Lei.

Prolog

Spojrzał na mnie, a lazurowe tęczówki wypalały dziury w mojej duszy. Jakby widział wszystko, co tylko zechciał zobaczyć. Jednak nie miałam pojęcia co chciał widzieć w tym momencie. - Lei. - rzucił ostro, a rosyjski akcent poraził każdego obecnego w pomieszczeniu. Doskonale wiedziałam, że perfekcyjnie posługiwał się wieloma językami i naśladował akcenty, dlaczego więc mówiąc po włosku, brzmiał jakby ten język był mu całkiem obcy? Nie miałam czasu o tym myśleć, skupiłam się na otaczających nas mężczyznach. Dima mam nadzieję że wiesz co robisz...

Niespodzianka?