Παρτ 4

596 67 2
                                    

Χτύπησα την πόρτα του κύριου Μίλερ. Η αλήθεια ήταν ότι ντρεπόμουν λίγο. Πώς θα τον αντίκριζα; Εγώ ήμουν αυτή που το είχε σκάσει. Άνοιξε την πόρτα και αντιθέτως από αυτό που περίμενα να δω, ο κύριος Μίλερ είχε σαστίσει. Δεν θα έλεγα ότι σάστισε επειδή είδε μόνο εμένα αλλά επειδή είδε και τον Γουίλ δίπλα μου.
" Κύριε Μίλερ; Πρέπει να σας μιλήσουμε. Είναι σημαντικό! " Είπα διστακτικά.
" Περάστε. " Κατάφερε τελικά να πει ο κύριος Μίλερ μετά από λίγα δευτερόλεπτα. "Λοιπόν σας ακούω. "
" Είναι μεγάλη ιστορία αλλά οι βρυκόλακες έχουν μπει στην πόλη και σκοπεύουν να την καταλάβουν. Και από ότι κατάλαβα δεν είναι οι βρυκόλακες που ξέρουμε, έχουν εξελιχθεί. " Είπα.
" Άσε να μαντέψω οι βρυκόλακες της νέας γενιάς είναι εδώ! Σωστά;" Ρώτησε με σιγουριά ο κύριος Μίλερ.
Εγώ είχα φρικάρει από το γεγονός ότι ο κύριος Μίλερ ήξερε ακριβώς για πιο πράγμα μιλούσα αλλά συνέχισα χωρίς να πω τίποτα.
" Ναι κύριε Μίλερ. Είναι εδώ! Δηλητηρίασαν το σύστημα και σκοπεύουν στο Χειμερινό Ηλιοστάσιο, να εισβάλλουν στην πόλη και οι αυθεντικοί βρυκόλακες για να μεταμορφώσουν τους ανθρώπους της πόλης μας σε βρυκόλακες της νέας γενιάς. Αυτή την ικανότητα την έχουν μόνο οι αυθεντικοί μόνο την νύχτα του Χειμερινού Ηλιοστασίου. Είπαν επίσης ότι έχουν σκοπό να σκοτώσουν όλους όσους συμμετείχαν στην ίδρυση του ηλιακού συστήματος. Ο Γουίλ από 'δω, ένα παιδί που γνώρισα, μου είπε ότι οι γονείς του σκοτώθηκαν από τους βρυκόλακες γιατί ο πατέρας του ήταν ένας από τους ιδρυτές. Κύριε Μίλερ ο δικός μου πατέρας σχετιζόταν με αυτό; " Είπα με τη φωνή μου να τρέμει.
Ο κύριος Μίλερ κοιτούσε σαν μην ήξερε από που να αρχίσει. Είχε σαστίσει με τον Γουίλ, συμπεριφερόταν λες και τον γνώριζε.
" Καταρχάς δεν ξέρω πως το καλό βρεθήκατε εσείς οι δυο... Η αλήθεια είναι ότι σταμάτησα να λαμβάνω νέα από τον πατέρα σου Γουίλ, δεν είχα ιδέα οτι τελικά τον σκότωσαν και αφού τους το έχω υποσχεθεί..." Είπε κάνοντας μια μικρή παύση. "Λοιπόν, ακούστε με προσεκτικά. Οι πατεράδες σας ήταν κυνηγοί βρυκόλακων και οι δύο ιδρυτές του ηλιακού συστήματος. Η ιδέα ήταν του μπαμπά σου Λίσα. Αυτός σκέφτηκε να κατασκευαστεί το μηχάνημα αλλά χρειαζόταν και την βοήθεια ενός άλλου κυνηγού έτσι συνεργάστηκε με τον πατέρα σου Γουίλ. Σκοπός τους ήταν να διώξουν από αυτή την πόλη το γρηγορότερο τους βρυκόλακες έτσι ώστε να προστατεύσουν την πόλη αλλά κυρίως εσάς. Όπως είπα ήταν κυνηγοί βρυκολάκων, δηλαδή είχαν ειδικά χαρίσματα, ταξίδευαν, μάθαιναν τα σχέδιά τους και πάντα προσπαθούσαν να σταματήσουν τις επιθέσεις ανάμεσα σε ανθρώπους και βρυκολάκων. Ανακάλυπταν θρύλους για αυτούς και προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να τους απομαρκύνουν διότι ήξεραν ότι ήταν επικίνδυνοι. Κάπως έτσι είχαν μάθει το σχέδια τους και αποφάσισαν να χτίσουν το ηλιακό σύστημα. Λέγεται ότι οι βρυκόλακες άρχισαν να εξαφανίζονται και να χάνονται από τα ίχνη της γης και άλλοι να αναζητούν αλλού ανθρώπινο αίμα. Έπειτα δημιουργήθηκε η νέα γενιά των βρυκολάκων, οι οποίοι τώρα έχουν αναλάβει να τους ξαναφέρουν πίσω για να πάρουν πίσω την πόλη τους, όπως ακριβώς είπατε. Λίσα λυπάμαι που δεν σου είπα την αλήθεια. Δεν ήξερα πως θα αντιδράσεις. Κινδυνεύετε..." Είπε και έπιασε τον ώμο μου με το ένα του χέρι και τον ώμο του Γουίλ με το άλλο του χέρι. " Έχετε τρομερές δυνάμεις. "
Ο Γουίλ και εγώ κοιτούσαμε σαστισμένοι, σαν να μην πιστεύαμε αυτά που ακούγαμε.
"Για αυτό τρέχαμε γρηγορότερα.." Είπα.
Τελικά ο Γουίλ ήταν αυτός που αντέδρασε πρώτος.
" Πρέπει να προστατεύσουμε την πόλη. " Γύρισε και μου είπε.
" Κύριε Μίλερ, υπάρχει κανένας τρόπος για να επαναφέρουμε το σύστημα; " Ρώτησα εγώ.
" Έχω κάτι χαρτιά από τις έρευνες των πατεράδων σας και τους υποσχέθηκα να προσέχω την πόλη αλλά και εσάς σε περίπτωση που συνέβαινε κάτι. Έπρεπε κάποια στιγμή να σας εξηγήσω διότι θα έφτανε η ώρα που θα παίρνατε την θέση τους. Όμως δυστυχώς έχασα τα ίχνη του πατέρα σου Γουίλ και δεν μπορούσα να σας εντοπίσω. Σύμφωνα με αυτά τα χαρτιά, υπάρχει ένα αντίδοτο για το δηλητήριο των βρυκολάκων στο δάσος που βρίσκεται έξω από τα σύνορα της πόλης. Το αντίδοτο είναι μια μοβ τουλίπα που βρίσκεται στο λόφο του δάσους. Όμως στο λόφο βρίσκονται και τα λημέρια των βρυκολάκων. Δυστυχώς μόνο με αυτήν την τουλίπα μπορείτε να σώσετε την πόλη. " Μας είπε ο κύριος Μίλερ.
" Ωραία πρέπει να πάμε να την πάρουμε. " Είπε Γουίλ.
" Δεν είναι εύκολο μικρέ μου. Εδώ είσαι ασφαλής, στο δάσος όμως, πέρα από τα προστατευτικά σύνορα κινδυνεύεις. Παραμονεύουν όλων των λογιών βρυκόλακες. Πρώτα πρέπει να εκπαιδευτείτε. Έχουμε περίπου τρεις εβδομάδες μέχρι το Χειμερινό Ηλιοστάσιο. Οι πατεράδες σας άφησαν τα όπλα και τις στολές για εσάς." Είπε ο κύριος Μίλερ και έφυγε αφήνοντάς μας μόνους.

Το Ματωμένο ΦεγγάριDonde viven las historias. Descúbrelo ahora