Het pure in het verdorven

• Hoofdstuk 4 •

Asalamu aleykoum allemaal.
Dit verhaal representeert niet de juiste islam in elk hoofdstuk.
Contact met het andere geslacht voor onzin is verboden en niet toegestaan en proberen wij op geen enkele manier te supporten. Wij proberen met de verhaallijn juist een moraal mee te geven.
Die zullen jullie begrijpen aan het eind.
Stay tuned!

HOOFDSTUK 4; DE ONTMOETING

Perspectief ghizlane:

"Ghizlaneee!!!! Wakker worden. WORD WAKKER!"
"Laat me slapen asjeblieft."
"Nee ghizlane kan niet. Het is al 7:30 je moet naar school. En ik moet je zo nodig brengen van papa dus sta op." Ik begon te grijnzen. Hij moet me brengen dus ook ophalen. Alhamdullilah! Ik hoef dus niet met de bus.
Suleyman zag me grijnzen.
Suleyman: jij kleine duivel. Sta op sta. Als je niet 8:00 beneden bent breng ik je niet. Zei hij terwijl hij naar me wees met zijn vinger.
Ghizlane: komt goed, komt goed.

Het was de eerste dag van school, aah een zwarte abaya word het dus.
Ik deed voor vandaag een khimaar erbij aan.
Ik pakte mijn tasje, vandaag zijn er nog geen echte lessen dus boeken heb ik niet nodig.

Beneden aangekomen:
Suleyman: waarom heb je zwart aan? 7adja ljenneza wella? ( ga je naar dodengebed ofzo?) Zei hij etend.Mijn vader sloeg mijn broer op zijn achterhoofd.
Papa: esh hed lhdra Suleyman. ( wat is dat voor gepraat Suleyman)
Suleyman: sorry, sorry papa. Wil alleen zeggen je dochter is een rare vogel. Hij stond op en begon zijn schoenen aan te trekken. Meeste meisjes van haar leeftijd trekken wat leuks, kleurrijks aan. Zei hij met zijn handen.
Papa: ewa jij hebt die taak van haar overgenomen zo te zien. Zei mijn vader terwijl hij zijn hoofd voorover boog en zijn brilletje omlaag deed.
Ghizlane: Aaaaa goeie papa! Mijn vader knipoogde naar me, ik en mijn vader zijn altijd net 2 kleine kinderen tegen Suleyman.
Suleyman: ha ha ja grappig.
Mama: wledi het is al 8:00 ga maar snel.
"Oké bslama tot straks in shaa Allah!" Zeiden we allebei.

Eenmaal in de auto:
Suleyman: muziek?
Ghizlane: a suleyman is dat nog een vraag? Nee.
Suleyman: was een grapje kleine zus. Ben trots op je, je bent goed bezig. Ik kon mijn lach niet inhouden, Suleyman? Die mij een compliment gaf?
Suleyman: wat lach je? Ik ben serieus.
Ghizlane: ISGOED a khoya isgoed . Dankjewel, jij doet het ook niet verkeerd.
Suleyman: aaa ja dankjewel ghiz dankje. We moesten beide lachen. Zo een moment dat we elkaar complimenteren zal volgensmij na een half jaar pas weer plaatsvinden.
Suleyman: maar uni hé ik zuchtte, stond helemaal niet te wachten op de stress van dit jaar.
Suleyman: Gair in shaa Allah zusje komt goed. Ik help je als je het nodig hebt.
Ghizlane: ja dankjewel Suleyman i- de auto stopte. We waren aangekomen. Wat had ik deze school nou helemaal niet gemist zeg. Suleyman zag de walgende blik op mijn gezicht.
Suleyman: allahi 3awnek daarbinnen.
Ghizlane: heel erg bedankt. Zei ik terwijl ik uitstapte.

Daar gaan we dan nieuw jaar, nieuwe kansen?
"Gigiiiiii!" Ik draaide me om
"Noem me nog een keer zo amira, nog 1 keer!" Amira begon te lachen.
Amira: sorry lieverd ik stop al. Zei ze lachend.
Maar wat staat die khimaar je mooiiiii ghizlane
Ghizlane: dankjewel amirah. Nou hoe was je zomer?
Amirah: ik was in Turkije deze zomer.
Lina: ze heeft d'r liefde gevonden daar. Riep Lina terwijl ze tussen ons sprong.
Ghizlane: Lina allahi smahlik( lina moge God je vergeven) je hebt me laten schrikken.
Lina: sorry ghiz
Ghizlane: maar wat zei je nou? Liefde? In Turkije ik keek amirah met gefronsten wenkbrauwen aan.
Amirah: ummm
Ghizlane: amirah jij en Lina gaan er voor zorgen dat ik grijze haren krijg op mijn 18de. Ze begonnen beide te lachen en Lina kuste me op mijn voorhoofd.
Lina: sorry a yemma sorry. Ik begon Lina speels te slaan.
Ghizlane: hallo doe is even normaal!
"Tringgg" de bel ging. Ik kon het nu niet ontlopen ik MOEST wel de school in lopen nu.
Ghizlane: ewa bismillah daar gaan we.
Lina: ik kan niet wachten om onze klas te zien. Ik ga nooit kunnen begrijpen hoe dit kind zoveel plezier uit school en mensen kan halen.
Amirah: kom we gaan snel.

Aangekomen in het lokaal.
We hadden dezelfde klas als vorig jaar, niks speciaals.
Na dat onze mentor ons allemaal dingen vertelde over dit jaar mochten we weer weg.

Amirah: gaan we beneden zitten.
Lina: kom buiten zitten. Ik keek uit het raam.
Ghizlane: nee bedankt. Veels te druk.
Lina: asjeblieft kom
Ghizlane: waarom wil je zo graag naar buiten lina? Amirah begon te grijnzen. Ik rolde met mijn ogen.
Ghizlane: een jongen weer!
Lina: sorryyyyy. Deze is echt anders kom ik leg het buiten uit.Ze trok mijn arm mee naar beneden. Ik keek naar amirah en die haalde lachend haar schouders op.
Ghizlane: Nogmaals jullie gaan me grijze haren bezorgen! Riep ik.

Beneden aangekomen:
Het was zo druk buiten, ik hou hier niet van. Het liefst zou ik weg willen lopen en op een rustig plekje zitten.
Amira: kom, kom hier zitten.
Lina: waar wil je zitten? Die tafels daar?
Amira: ja kom. Ghizlane jij ook kom.
Ghizlane: ik kom al
Amira: nou lina leg ons eens even uit wat er aan de hand is.
Lina: ja nou k- voor dat lina door kon, hoorde we een scooter hard aankomen. Het was onmogelijk om niet op te kijken, want het geluid was heel hard.
Iedereen keek op en de meiden naast ons begonnen te fluisteren naar elkaar.
Ik gaf het geen aandacht en luisterde verder naar lina's verhaal. Toen ik de scooter hoorde stoppen keek ik eventjes op en zag ik een jongen misschien 18/19 jaar in een wit joggingpak die net zijn zonnebril van zijn ogen afhaalde en op zijn hoofd zette. Hij was niet verkeerd, totaal niet zelfs. Ik hoorde de meiden naast ons over hem praten. "Is dat die amine????" "Wauwww hij is knap" "heeft ie een vriendin?" "Niet eentje" "heb gehoord dat ie in drugs zit dus pas maar op hoor" "aah zo een type". Toen ik de meiden hoorde keek ik hem nog een laatste keer aan. En gaf het geen aandacht meer, hij verdween uit mijn hoofd. Zulke typetjes geven we niet de aandacht, allemaal hetzelfde.
Ghizlane: ga door Lina.
Lina: Ja dus kijk zien jullie die jongen die net aan is gekomen. Ik fronste mijn wenkbrauwen en keek weer naar de jongen. Mijn blik veranderde weer in een walgende blik.
Ghizlane: Zeg me niet dat hij het is.
Amirah: ja ik hou van je Lina. En ik heb ook voortdurend jongens in mijn leven maar ze begon heel zacht te praten met haar hoofd naar voren. Je hebt die meiden horen praten.
Lina: allahi hfadni. ( moge God mij beschermen) Nee niet hij. Luister
Ghizlane: we luisteren. Ik zat nu met mijn handen over elkaar te wachten op lina's uitleg.
Lina: hij heeft een vriend zijn naam is salah.
Amirah: hij, zijn zelfde types. Lina keek me aan wachtende tot ik zou zeggen dat dat niet klopt, she knows. Amirah keek me nu ook aan.
Amirah: ja oké we weten het niet zeker maar- of ach wat je wilt.
Lina: jullie zullen hem zo zien
Ghizlane: wat? Lina
Lina: hij komt zo voor die amine en dan zien jullie hem.
Ghizlane: ik praat in iedergeval niet met hem. Amirah jij doet het maar.
Amirah: alsof ik een keuze heb zei ze sarcastisch.
Ghizlane: wat doet die amine hier dan? Nooit eerder gezien.
Lina: hij zit hier ook pas op school.
Amirah: huh, studie?
Lina: Bedrijfskunde
Amirah: een knappe en slimme kop dus. Ze moesten beide lachen. Zal wel..
Ghizlane: ik weet niet hoor ik vind dit allemaal gee- en voor ik het wist hoorde ik weer een scooter. Ik keek naar Lina en die knikte "dat is hem". Ewa tbarkllah. Deze jongens waren al zeg ik het zelf beide niet verkeerd en goed gekleed, maar alle ogen waren op ze gericht. Op de een of andere manier hield ik daar niet van.
Ghizlane: gaat goed dit Lina
Lina: ghizzz geloof me maar. Deze is anders
Ghizlane: als ik 1 van jullie ooit nog hoor zeggen "hij is anders" dan- ik zag beide Lina en amirah eenbeetje raar achter me kijken. Ik wist al waarom.. die 2 stonden zeker achter me. Ik deed maar gewoon normaal "niet achter je kijken, niet achter je kijken" zei ik tegen mezelf . Lina's ogen begonnen te glinsteren..ja hoor nu wist ik het zeker het was die salah van d'r.
De 2 jongens kwamen tegen over me zitten, naast Lina en amirah.
De jongen genaamd salah begon een gesprek met Lina terwijl die amine er ongeïnteresseerd naast zat, insgelijks dacht ik. Er kwamen nu meer mensen deze kant op, vast uit het groepje van deze 2. Het waren zowel meisjes als jongens en TOTAAL niet mijn typen.
Hoe erg ik ook van Lina houd dit doe ik niet.
Ik begon mijn spullen te pakken en op te staan.
Lina: ghiz waar ga je heen? Iedereen keek me aan. Wat wilde ik Lina wurgen op dit moment, ik raakte helemaal in de stress van alle blikken.
Al keek de rest gelijk weer weg was er een 1 iemand die me bleef aanstaren, amine.
Ghizlane: ik moet nog wat dingen doen Lina, ik zie jullie straks...nadat je klaar bent. Ze knikte glimlachend, die was van de wereld af net als amirah. Dacht dat ik haar nog had maar ook zij was in gesprek geraakt en weg gevallen.
Die jongen keek me nog steeds aan, heel intimiderend. Hij keek ongeïnteresseerd maar nog steeds intimiderend omdat je goed kon zien dat het hem niks boeide en daarom maar bleef kijken. Ik werd er alleen maar ongemakkelijker van, dus liep ik zo snel mogelijk weg.

Het voelde alsof ik pas weer kom adem halen toen ik ver van die tafel was.
Dat was me nog eens wat geks.