Kabanata 01: Ang Pagtakas

61 3 0
                                    

CALI

"DAD! WHY AM I NOT ALLOWED TO GO OUT?!" I asked, demanding for an answer. My father and I are arguing — again. Like, what's wrong with going outside? "2030 na pero nandito pa din ako sa loob!"

I never understood the strictness of my dad. Simula 'nung bata pa ako, hindi niya ako pinapalabas ng bahay, hindi din ako puwedeng gumamit ng smartphones at hindi ako puwedeng magpunta sa basement namin.

Sobrang strikto niya to the point na may mga harang na bakal ang mga bintana at pintuan ng bahay namin. I didn't even get the chance to go to an actual school. I was homeschooled. The life I have is very frustrating. Hinihiling ko lang na sana, makita ko ang outside world kahit na isang sulyap lamang.

I'm lucky enough that I managed to stay sane lalo't mag-isa ako. I'm an only child and wala na ang mama ko. I only have my super strict dad and I.

"I told you, it's not safe to go outside!" sabi niya sa akin. "Sumunod ka nalang para hindi ka mapahamak. Hindi mo alam kung ano ang puwede mong madatnan sa labas." sabi niya ng seryoso.

"Exactly! Hindi ko alam kung ano ang nasa labas, kaya dapat akong lumabas para matuto," depensa ko. "Bakit kasi bawal, dad? Bakit hindi mo sinasagot ang mga tanong ko?"

Tinignan niya ako ng masama and pointed to my room. "Go to your room, Cali! Hindi ka puwedeng lumabas. End of dicussion."

I heaved a sigh and walked to my room. Sa oras na nasa loob na ako ng kuwarto ko, sinarado ko ang pintuan at inilock ko. I had enough. Kung ayaw niya akong palabasin, tatakas nalang ako. Isinuot ko ang leather jacket ko at nag-pants para maghanda sa paglabas ko.

×× ☠ ××

"DAD, GUSTO KONG MAG-SORRY SA PAGSAGOT KO KANINA," sabi ko and smiled at him. "To make it up to you, I made you a cup of tea" I added as I handed him over the tea with a very special ingredients I added. Ngumiti siya at kinuha niya ang tsaa mula sa akin.

"Salamat, anak. Gusto ko lang naman masiguro na ligtas ka palagi," sabi niya sa'kin. Inamoy na muna niya ang tsaa at saka sinimulang higupin ito.

Matapos niyang inumin ang tsaa, nakaramdam siya bigla ng hilo. "Na..nahihilo ako." sabi niya.

"I'm sorry dad."

"C-Cali...anong ginaw m –" bago pa niya matuloy ang sinasabi niya, he drifted to sleep.

May sleeping pill ang tsaa na ibinigay ko sa kanya kaya siya nakaramdam ng sobrang antok at nakatulog ng mahimbing. Nang tulog na tulog na siya, kinuha ko ang susi ng basement door mula sa key wallet niya pati na din ang susi ng sasakyan.

'Makakalabas na din ako, sa wakas! Pero first, gusto ko na munang malaman kung ano ba talaga ang mayroon sa basement,'

Hindi ako maglalayas. Babalik din ako. Gusto ko lang malaman kung ano ba ang mayroon sa labas.

Matapos kong makuha ang susi, agad na akong nagpunta sa basement namin.

×× ☠ ××

I GRABBED our emergency flashlight because I was expecting that the path to our basement would be so dark and I was right because the moment I reached underground, I was immediately welcomed with nothing but darkness. I turned on the flashlight and was almost startled when a big spider came into view.

I placed my palm on the wall I held and started to walk with the flashlight on. I started walking with my palm on the wall to guide me on the path without tripping and falling. I wandered the flashlight around the place and saw nothing but dust and cobwebs.

The InfectedWhere stories live. Discover now