Het pure in het verdorven

• Hoofdstuk 31 •

HOOFDSTUK 31: SUSPICIONS ( verdachten zaken)

Perspectief ghizlane

"Komt die voorzichtigheid uit ervaring met zulke types?"

Ik wilde net antwoorden maar Lina was me voor.
"Laten we het houden op dat zowel ik als ghizlane geen goed verleden hebben met die types."
" ghizlane kom je overhoren." De juf riep me.
"Ik ben zo terug meiden." Ze knikte beide en ik liep weg om te overhoren. Bismillah.

Wederkerig perspectief ( Lina en inaya)
Ondertussen:
"Nu ze weg is. Kijk inaya onze pure hartige ghizlane probeert het verleden te compenseren door jou nu hulp aan te bieden met deze jongen. Sorry maar je begrijpt me hopelijk. Ik probeer gewoon mijn vriendin te redden van verdere ondergang. Ze moet het achter zich laten en accepteren wat het nu is en dat ze er niks aan kan doen. En vooral dat het niet haar fout is."
"Nee ik begrijp het helemaal." Inaya zuchtte
"Maar vertel me meer als je wil. Hoe wil je zo iemand gaan helpen? Heeft hij geen omgeving die dat kan?"
"Nou zijn beste vriend gaat wel elke vrijdag naar de moskee, vooral als hij hier op bezoek is bij zijn oma en opa dan gaat hij elk gebed. Maar de jongen wil gewoon niet mee. Hij vind het hypocriet om beide te doen. Ik wil dat hij inziet dat het niet bezig zijn met het geloof het alleen maar erger maakt." Inaya's verhaal deed Lina aan iemand denken.
"Nee daar heb je gelijk in. Hmm dit is een lastige situatie. Woont hij niet hier in de buurt?"
"Nee hij is weg van amsterdam al zo een half jaar. Anders was het wat makkelijker geweest." Lina's hart klopte. Ze voelde zich opeens niet meer goed bij dit meisje. Ze had haar onzekerheden over dit verhaal.
"Gair in shaa Allah." Ze begon onrustig op haar telefoon te kijken. Inaya kreeg een bericht waarna ze haar spullen pakte.
"Nou Lina aangenaam. Ik moet weer gaan. Ik word opgehaald en er word al op me gewacht beneden."
"Isgoed lieverd bslama."
"Doegg. Zeg ghizlane  gedag voor me."
"Zal ik doen." Ze liep weg en Lina stond gelijk op toen Inaya helemaal weg was.
Ze keek het raam uit.
Op een geven moment zag ze inaya naar buiten komen, maar ze stapte zelf in een auto aan het stuur en reed weg.
Ze zou toch opgehaald worden?

*einde wederkering perspectief*

"Lina wat doe je daar?"
"Uhm niks. Ben je al klaar met overhoren?"
"Ja." Ik keek rond en zag nergens Inaya.
"Waar is dat meisje heen?"
"Ze is weg ghizlane." Lina trok me naar een hoek en keek rond of niemand er was.
"Ben je gek geworden ghizlane? Wat dacht je wel niet toen je haar hulp aanbood met een of andere maffia."
Ik lachtte eenbeetje gestresst maar sarcastisch.
"Dat weet je helemaal niet Lien"
"Ghizlane stop met die gekkigheid. Die amine heeft alles verpest. Je kan nu niet eens meer helder nadenken. Of de realiteit zien." Ik had haar gesmeekt die naam nooit meer te noemen. Wat bezielt haar opeens dat dan wel te doen?
"Lina zeg die naam nooit meer zei ik. Ik heb je dat al eerder gezegd!"
"Sorry ghizlane sorry! Maar hoe kwam je erop mijn man en je broer hier bijna in mee te slepen? Jou broer vooral!" Ze fluisterde daarna heel zacht "ben je vergeten wat Salah je had verteld? Hij is er levend uitgekomen en jij wilt hem erin terug sturen."
"Lina ik heb er niet zo over nagedacht ja sorry. Ik vond het meisje gewoon zielig."
"Nou doe wat aan je naïviteit. Ik vertrouw het in ieder geval niet. Het verhaal. Iets klopt niet ofzo."
"Lien je bent nu veels te kritisch aan het kijken joh"
"Kritisch? Dit meisje komt random naar jou toe met haar maffia verhaal? Hoe is dat kritisch kijken? Het is gestoord! Ze kent je geeneens." Ik bleef stil.
"Nou gelukkig is het nu voorbij. Ze is weg en hopelijk komt ze niet terug met dit verhaal. Dan kan jij lekker normaal door met je leven." Moest ik haar vertellen dat ik haar nummer heb maar ze mijn nummer ook heeft? Het leek me geen goed idee nee.
"Oke gair lina. Ga jij maar snel overhoren, amirah wacht in de auto op ons."

Na een minuut of 10 kwam Lina terug en liepen we samen naar beneden.
Amirah zat in de auto.
"Asalam aleikom sisterrr. Hoe gaat het?"
"Gaat goed Alhamdullilah ghizz en met jou cutie."
"Gaat goedd Alhamdullilah amirah"
"En jij linaa wat zit je zo serieus?" Lina zat voorin en ik achter. Was ze nou nog steeds niet over die inaya heen?"
"Volgens mij is ze moe amirah"
"Nouu ik denk eerder dat ze haar man alweer mist" amirah had haar lolbroek aan vandaag.

We gingen samen wat eten, bespraken het leven, school je weet wel. Na afloop zei ik de meiden gedag en zette amirah me af.
"Bsalama lieverdjess"
"Bsalama lieverdd tot snel in shaa Allah"
"In shaa Allah Amira doeii"

Ik liep naar huis en deed de sleutel in de deur.
Alhamdullilah eindelijk thuis.
Ik groette iedereen in huis en ging naar boven.
Even in de douche stappen en lekker ontspannen.

*wederkerig perspectief Lina en Amira*
"Nou leg nu maar uit wat je hebt mevrouwtje lina."
"Niks amirah. Ik zit gewoon in me eigen gedachtes."
"Over? Kom op je zit toch nog een half uur met me in deze fille." Lina zuchtte.
"Over ghizlane."
"wat is er met ghizlane?"
"Niks ergs. Of nou nog niet...het mag zo blijven hoop ik."
"Allah. Leg uit dan wat is er?"
"Er was een meisje vandaag in de moskee. Ze vroeg ghizlane advies om een situatie met een jongen. In de onderwereld, die eruit wil helpen."
"Ja..ga door."
"Later zat ik alleen met het meisje en ze de beschrijving van zijn vriend deed me aan Salah denken. Maar toen dacht ik nog dat het aan mij lag. Maar daarna zei ze dat ze een half jaar geleden zijn verhuist uit Amsterdam? Doet dat je niet denken aan"
"Aan amine. Yarab allahi hfad"
"Zie je dus ik ben niet gek amirah!"
"Wat als ze haar hulp vroeg over Amine? Ziet het eruit alsof ze Suleyman en Amine aan een tafel moet of kan krijgen?"
"Nee dat kan niet nee. Maar wat heb je gedaan dan?"
"Nou niks. Het meisje is weggegaan. En Ghizlane heeft me niet verteld of ze nog verder contact hebben."
"Dat zou Ghizlane wel hebben gezegd Lina. Maak je maar geen zorgen. Al ging het over Amine is het nu wel over gelukkig. Wees dankbaar dat het niet verder is gegaan. Want amine terug hebben in ons leven willen we niet."
"Dat willen we zeker niet." Lina zuchtte en keek uit het raam. Haar gevoel zat toch nog niet goed.
*einde wederkerig perspectief Lina en Amira*