95. မို႔႐ႊီတုန္းသည္ အသက္႐ွင္လိုေသာဆႏၵကို ဆုံး႐ႈံးသည္

Start from the beginning
                                    

" သြားရေအာင္ ငါ့ညီမေလးဆီကို သြားလည္ရေအာင္ "

ခဏေလးပဲ႐ွိေသးသည့္အခ်ိန္တြင္ မို႔႐ႊမ္မင္၏ပုံရိပ္က ေျပာင္းလဲသြားၿပီး တည္ၿငိမ္ေနၿပီေလ။  သူမအနားမွာ တစ္ခ်ိန္လုံး႐ွိေနၾကတဲ့ သူေတြသာ အခု သူမ ဘယ္ေလာက္ ေဒါသႏွင့္ ရက္စက္သည္ကို သိႏိုင္သည္ ။ 

မိုစုက တျခားဘာမွ မေျပာဝံ့ေပ ။  သူမလက္ထဲမွ ပစၥည္းမ်ားကို တစ္ဖက္သို႔ လႊင့္ပစ္လိုက္ၿပီး မို႔႐ႊမ္မင္ေနာက္သို႔ ဘိုးဘြားခန္းမထဲမွ လိုက္သြားခဲ့သည္။  အျပင္တြင္ ေနေရာင္က တလက္လက္ေတာက္ပေနတယ္။  ေလ၀င္ေလထြက္ေကာင္းေသာ ေနမင္းႀကီးသည္ ေတာက္ပေနသကဲ့သို႔ ေႏြးေထြးမႈကို ခံစားရေစသည္။ 

သို႔တိုင္ မိုစုသည္ သူမ၏အေပၚသို႔ ေနေရာင္ထြန္းလာခ်ိန္တြင္ အ႐ိုးစူးသြားေသာ ေအးစက္မႈကိုသာ ခံစားလိုက္ရသည္။  အျပင္မွာထက္ အခုက ပိုေအးတယ္။  သူမသည္ အလြန္ေျဖာင့္တန္းစြာ ရပ္ေနေသာ ပထမသခင္မေလးကို တိတ္တဆိတ္ စိုက္ၾကည့္ေနသည္။ 

မို႔႐ႊမ္မင္သည္ ခ်စ္စရာေကာင္းၿပီး ေျပျပစ္ေသာအသြင္အျပင္ကို ျပန္လည္ရ႐ွိလာခဲ့သည္။  မိုစုက သူ႕သခင္မရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းမွာ ေႏြးေထြးတဲ့ အျပဳံးကိုေတာင္ ျမင္ေနရတယ္။  သူမၾကည့္ရတာ ခါတိုင္းလိုပင္။ 

ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕ၿပီး ၾကင္နာတတ္သူ!

သို႔ေသာ္လည္း မို႔႐ႊမ္မင္၏ မ်က္ႏွာေပၚတြင္ အျပဳံးကို သူမျမင္လိုက္ေသာအခါ မိုစု၏ မ်က္လုံးမ်ားက မထိန္းႏိုင္ဘဲ တုန္လႈပ္သြားသည္။  သူမ လက္ႏွစ္ဖက္ကို မသိစိတ္က တင္းတင္းဆုတ္ကိုင္ကာ ေအးစက္ေနေသာ လက္မ်ားကို ေႏြးေထြးေစသည္။ 

သူမ ေခါင္းငုံ႔ကာ မို႔႐ႊမ္မင္​ကို ေနာက္တစ္ႀကိမ္ မၾကည့္ဝံ့ေတာ့ေပ။  သူမ ေျခလွမ္းကို အ႐ွိန္ျမႇင့္လိုက္ၿပီး  မို႔႐ႊမ္မင္၏ေနာက္မွ ခ်င္ေဝ့ဥယ်ာဥ္သို႔ လိုက္သြားခဲ့သည္။ 

ခ်င္ေဝ့ဥယ်ာဥ္တြင္ ကူကယ္ရာမဲ့ ၾကည့္႐ႈေနေသာ သမားေတာ္အုပ္စုတစ္စု႐ွိေနသည္။  သူတို႔က မို႔႐ႊီတုန္း၏ေရာဂါကို မ႐ွာေဖြႏိုင္ခဲ့ပါဘူး ။ သူမ၏ အသက္႐ႈသံသည္ အားနည္းေနၿပီး ထိုေနရာ၌သာ ႐ွိေနသည္ဟုသာ ခံစားခဲ့ၾကရသည္။ 

စြဲမက္ဖြယ္ေကာင္းေသာ မိန္းမပ်ိဳေလးအျဖစ္ ျပန္လည္ေမြးဖြားျခင္းWhere stories live. Discover now