"Ya bunu bu kadın yüzünde mimik oynamadan nasıl içiyor?"
Aynı şeyi sorguluyor, ağzımdaki tat "zaten kalıcı değilim gidiciyim" dercesine saniye kovalarken dilimle yanak içlerimi dürtüyordum.
"Ben ne bileyim senin annen."
"Benim annem senin annen."
Al işte. Dilinin ayarının olmadığının kesin kanıtıdır bu. Çünkü yani, böyle bir anda bile kalbimin fethedilmesine gerek yok.
"Acaba bir şeyi yanlış mı yaptık?"
Hayallerim o denli yıkıldı ki, bir şeyi yanlış yapmış olmayı yeğliyordum. Birde biz alkol şişeleri arasından şarabı seçerken şarap olduğunun farkında değildik. O an gözümüze güzel gelen şişeyi seçmiştik. Diğerlerinin biçiminin de kendine hayrı yoktu. Tadı nasıl iğrençtir kim bilir.
"Neyi yanlış yapabiliriz salak çocuk. Götümüzden mi içecektik."
"Ne bileyim annem yanına meze falan açıyor."
Dilimi damağıma vurdurup tch'ladım. Alakalı bir şey olduğunu sanmıyordum.
"Ben bir yudum daha içeceğim."
Bardaklarımız yarısına kadar doluydu. Şişeye geri koymakla dökmek arasında kararsız kaldığım çizgide o akıllanmadığının kanıtını sunuyordu. Ona eşlik etmek yerine izlediğimde, bir yudum daha içtikten sonraki yüzünün aldığı hal harbi komikti. Ağzındaki tadın çabuk geçmesi için sesli sesli dilini damağına vurup ağzını şapırdatırken kıkırdadım. Bu sırada burnunu tutarak bir yudum daha içti.
"Akıllanmazsın Nini."
Aslında bu görüntü kırk yıl dalga geçeceğim türdendi. Yine de lafımı önemseyip bardağa tiksinç bakışlar atarak yere bırakması iyiydi.
"Ben bunun olayını harbi anlamadım civciv."
Aslında çakır keyif olmayı ya da sarhoş olmayı tatmak isterdim. Merak ediyordum. Önümdeki sıvı ve türevlerinin bunlara aracılık ettiğini biliyordum ve muhtemelen merakıma ulaşmak için daha çok içmem gerekirdi. Ama cidden, dayanılacak gibi değildi. Tadına bakmış olmak bile bir adımdır diye düşünüp rafa kaldırdım.
"Boş ver sigarayı deneyelim."
Çelişkim şu ki, sigarayı alkolü merak ettiğim kadar merak etmiyordum. Hatta kokusundan iğreniyordum. Buna rağmen deneyecek olmam Jongin ile içine girdiğim birlikçi beraberlikçi ruhtandı. Hem, bir taneden ne olur ki?
"Yakarken içine çekeceksin civcivim unutma."
Sadece bir tane çakmağımız olduğu için sırayla yapmak zorundaydık. Meraklı bakışları üzerimdeyken stresimi bir kat fazla yaşıyordum. Doğru düzgün tutmasını dahi beceremeyerek sigarayı dudaklarım arasına koyduğum esnada ilk deneyimi esmere mi postalasam diye düşündüm. Çipil çipil meraklı bakışlarını görünce ise vazgeçtim. İçime nefes çekerek sigaranın ucunu ateşledim ve yine olan oldu.
Paldır küldür gelen öksürük krizi, karşımdaki bedenin gülme krizi esnasında sırtıma vurma çabasıyla birleşince kızarıp bozarmaya başladım.
Ulan...
Ulan Jongin!
ULAN SIRTIMA VURMAK NE ALAKA?
"Lan ölüyom."
Hafifleyen öksürüklerim arasında konuşurken doğruldum ve sırtımı elinden kaçırdım. Bu çocuk harbi-!
Sevsem sevmek, sövsem sövmek olmayacak şimdi.
"Elinin ayarına bir şey dedirteceksin şimdi Jongin."
"Öperim geçer."
Yavşak.
"Ver bakayım şunu."
Sigarayı alıp kendisi deneyeceğini belli ederek göz kırptı. Muhtemelen benim öksürük krizine girdiğimi gördüğü için hazırlıklı olduğunu sanıyordu. Kollarımı göğsümde çaprazladım ve onu uyarma gereği duymadan sadece izleme kararı aldım. Sigaradan nefes çekişini, çektiği an ucunda parlayan kızıllığı, dumanın soluk borusuna kaçışını ve hafif öksürük krizini yüzümde mimik oynatmadan izledim. Yani, bir yere kadar... Göz göze gelince tüm ciddiyetim bozuldu ve gülmeye başlamışken öksürükleri arasında gülmesine sebep oldum onun da. Yaptığımız tüm bu illegal işlere rağmen mutlu hissediyordum.
"Yine anlamadım, annem bunu yüzünde mimik oynamadan nasıl içiyor?"
Sigara dumanı balkondan dışarı çıkıyordu ama kokusu odaya yayılıyordu. Dalı tuttuğum elimde de hafif kokusu vardı.
"Alışmıştır."
Sigarayı tekrar dudaklarına götürdüğü esnada uyarma gereği duyarak dudaklarımı araladım.
"Sen alışmayacaksın."
Sigarayı içine çekti ve ağız dolusu duman üfledi. Bu sefer öksürmemekle birlikte, cigerlerine çekmediğini anlamıştım. Sigara hakkında duyumsadığım birkaç şey vardı. Cigerlerine çekmeyen insanlar içmeye devam ederse, yanılmıyorsam, dudak tiryakisi oluyorlardı.
"İkimiz de alışmayacağız."
İçimi ısıtan bir tebessümle sigarayı bana uzattı. Elinden aldım, içime çektim. Üflerken hafifçe öksürdüm. Tekrar içime çektiğimde ise bir şey olmadı. Ciğerlerime çekmediğim için ağzımdan çıkan duman yoğundu. Dumanı çıkarken kalan acı tat ise alışmak istediğim türden zaten değildi. Esmer beden diğer sigarayı yakarken bunlar bizim ilk ve son sigaralarımız olacak diye aklımdan geçirdim. Şu an eğleniyordum ama kendimize başka eğlenceler bulabilecek insanlardık biz. Ziyadesiyle Jongin diğer sigarayı yakarken yine deneyimsizliğine kurban gittiği sırada, bir yandan sigaranın elinde nasıl durduğunu gözlemledim. Yakışan bir tarafı vardı, ancak içimde ağır basan bir his değildi. Asi duruyordu çünkü. Ben asi Jongin sevmezdim, ben pamuk gibi Jongin severdim. Oyy, yumuş yumuş olan.
"Bitti mi bu, söndüreyim mi?"
Nasıl içim gidiyor kerataya.
"İki fırt daha çekebilirsin bence civciv."
Onu dinleyerek bir kez daha içime çektim. Bu sefer cigerlerime yaydım dumanı, birkaç kez öksürme sonrası toparladım. Aynı anda beynime bir uyuşukluk hissi gitti, hafiften başım döndü. Dudaklarıma bir tebessüm yayıldı ve kaslarımın gevşediğini hissettim. Bu hissin birazcık güzel geldiğini inkar etmek yalan olurdu. Bundan mütevelli sigaradaki son hakkımı da aynı şekilde kullandım. Adeta dumanın cigerlerime yayıldığını hissederken esmerime kaydırdım popomu. Sigarayı söndürüp bıraktım ve kucağına yatacağımı belli ettim. Hemen uzattı bacağını, başımı baldırlarına yaslayıp yere uzandım. Öyle rahattım ki şu an, dünya yansa umrumda olmazdı. Beynimdeki bu rahatlamayla esmerin ten rengi hakkında düşünürken ise, hiç. Yüzünü bana eğip bakışlarımızı bir tuttuğunda, asla. Bulunduğum konumdan yanağını okşadığım esnada, imkansız.
Tam olarak böyle küçük anlar için yaşadığımı hissediyordum ben. Burada böyle, neşemizin hiç eksilmesini istemediğim çocukla...
---
Finale çok az kaldı 🥺
| 20 | neşemiz hiç eksilmesin çocuk
Start from the beginning
