisiniz 

Çocuklar : İyiyiz bu abla kim 

Kanat : Benim arkadaşım Ekim 

Masal : Benim adım Masal 

Ekim : Memnun oldum 

Masal : Gel sana oyuncaklarımızı gösterelim 

 Kızlar Ekim'e oyunclarını gösterirken erkeklerde Kanat'la beraber top oynuyor kafasını çevirip baktığında Ekim'in başına çiceklerle yapılmış bir taç taktıklarını görünce gülümsemiş ama daha çok Ekim'in de güldüğünü görünce daha da mutlu olmuştu 

RastlantıKde žijí příběhy. Začni objevovat