MILKTEA SERIES #1(Molly Charlotte Astariel)-SLOW UPDATE

Chapter 15

Saktong paglabas ko ng banyo siya namang pagtunog ng ringtone nt cellphone ko.Ipinatong ko sa balikat ko ang ginamit kong tuwalya bago tamad na kinuha ang cellphone sa ibabaw ng table study ko.

She's calling again.

"Yes?" Kahit may kaunting kaba at excitement ay pinilit kong hindi mag mukhang masaya ang boses ko.

For unknown reason I wanna know her and I wanna see her.My attachment to her is unbelievable.Noong una ko siyang nakausap ay medyo irita or galit ako kasi sabi niya agad kapatid ko siya and I don't believe her but this time iba,iba ang pakiramdam ko sa kanya.Maybe because she's hurting too? Physical and mental.

"I-I run away po and I don't where I am." She said while sobbing.

She's crying again.

"Stay where you are.Madami bang tao kung nasaan ka?" Sa hindi malamang dahilan kinakabahan ako.

She's just a kid darn it!

I did not end the call until I arrived in my mother's house.Katulad parin ng dati ngunit mas lalo itong lumuma na tila ba hindi na binigyan pansin para pagandahin man lang.Pinarada ko lang sa labas ng gate ang sasakyan na gamit ko at kahit kinakabahan ay pinilit kong pumasok sa loob ng bahay.

And there,I found the lovers who was sitting in the stairs.Namumula ang mata nang nga ito ngunit hindi naman ito dahil sa pag iyak.I think kargado sila sana lang ay hindi ako masaktan.

"My daughter Lily,she called you right?" Matalim na mata ni Louisa ang nakita ko.

Napataas naman ako ng kilay dahil sa sinabi niya.So it's true?I have sister.

"Yeah what happened?" Walang buhay ang boses ko at matalim ang tingin sa dalawang mukhang sabog na nasa harapan ko.

"Umalis hindi namin alam kung saan nagpunta." Mahinang sambit ng ama ko.

Alam naman pala nilang umalis bakit hindi nila hanapin.

"At bakit hindi niyo hanapin?Ganyan ba kayo kawalang puso para hayaan iyong bata na umalis mag isa!" Hindi ko na napigilan ang pag taas ng boses ko.

Nanatili silang tahimik na tila ba hindi kinakabahan sa pag alis ng anak nila.

"Find her Lily." Tila nangungusap na sabi ni Louisa.

Ako pa talaga inutusan!Anak ko ba iyon?Hindi sila gumagalaw sa pag upo nila sa hagdanan.Kesa dumaldal pa ay mabilis kong nilisan ang bahay namin at hinahanap kung nasaan man nagpunta ang batang babae.

Isang oras na ako naghahanap pero hindi ko parin siya nakikita.

"Call her Molly!" Bwesit na hininto ko ang sasakyan at kinuha ang cellphone ko.

Tangina ngayon ko lang naalala na may gamit na cellphone ang batang iyon!I dial her unknown number mabuti na lang at tanda ko ang numero niya sa dami ng unknown caller sa akin.

"Oh fuck! Answer your fucking phone!" Iritang bulong ko.

Kinakabahan na ako dahil naka ilang tawag na ako ay wala parin sumasagot.Putangina!Nang hindi parin sagutin ay kinuha ko na ang laptop ko mabuti na lang at naiwan ko dito sa koste ang laptop ko.I try to find her location pero dahil hindi naka open ang tracking device ng cellphone niya ay medyo nahirapan ako.Dahil hindi naman ako pro sa mga ganyan eh sinukuan kuna ang sarili kong laptop.

I called her number.

"Trace this number Vetries." Binaba ko ang tawag at mabilis na sinend ang numero ng bata kay Vetries.

Mabuti na lang at talagang kapag ganyang bagay ay mas marami siyang alam.Wala pang sampung minuto nag text na ito sa akin.

From:Red velvet